Bolam qayerda


Bir bor ekan, bir yo'q ekan, bir ko'l atrofida tinch yashaydigan o'rdak oilasi bor ekan. O'rdak har kuni o'n nafar bolasi bilan ko'lda suzar ekan. Ko'lning chetida chinor daraxti bor ekan. Uning shoxlari uzun bo'lib, bir qismi ko'lning ichiga qarab o'sgan ekan. O'rdak har kuni bolalari bilan birga shu chinorga qarab suzar ekan. U tumshug'ini suvga tiqib olar va chinor daraxtining barglarini ishtaha bilan yer ekan. Bolalari ham xuddi shunday
qilishar ekan. Ona o'rdak bolalari ko'lda suzayotganlarida tomosha qilishni yaxshi ko'rar ekan. Qanday chiroyli bolalarim bor! Ular chiroyli suzishadi, der ekan. Ona o'rdak har kuni o'rdakchalar bilan suzishga chiqqanida uchragan har kimga: kapalaklarga, qushlarga, daraxtlar bilan salomlashar ekan. U suhbatlashishni juda yaxshi ko'rar ekan. Ko'lning narigi tarafida oqqush oilasi yashar ekan. Ona o'rdak oqqush xonim bilan qo'shni bo'lsa ham, hech ko'rishmas ekan. Chunki o'rdak qo'shnisini takabbur oqqush
deb o'ylar ekan. Holbuki, oqqush xonim vazmin va biroz tortinchoq ekan. U ko'p gapirishni yoqtirmas ekan. Bir kuni ertalab ona o'rdak va bolalari ko'lda suzishayotgan edi. Ular biroz suzganlaridan keyin chinor barglaridan yeya boshlashibdi. Qorinlari to'ygach, odatdagidek, onasi

Ular qurbaqaning oldiga suzishibdi. Qurbaqa katta barg ustida o'tirgan edi. O'rdak xavotir bilan: Mening kichkina bolamni bu yerlarda ko'rmadingmi? - deb so'rabdi. Yo'q, ko'rmadim, debdi qurbaqa. So'ng boshqa o'rdakchalarga qarab: Sen yaxshisi, bularni shu yerda qoldirib, tezroq yo'qolgan bolangni top. Men ularga qarab turaman, debdi. O'rdak rozi bo'libdi va suzib ketibdi. U sohilga boribdi. Gul va barglarning orasini qidiribdi, lekin o'rdakcha yo'q edi.

Ona o'rdak g'amgin ohangda: Men endi nima qilaman? - debdi. Shunda chinor daraxti: Oqqush yashaydigan tomonni qaradingmi? - deb so'rabdi.

To'g'ri aytasan. O'sha yerni qarab ko'ray, debdi va tez suzib ketibdi. U oqqushning oldiga borishni xohlamas, ammo boshqa iloji ham yo'q edi. O'rdak oqqushning oldiga borganida nimani ko'ribdi deng? Kichkina o'rdakcha


oqqushning oldida ekan! U darhol bolasining oldiga suzibdi. Oqqush sekingina: U mog'orga yopishib qolgandi, harakat qilolmay qoldi. Juda holdan toygan va qo'rqib ketgandi. Uni biroz dam olsin, o'ziga kelib olsin deb uyimga olib keldim, - debdi. Ona o'rdak oqqushga minnatdorchilik bildiribdi. Oqqush u o'ylagandek takabbur emasligini bilibdi. So'ng qurbaqaning oldiga suzib borib, bolalarini olib, uyiga qaytib ketibdi. Shu kundan boshlab o'rdak bilan oqqush inoq do'st bo'lishibdi.