Kuchlikdan ham kuchli bor
Judayam chiroyli, qomatlari kelishgan yosh qiz kuchli, gavdali, navqiron yigit bilan ketayotgan edi. Ulardan oldinroqda, keksa, qaltiroq kasalga chalingan chol zo‘rg‘a gandiraklab yurib borardi.
Yigit va qiz aynan unga yaqinlashishganida cholning oyog‘i loy suv bilan to‘lgan chuqurga tushib, qizning kiyimlariga ko‘pgina suv sachrab ketdi. Qiz:
- Nimalar qilding, hayvon, befarosat chol, eshak?! - deb chunonam cholning yuziga qichqirdiki... yigit hech narsani o‘ylamay cholga qattiq zarba berib yiqitdi. Nafrat bilan qarashdi.
Chol asta o‘rnidan turar ekan, yigitning baquvvat mushaklari, bo‘y - bastini ko‘rib, javob zarbasini bera olmasligini tushunardi. Hech kim eshitib tushuna olmaydigan, zaif ovozda nimalarnidir pichirlardi. U hali turib ulgurmasdan, chuqurning yonidagi binoga yigit va qiz kirib ketishdi. Binoning zinalaridan ko‘tarilar ekanlar, yigitning bexosdan oyoqlari toyilib yiqildi. U dumalab binodan chiqib, aynan chol yiqilgan chuqurga kelib boshi bilan tushdi. O‘sha zahoti o‘ldi.
Qiz:
- Sevgilim, sevgilim, - deb baqira boshladi.
Cholga qarab:
- Sen uni o‘ldirding! Sen aybdorsan! - deb bor ovozi bilan qichqirdi. Yaqinlarini chaqirdi. Darrov odamlar to‘plandi. Barchalari cholni aybdor deb bilib, qozining huzuriga olib bordilar. Qiz:
- Bu chol, sehrgar, jodugar, u nimalarnidir aytib, pichirlagandan keyin, erim yiqilib o‘ldi! - dedi. Qozi choldan so‘radi:
- Nima bo‘ldi?
Chol dedi:
- Oyog‘im bexosdan suv to‘plangan chuqurga tushib ketdi. Bu qizning ustboshiga sachradi. U bilan birga bo‘lgan yigit mening boshimga qattiq urdi. Unga mening kuchim yetmasdi. Lekin men «Allohim, bu yigit o‘z kuchini menda ko‘rsatdi. Sen ham O‘z kuchingni unda ko‘rsat!» dedim. Hech qancha fursat o‘tmay u o‘sha chuqurga tushib o‘ldi.
Qozi qizga qarab:
- Turmush o‘rtog‘ingni bu chol o‘ldirmabdi.
U sening holingdan g‘azablanib, buni uribdi. Buning Robbisi esa, eringni jonini olibdi! - dedi.
Zulm ko‘rsangiz, Allohga yuzlaning. U Eshituvchi. U Ko‘ruvchi.
Oyoqlaringiz yerda iz qoldirsa, tilingiz qalblarda qoliradi.
Qanday iz qoldirish o‘z ixtiyoringizda.
Hech kimni g‘iybat qilmaydigan, tili bilan ozor bermaydigan, o‘zini o‘zgalardan afzal bilmaydigan bo‘lish, qanday yaxshi!
Bu dunyoda barchamiz musofirmiz. Bir -birimizni ranjitmaylik
© Ummu Abdulloh