Муҳабатга ташна қалб
Муҳаббат инсонга берилган энг гўзал ва самимий туйғу. Бу туйғуни ҳар ким ҳам ҳис қилавермайди. Муҳаббат инсонларга Худо томонидан берилган тотли немат деб момом кўп такрорлар ва ривоят-у ҳикоялар сўзлаб берар мен эса у кишининг бу сўзларидан сўнг эртакдаги шаҳзодамни учратишимга ишонардим. Кунларнинг бирида ҳар доимгидек уй ишларини қилиб бўлгач онамга ҳайрли тун тилаб хонамга кириб ўзимга ухлаш учун жой тахладим кейин ётоғимга ётиб ухлашга ҳаракат қилдим лекин ухлолмадим. У ёқдан бу ёққа ағаландим.Қачон тонг отади сўнг ўқишга борарканман демай физика фанидан дарс тайёрлашни бошладим. Ўқтувчимиз жуда қаттиққўл дарс тайёрламаган ўқувчига икки баҳо қўйиб ўқувчиларни олдида уялтиради. Шунинг учун уни фанидан ҳеч қайси бир ўқувчи дарс тайёрламай бормайди. Эртага дарсни айтиб беришим керак деб у кишини фанидан тайёрланаётгандим.Онам чироқни ўчир қизим ётиб ухла бўлмаса эртага дарсга кеч қолишининг мумкун деб, ҳоли жонимга қўймай чироқни ўчиртирди. Яна ухлолмай хонанинг у ёқ бу ёғига ўтиб қайтавериб оёғим оғриди кейин жойимга ётиб, ҳаёл суриб кўзим илиниб ухлаб қолибман. Шу пайт кимнингдир бақир-чақир қилаётганини эшитиб чўчиб уйғониб кетдим. Ўрнимдан туриб тўғри отам ва онамнинг хонасига югуриб бордим. Эшикни секин очиб қарасам онам укам билан бирга ухлаётган экан.Отам ҳали ишдан қайтмабдида дея ўйланиб хонани эшини улар бзовта бўлмасин деб яна секингина ёпиб у ердан чиқиб хонамга бордим. Қўшнимиз Махсима хола эри билан уршаяпти шекилли, кечқурун ҳам ухлагани қўймайди булар дея энди жойимга ётмоқчийдим у яна бақирганини эшитиб, бу овоз ташқоридан келаётганини билдим. Одатда Махсима хола ҳар доим эри ичиб келса, уни уйга киргизмасди, сўнг қиёмат қойин бўлиб, Эшмурод почча деразаларига тош отиб синдириб ичкарига кириб хотинини аямай урарди. Улар уршмаяптикан қизиқ ким уршаётган экан-а дея деразани қия очиб пойладим. Қарасам бир ёшгина бўй басти келишган оқ сариқдан келган эгнига енги калта кўйлак, оёғига шиппак кийиб олган йигитни кўриб унга бироз ачиндим. Қаҳратон қишда одамлар пўстинларини киядилар бу бечорада пўстини йўқ бўлса керак деб ўйладим.У бақириб телефонда ким биландир сухбатлашарди. Афтидан ичиб олган шекилли совуқ унга тасир ҳам қилмаётганди.Унинг дўсти билан сухбатлашаётганини тинглаб, ўтирдим. Ҳеч кимга уйқу бермай баланд овозда қандайдир қиз ҳақида суҳбатлашишаётганини эшитиб бу қизни кимлигига бу йигитни эстан оғиш даражасида ишқида куйдираётган-а дедим. Дўстининг овози сокин тун бўлганлиги учунми ё у нотаниш йигит телефонини микрафонга қўйиб олгани учунми? Дўстининг ва ўзининг овози бутун маҳаллага эшитилаётганди.
Шухрат - бошқа чидолмиман уни яхши кўраман.
Нодир- сен у қизни унут.
Шухрат - Йўқ унутолмайман,у сиз мен бир лаҳза ҳам яшай олмайман.
Нодир - Сен ҳозир қаердасан?
Шухрат - Уни уйи олдида.
Нодир - Орқанга қайт дўстим. У қизни исмини айтиб чақирмагин тағин, отаси эшитиб қолса соғ қўймайди деди-ю дўсти телефонни қўйди.
Нодир яна бақириб сўнг ён қўшнимиз Зоҳиднинг мошинасини ура бошлади буни кўрган Зоҳид уйидан югуриб чиқиб уни ура бошлади.Уларни ҳеч ким уйидан чиқиб ажратмай томоша қилиб ўтиришди. Мени раҳмим келиб, унга ёрдам бермоқчи бўлдим лекин Зоҳид ярамас милиця чақириб уни олиб кетишларини сўрабдими? Улар қаердандир пайдо бўлиб, қўлига кишан солиб кетди. Мен эса уларнинг орқаларидан қараб қолавердим. Шухратга нисбатан кўнглимда қандайдир бир илиқ туйғу уйғонганини сезганим учун олиб кетишларини ҳоҳламадим.Агар Зоҳид милиция чақирмаганда, унга ёрдам берган бўлардим. Мен кутган Шахзода шу эканлигини юрагимдан ҳис қилдим. Ўша кун умуман ухлолмадим эрталабгача ўйлаб чиқдим. Эртаси куни эрталаб даргса шошиб кетаётганимда йўлимни Шавкат деган қўшнимиз тўсиб у ҳақида но ўрин гапларни гапириб унга ишонмаслигимни у мени алдамоқчи бўлганини, кечаги томоша атайин уюштирилганини айтди. Шавкатга ёлғондан у умуман қизиқтирмайди. Ким ўзи алдамоқчи бўлган мени деб унга дўқ қилдим, жаҳлим чиққанини кўриб қўрқиб секингина жўнаворди. Шавкатни гаплари ёлғон дея ўзимни ўзим ишонтираман. Мана бу воқеага ҳам уч йил бўлибди, мен ҳамон Шухратни излайман у балки бошқа қизни яхши кўрар ўша куни Шавкат менга нега, ундай деди экан-а деб ўйланиб яшайман ҳанузгача биламан ўша йигит бир кун мас бир куни мени ўзи билан олиб кетади.
Муаллиф: Мухайё Шарипова