1. Tahoratli holda uxlagan kishi kunduzi soim (ro‘zador), kechasi qoim (namoz o‘qib chiqqan) kabidir. Amr ibn Xorisdan (r.a)
2. Yotganda “Fotiha” va “Ixlos” suralarini o‘qisang, o‘limdan boshqa har narsadan omonda bo‘lasan. Anasdan (r.a)
3. Qur’onni uchdan bir qismini o‘qimaguncha uxlamagin. Dedilar: “Bunga qanday kuchimiz yetadi?” Marhamat qidilarki: “ Qul huvallohu ahad...”, “Qul a’uzu birabbil-falaq...”, “Qul a’uzu birabbin nas...”ni o‘qishga kuchingiz yetmaydimi?” Abu Hurayradan (r.a) 4. Kim bir kechada ming oyat o‘qisa, yuzi kulgan holda Allohga ro‘baro‘ bo‘ladi. “Yo Rasulalloh! Ming oyat o‘qishga kimning ham kuchi yetardi?” Rasululloh sollallohu alayhi vasallam “ Bismillahir Rohmanir Rohim”dan boshlab “ Alhakumuttakasur...”ni oxirigacha o‘qidilar va shundau marhamat qildilar. “Nafsim qudratli qo‘lida bo‘lgan Zotga qasamki, bu sura ming oyat o‘rniga o‘tuvchidir” Umardan (r.a)
“Havzim (ning kattaligi) bir oylik yo‘ldir. Uning suvi sutdan oqroq, mushkdan xushbo‘yroq va idishlari samoning yulduzlari (kabi ko‘pdir). Undan ichgan kimsa hech ham chanqamas”......
Ibn Umar roziyalohu anhumodan rivoyat qilinadi: “Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: “Ikki narsadan boshqasida hasad yo‘q. (Biri) Alloh taolo bir kishiga mol-dunyo bergan va u kecha-yu kunduzi uni infoq qiladi.(Ikkinchisi) Alloh taolo bir kishiga Qur’onni bergan va u kecha-yu kunduz uni qoim qiladi”, dedilar”. (Termiziy rivoyati!)...
O‘zgalarning imkoniyatiga qarab emas, balki o‘zining imkoniyatiga qarab ish qiladigan insonlar o‘zlarini baxtiyor qila oladigan insonlardir. "Hikmatlar chashmasi"dan....
«Ey insonlar, Parvardigoringizdan qo‘rqingiz! Zero (qiyomat) soati (oldidagi) zilzila ulug‘-dahshatli narsadir. Uni ko‘rar kuningizda emizayotgan (onalar) emizib turgan (bolasini) unutar va barcha homilador (ayollar) o‘z homilasini tashlab yuborar, odamlarni mast-alast holda ko‘rursiz, holbuki ular o‘zlari mast emaslar, lekin Allohning azobi...
