“Dod”lamagan “Noqobil o‘gil” haqida

“Dod”lamagan “Noqobil o‘gil” haqida
“Dod”lamagan “Noqobil o‘gil” haqida


Kunlarning birida eng yaqin do‘stlarimdan birining otasi olamdan o‘tdi. Janaza bo‘ldi, tumonot odam yig‘ildi. Do‘stimning oilasi tumandagi mashhur oilalardan biri ekanligi sababli yig‘inda ko‘plab kishilarni uchratish mumkin edi.  Mahallada taziyada qatnashmagan odam qolmadi. Hamma-hamma o‘sha joyda to‘plangan edi. Otasini tuproqqa topshirib qaytdik, do‘stimning uyiga borib bir oz suhbat qurmoqchi bo‘ldim. Sheriklarim har doim beriladigan an’anaviy savollarni berishdi, an’anaviy javoblarni olishib uy-uylariga tarqaldi. Birmuncha vaqt u bilan qolgim keldi. Gapirmadim, savollar bermadim, o‘tirdik, tamaki tutatdik.– Dadamning o‘limiga tayyor bo‘lib qoldim, ko‘z o‘ngimda so‘lib bordi, ko‘zidan nur ketayotganini ko‘rib turdimu hech narsa qila olmadim. Uch kun davomida muttasil salomatliklari ortga qarab ketdi. Toshkentdan do‘xtir kelishining hojati yo‘q deb turib olishdi. Qon bosimining yuqoriligidan miya tomirlari yorilib ketganmush.Shu gapni bazo‘r gapirdi-yu yana jimlik cho‘ki. "Bandachilik, sen nimayam qila olasan, hammasi Allohdan” degan gaplarni ichimda aytdim. Nimaga? Balki oldinroq aytganligim uchundir. Uyga qaytdim-u, kun davomida "O‘limga tayyor bo‘lib qolish” haqida o‘ylab yurdim. Nimagadir shu haqda o‘ylasam ko‘nglim g‘ashlanaverdi.– O‘rtog‘ingiz …. Unaqa emasdilar-a? – dabdurstdan berilgan savoldan esankirab qoldim.– Qanaqa?– Diydasi qattiq, bemehr?Shundagina mahallaning ayollari to‘planib janazada qatnashgan erlardan olgan informatsiyalarni o‘rtoqlashgani, kimning janazada yig‘lagani-yu, kimning kulgani, qancha odam kelgani, tobutni yelkaga olishganda qanday tartibsizlik yuzaga kelganligi ravshanlashdi. Sundagina do‘stim nima demoqchi bo‘lganligini tushunib yetgandek bo‘ldim. Shundagina shaxs haqidagi hukmni tushunib yetgandek bo‘ldim. Shunda hammasini angladim. Shunda qo‘limdagi piola devolga urilib chil-chil bo‘ldi, xotinning og‘zi yarim ochig‘ligicha qoldi.

Buvimni tuproqqa qoyayotganimiz ko‘z o‘ngimda gavdalandi, hamma yig‘lagan, ayollar dod solgan, nevaralar "Voy enam”lagan. Ko‘zimda jiqqa yoshu, negadir baqira olmayman. Nevaralar safidan chiqib ayvon ustuniga suyanib turaman, kimdir qator oldiga surib olib o‘tadi, tandirxonadan oldinga surib olib kelishadi, o‘tinxonadan. Gapira olmayman ham, bo‘g‘zimda nimadir tiqiladi. Buvimni olib chiqishdi, asta tobut yoniga yaqinlashib qo‘limni tekkizdim-u yosh boladek ho‘ngrab yubordim. Bu voqeadan ancha o‘tib yana bugun bo‘g‘zimga nimadir tiqilib turibdi. Ehtimol o‘shanda "Voy enam”lab dod solmaganim uchundir, ehtimol meni ham uni hozirgacha sog‘inishimga, katta yigit bo‘lib qolgan vaqtlarimda ham tizzalariga bosh qo‘yib uxlashimga, peshonamni soatlab silab o‘tirgan qo‘llarini qo‘msashimga qaramasdan "Bemehr” deb xulosa qilishganini bugun anglab qolganim uchundir. Ehtimol do‘stimni eng yaxshi farzand bo‘lishiga qaramasdan jamiyat (bugun u janazadagi "Dod”lamagan "Noqobil o‘gil” haqida uyga habar keltirgan erkaklar va bu habarni muhokama qilgan ayollardan iborat) "Bemehr” deb xulosa qilganligidandir. 

Bo‘yra to‘quvchi qissasi

Xalil Sayyid bo‘yra to‘qishlik bilan shug‘ullanar edilar. Har qachon joynamozni yerga yoki sholi poxoli ustiga yozilganini ko‘rsalar, yugurib borib joynamoz tagiga yangi bo‘yra to‘shab qo‘yar ekanlar. O‘sha paytdan boshlab joynamozlar tagiga bo‘yra to‘shaladigan bo‘ldi. Bir safar g‘aroyib tush ko‘rdilar......

"Sevgi so'zlarda emas, qalbda yashaydi!"

- Bu xato ekanligini ich-ichingizdan o'zingiz ham his qilib turibsiz. To'g'ri, haqiqiy muhabbat uchun kurashsa arziydi. Lekin siz allaqachon maydonni tashlab ketgan odamsiz. Endi ming chiransangiz-da, orqaga qaytolmaysiz. ...

Otam

O‘smirlik yillarim edi. Nima bo‘ldi-yu, bir kuni nogaxon nojo‘ya so‘z tufayli otamning dilini ranjitib qo‘ydim. Bir ozdan so‘ng uyimga keldim, qilgan aybimni o‘ylab, ko‘zlarimga yorug‘ dunyo tor bo‘lib ketdi. Endi qanday qilib otamdan kechirim so‘rash yo‘lini izlay boshladim. Otam uyimiz oldidagi yo‘l bo‘yiga mevali daraxt o‘tkizayotgan edi. Men...

Jumbok 11 qism

Samdosh hitoyni avtorom resbublikasi bulmish urimchi shahriga etib bordi 1979 yilari ustozi Malikni kidirib tobdi......

Bir kechalik kelin

To'y juda chiroyli o'tdi. Taomlar ko'pligidan stol oyoqlari sinay derdi. Musiqachiyu honandalar almashaverib to'yhonani qizdirdilarki! Pullar sochildi. Xamma samimiylik bilan baht tiladi. Gullar, sharlar, raqslar. Konsertga aylanib ketdi to'y xam. Xammaning og'zida to'yning xashamatli bo'lgani muxokamasi. Kuyov uyiga borishganda xam raqs, o'yin...

ISHID (ИГИЛ) HAQIDA “KALLAKESAR…” NOMLI HAYOTIY HIKOYA (3-qism)

OQQA O'RALGAN MURDA Mehmonali kutilmagan ko'ngilsizlikdan tamom bo'layozgandi. Hech narsaga tushunmay, nuqul goh zanjirlangan qo'l-oyoqlariga, yerto'la tepasidagi kichik darichaga, hozirgina qulf urilgan temir eshikka boqardi. Azbaroyi alami kelganidan lablarini yanada mahkamroq tishlar, jahl bilan polni mushtlab-mushtlab olardi....

Mehrli bo'laylik

Televizori buzilib qolgan bir musulmon oilasi, uni tuzatish uchun uyiga sozlovchi ustani chaqirdilar. Usta televizorni sozlamoq uchun orqa uskunalarini ochdi-yu... xayratdan dedi:......

25000$ Dollarlik sir

Er-hotin birga 60 yil umr kechirishdi. Ular orasida bir-biridan berkitadigan xech qanday sir yo'q edi......

Jumbok 7 qism

Prokuror kancha urinmasin burnini Tagida turgan narsani kurolmasdi Samshod bir marotoba kurin shuni uzi Etarli deb uylab uyiga etolmadi bu Orada Jafar Samshodni uyiga bordi Holajan onajon yahshimisiz sogligiz Yahshimi ona ......

Hikoya: Huvillab qolgan dunyo

Ba'zan ismimga e'tiroz bildirishadi. Xudoning ismi, oldiga Abdul qo'shib aytgin, deyishadi. Biroq menga bu ism boshqa maqsadda berilgan. Yetti oyda tug'ilganim uchun shifoxonada menga «Hech qancha yashamaydi, o'ladi», deb tashxis qo'yishgan. Hatto «Mehringiz tushib qolsa, bir umr unutolmay, iztirob chekib yashaysiz», deya otam qarindoshlariga meni...

Fikr qo'shish