Мени сотган онамга мактуб: менга сиздан ўзга хеч ким, ҳеч нима керак эмас эди

Мени сотган онамга мактуб: менга сиздан ўзга хеч ким, ҳеч нима керак эмас эди
Мени сотган онамга мактуб: менга сиздан ўзга хеч ким, ҳеч нима керак эмас эди


Тез-тез кўзимиз тушади: Тошкентда аёл ўз фарзандини икки минг долларга сотмоқчи бўлди… Фарзандини сотиб пулига уй олмоқчи бўлган аёл қўлга олинди… Спутник муаллифларидан бири сотилган бола тилидан жигарбанди ўрнига валютани яқинроқ кўрадиган оналарга мактуб ёзди. Ёзилганларнинг барчаси муаллиф таассуроти, холос

Менинг меҳрибоним! (ғалати, энди бу ибора киноядай эшитиляпти).

Биламан, катталар биз гўдакларни ҳеч нимадан хабарсиз, тушунмайди, деб ўйлайди. Сиз ҳам шундай фикрлайсиз, ойи. Биз эса аслида жуда кўп ҳақиқатни биламиз, ҳатто сиз аллақачон унутиб юборган туйғуларни ҳам тиниқроқ ҳис этамиз (маломат қилмаяпман, фақат меҳрни назарда тутганим йўқ).

Ёруғ оламга келган вақтимда илк бор қўлингизга олиб, кўкрак тутганингизда ҳидингизни туйдим. Бу ҳидни ҳалигача минг-минглаб ифорлар орасидан адашмай таниб оламан…

Сизнинг қуёш каби юзингизни ҳам ўшанда кўрганман ва бир умрга жажжи онгимда муҳрланиб қолган.

Офтоб каби ёруғ, илиқ ва меҳр уфурган чеҳра, тинчлик, хотиржамлик, тўкинликни вада қилаётган, шундан далолат бераётган ҳидингиз ёруғ оламга келиб, чеккан азобларимни босиб кетган эди.

Катталар ҳаёт ҳақида кўп билими борлигини, буни умрлари давомида тўплаганларини айтиб, мақтанишади. Лекин бир ҳақиқатдан бехабарсиз — одам вақт ўтган сари энг нозик туйғуларини йўқотиб, унутиб боради. Биринчи бўлиб, онанинг ҳидини унутасиз. Сўнг унинг юзидан чарақлаган нурни илғамай қўясиз. Сизга ўхшаганлар эса бора-бора меҳрни ҳам унутади. Пул билан, ўша суратли, жонсиз қоғозлар билан ҳаммасига эришса бўлади, деб ўйлайсиз. Мени аллақанча қоғозга алишдингиз… Бу қоғозлар муаммоларимни ҳал қилиб беради, деб ўйладингиз? Ўз жигаргўшангиз, яқинда қонингиз, танангиз бир бўлган, сиз учун ҳар нега қодир фарзандингизни сотиб, яна қандай муаммони ҳал қилмоқчи бўлдингиз, билмадим!?


Пул керакмиди сизга? Унга уй-жой қилмоқчимидингиз? Мени олиб бориш учун уйингиз йўқмиди? Менга кийим, қуруқ сут олиб беришга қурбингиз келмасмиди?

Менга пул керак эмас, ойижон! Менинг пулим ҳам, борим ҳам, йўғим ҳам ўзингиз! Менга уй керак эмас! Сизнинг бағрингиз ҳар қандай кошонадан улуғ!

Менга кийим керак эмас! Эски бўлса ҳам кўйлагингизнинг этагига солиб, ўраб олиб юрсангиз, менга шу энг пўрим кийимдан афзал.

Менга қуруқ сут ҳам зарур эмас! Кўкрагингиздан келиб турган сутнинг ўзи етарли. Худойимнинг ўзи мен учун керак бўладиган ҳамма-ҳаммасини муҳайё қилган эди-ку. Сиз нега кўнмадингиз? Мен ҳали нафсим ва эҳтиёжимдан минг баробар кўпроқ талаб қиладиган очкўзлик даражасида эмасдим. У сиз, катталар, нафсингизга эрк берасиз, бизга эса озгина меҳр ва Аллоҳ юборган нематлар етарли.

Кўряпсизми, ойижон, менга ҳеч нарса керак эмас, сизни безовта ҳам қилмасдим, фақат иссиқ бағирингизда бўлсам бас эди.

Сен ишонган якка-ю ягона инсонинг сени сотса, якка-ю ягона таянчинг устингга тоғларни қулатса… Қайга бориш, кимга додингни айтиш мумкин? Ахир мен ожизман, на ўз фикримни айта оламан, на ўзимни уддалайман. Биров учун хулоса қилаётганда одам, айниқса она, ўзининг манфур мақсадларини устун қўйиши керакми? Сиз мени дунёга келтирган бўлсангиз-да, мен учун хулоса қилишга, мен учун гапиришга, мен учун қарор қабул қилишга ҳаққингиз йўқ эди-ку!

Оналар фарзанди учун нима иш қилмасин, ҳаммаси кечирилади, лекин ҳатто фарзандидан ўзининг разил мақсади учун фойдаланган сизни ким деб аташ мумкин?!

Сиз мени инсон ўрнидан кўрмадингиз… мендан кўра аллақанча яшил қоғозчаларни афзал билдингиз. Она ва бола ўртасидаги меҳрдан улуғроқ бўлган бу қоғозлар нима ўзи? Уларга шу меҳрдан ҳам ортиқ, шу меҳрдан ҳам улуғроқ нимани олиш мумкин? Билмайман…

Ишонинг, бир кун улғайсам, ҳамма муаммларингизни ўзим ҳал қилиб берардим… бир кун катта бўлиб, ёнингизда туриб, ишлаб, ўша қоғозчалардан кўпини топиб берардим, ойижон! Ўша қоғозчаларга шунчалар ўч экансиз, наҳотки билмадингиз, мен ёнингизда, омон бўлсам, сизнинг тирик пулларингиз ҳам бўлишим мумкин эди. «Бор, пул топиб кел», десангиз ишлаб, меҳнат қилиб топиб келардим. Барибир сизни ташлаб кетолмасдим-ку!

Болалигимда сиз менга меҳр берсангиз, кексарганингизда мен сизга меҳр берадим-ку! Жудаям калта ўйладингиз! Бу дунёдаги энг қадрли валюта — меҳр эканини, наҳотки билмайсиз? Синмайди, қадрсизланмайди, ўлмайди… Меҳр кўзингизни кўр қилган доллардан ҳам қадрлироқ эканини билмайсиз. Сизга ўхшаганлар адашиб, долларга ҳар нимани оламан, деб ўйлайди. Аслида улар долларга меҳр сотиб олмоқчи бўлишади. Долларни-ку топишади, лекин меҳрни…

Бир ҳақиқатни билмадингиз, ойижон, қоғознинг жони йўқ, қоғозга кўп нарсаларни алиштирса бўлади, лекин меҳрни олиб бўлмайди… Пулни бугун бўлмаса эртага, эртага бўлмаса индин топиш мумкин, у ҳеч ерга қочиб кетмайди, уни ҳар ердан, ҳар ишни қилиб топиш мумкин, лекин энди мени қайдан топасиз? Мен сизни қайдан топаман?!

Албатта, сиз бу қоғозлари хоҳлаганда фарзандга айлантириш, унинг меҳрини сотиб олиш мумкин, деб ўйлайсиз. Шундай фикрда бўлганингиз учун ҳам мени шуларга алмаштирдингиз. Ишонинг, ойижон, ҳақиқат бундай эмас. Ўртамиздаги меҳр битта юрак, бир онг билан яшаётган даврда бошланган. Қачонлардир иккаламиз бир томирдан озиқланганмиз, бир юрак билан яшаганмиз, бир онг билан фикр қилганмиз, ахир.

Билсангиз, бу дунёда сизга мендан-да яқинроқ одам йўқ эди. Буни тез унутганингизга ҳайронман. Иккаламиз яхлит эдик. Қирқ ҳафта бир тан, бир жон бўлиб яшадик…

Қирқ ҳафта!

Бу умримнинг энг лаззатли, энг шарафли, энг ёрқин, беғубор, беғам дамлари экан. Буни туғилганим ҳамоноқ сезганман. Тезроқ туғилишни, сизни кўришни жуда-жуда истардим…

Туғилиб, атрофдаги номалум ҳид, ёруғлик, этни жунжиктирадиган ҳаво — ҳаммасини дарҳол сездим. Ўшанда мени тинчлантирган, чинқириб йиғлашимни тўхтатишга сабаб бўлган ягона илинж — сизнинг ҳидингиз ва чеҳрангизни кўриш бахти эди. Шунга эришдим ва улар мени бир умр тарк этмайди, деб ўйлаган эдим.

Бироқ…

Мен ҳали на ҳидингиз ва на юзингиздан ёғилиб турган нурни унутиб улгурмаган эдим. Уларга тўймаган ҳам эдим. Бу ҳид ва бу нур ҳаётга келиб, топганим, ҳис этганим энг қадрдон, энг олий туйғуларим, ишончим, борлиғим эди. Бироқ, сиз мени сотдингиз!

Бир инсон иккинчисига қилиши мумкин бўлган энг разил, энг қабиҳ ишни сиз ўз фарзандингизга қўлладингиз. Мен-ку, кимнинг қўлига тушдим, билмайман…

Балки фарзанд доғида юрган, уни эркалаб, папалаб ўстирсам, унга жонимниям фидо қилсам, деб орзу қилиб юрган, Худо зурриётдан қисган одамлардир… Балки, ўзининг аллақандай разил мақсадлари учун фойдаланмоқчи бўлаётган ёмон одамлардир…

Балки, инсон азолари билан савдо қилувчи нобакор кимсалардир… Билмайман, билишниям истамайман!

Ўз онаси сотган инсон учун энди бунинг нима аҳамияти бор? Туғилибоқ инсониятнинг энг разил хиёнатига дуч келган, тақдири, ҳаёти, туйғулари, орзу-ўйлари аллақандай тўрт-беш қоғоз парчасидан ҳам паст қўйилган гўдакка қолган барча ишлар, қилмишлар ўйиндай туюлади, албатта.

Омон бўлинг, ойижон! Ҳали мени кўп, жуда кўп эслайсиз!!!

Бир ожиз гўдак-да, деб ўйламанг… Мен-ку сизга ёмонлик тиламайман, лекин меҳрингизни сотиб, ўрнига арзон баҳога олганингиз — қаҳр умрингиз сўнгигача тақиб қилади!

Сочингиздаги ок нимадан, онахон?

Йо‘налишли такси тирбандлигига карамай яна бир бекатда то‘хтади. О‘тириш тугул ойок ко‘йишга жой бо‘лмаган уловга йо‘ловчи йопирилиб кирди. Тиг‘из пайт. Хамма ишдан кайтяпти. Айоллар тезрок бориб козон-товокнинг харакатига тушишни о‘йлаб шошиляпти. Шу пайт тирбандлик ичида таниш овоз кулог‘имга чалинди:...

ИШИД (ИГИЛ) ХАКИДА “КАЛЛАКЕСАР…” НОМЛИ ХАЙОТИЙ ХИКОЯ (2-кисм)

ТУТКУНДА «Мана шу йердан жилмаслигим керак, — ойлади Мехмонали уйокдан-буйокка колларида зил-замбил сумкалар билан отиб турган йоловчиларга зимдан бокиб. — Турсам, кимдир егаллаб кояди. Ундан кейин каерда мизгийман. Ертага мардикорликка чикишим зарур. Акс холда очдан олиш хеч гапмас. Чидайман, бардош киламан… Ех, тога, тога, шунчалик аблахлигингни...

МЕН ҲАМ ФИРМА ОЧАМАН

Камолиддин ака пойтахтнинг мана ман деган «бели бақувват» бойваччаларидан. Шаҳарда қатор-қатор дўконлари бор. Эртадан кеч қадар югур-югурдан бўшамайди. Қанча пули борлигини Худо билади-ку-я, бироқ ҳовлисига гап йўқ. Кўча тарафдаги девор ўрнигаям қават-қават уйлар қуриб ташлаган. Айниқса, ёз кунлари олтин суви югуртирилган баҳайбат дарвозадан...

ҚАБРДАН КЕЛГАН ҚУТЛОВ… (ёхуд ўлаётиб ҳам боласи ҳақида қайғурган аёл)

Англиялик 42 ёшли Лена Присга дўхтирлар даҳшатли ташҳис қўйишди. Саратонга учрабди. Нари борса бир йилдан камроқ умри қолибди. Лекин аёл ўлишдан қўрққани йўқ. Қўрққани билан ажал чекинармиди. Беш яшар қизчаси Лексининг келажагини ўйлаб қайғуга ботди. Ахир, у ўлгач, қизалоғи нима қилади? Ёлғизланиб, онасини қидириб бағри хун бўлмайдими?.. Лена...

Фалокат.

Насиб килса келар Шом-у-Ирокдан, йо’кса кетар кош-у-кабокдан. Йигит ва кизни канча кийинчиликлардан кейин ванихоят унаштиришди. Йошлар хурсанд холда келин ко’йлак коргани боришди. До’кон егаси йигитни бо’лажак куйовлигини билгач аста бош чайкади: -Менимча сиз келин либосини то’йгача ко’рмай турганингиз макулмиди…...

Ажойиб хикоя...

Кунларнинг бирида, устоз биринчи синф укувчиларига савол берди: “Айтингларчи келажакда ким булишни хохлайсизлар?”......

Отам Уйин Согиндим.!

Отам менинг тогимдир,Онам гулзорим,  Осмондаги куйошиму,Толин ойгинам.  Тунда иссик панохим,тонгда жаннатим,  Мехр тола Ота-Онам,уйин согиндим....

МУШУКЛАРНИНГ СУЛТОНИ (ҳажвия)

Маллача момомнинг айтишича, мен крутой қизлардан эканман. "Вой, момо, менинг қизлигим қоптими? Анави оғзингдан қонинг келгур қозоқи малла неча марта номусимга теккан. Мана, энди тўртта болага она бўлэ-эб ўтирибман.”, десам, маллача момо кулиб: "Вой ўзимнинг султоной қизим-эй, бир шоирнинг "Ойдай тўлишган жувон қиздай ширин бўларкан” деган шерини...

Маликамиз романтикага қарши!

Яна ҳар хил хаёлларга бориб юрманг: мен хотинимдан шикоят қилмоқчи эмасман. Худога шукур, беш йилдан бери бинойидек яшаб келяпмиз. Фақат... шу келингизнинг ўта реалистлиги, ҳисоб-китобга ўчлиги бор-да... Ахир инсон сал гўзалликка, орзу-ҳавасга, борингки... романтикага мойил бўлиши керак-ку?...

Қаерда хато қилдим?

Икки фарзандимни ҳали мактабга чиқмасидан онамга ташлаб, хорижга ишлаш учун кетдим. Мусофир юртда иш топгунимча, жойлашгунимча не-не кунларни бошимдан ўтказмадим. Ахийри, икки боласи бор аёлнинг уйида ишлай бошладим. Ўзимнинг фарзандларимга беришим керак бўлган меҳримни ўзгалар фарзандига бердим....

Фикр қўшиш