Kechki zikr

اللَّهُمَّ أَنْتَ رَبِّي، لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ، خَلَقْتَنِي وَأَنَا عَبْدُكَ، وَأَنَا عَلَى عَهْدِكَ وَوَعْدِكَ مَا اسْتَطَعْتُ، أَعُوْذُ بِكَ مِنْ شَرِّ مَا صَنَعْتُ، أَبُوءُ لَكَ بِنِعْمَتِكَ عَلَيَّ، وَأَبُوءُ بِذَنْبِي، فَاغْفِرْ لِي، فَإِنَّهُ لاَيَغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلاَّ أَنْتَ
Alloxumma anta robbiy, laa ilaxa illa anta, xolaqtaniy va ana a'bduka, va anaa a'la a'xdika va va'dika mastato'tu, a'uzu bika min sharri maa sona'tu, abuv'ulaka bi-ni'matika a'layya, va abuv'u bizanbiy, fag'firliy, fa innaxu laa yag'fir uzzunuuba illa anta.

Ey Alloh! Sen Robbimsan va Sendan o'zga iloh yo'q. Men Sening qulingman. Men qurbim yetganicha Sening (almiysoqda olgan) ahd-paymoning va (Payg'ambaring tilida bergan; shirk keltirmagan bandangni jannatga kiritish ) va'dangga erishishda (qo'limdan kelganicha tirishib) turibman. O'zim qilgan narsalar yomonligidan Sendan panoh bershingni tilayman. Sening menga bergan ne'matlaringni ham, qilgan gunohlarimni ham e'tirof etaman. Meni mag'firat et. Albatta, faqat Sengina gunohlarni kechiruvchisan.

Kech kirganda ushbu duoni chin dildan ishonib aytgan kishi, shu kechasida vafot etsa, jannatga kiradi. Kunduzi ham shunday.
📚 (Buxoriy rivoyati).