Sichqonning gugurt qutilari

Sichqonning gugurt qutilari
Sichqonning gugurt qutilari


Kichik bir qishloqda xaroba bir uy bor ekan. Bu uyda ikkita sichqon yashar ekan. Ular birbirlarini juda yaxshi ko'rishar, bir-birlarini yaxshi tushunishar ekan. Sichqonlar faqat bir mavzuda kelisha olmas ekanlar: gugurt qutilari. Erkak sichqon gugurt qutisini yig'ishni yaxshi ko'rar ekan. Qachon bo'sh gugurt qutisini ko'rsa, uni olib uyga keltirar ekan. Ammo sichqon xonim bundan xursand emas ekan. Sichqon gugurt qutisini olib kelganida sichqon xonim vaysayverar ekan. Bir kuni uning sabri tugabdi: - Hamma joy gugurt qutisiga to'lib ketdi. Bularning bizga nima foydasi bor? Nima bo'lsa ham, shularni otib yubor. Bu uyda gugurt qutilarini ko'rishni xohlamayman. Bu yerda gugurt quti, u yerda gugurt quti, hamma joyda gugurt qutisi! Bu uy gugurt qutilariga to'la. Narsalarimizni qo'yishga joy qolmadi. Sen bu qutilarni nima qilishingni umuman tushunmadim. Erkak sichqon bamaylixotir javob beribdi:


- Nega unday deyapsan? Bir kuni biror narsaga yarab qolar, - debdi. Aslida sichqon ham ularni nima qilishni bilmas ekan. Faqat ularni yig'ishni xohlar ekan, xolos. Sichqon xonim gapining umuman ta'sir qilmaganini ko'rib battar jahli chiqib ketibdi: - Men kechki ovqat uchun pishloq topishga
ketyapman. Umid qilamanki, qaytganimda bu qutilarni biror narsa qilarsan, - debdi. Sichqon xonim ketgandan so'ng erkak sichqon o'tirib o'ylab qolibdi:" Nima qilsam bo'ladi?" So'ng birdan oʻrnidan sakrab turib:


- Topdim! - deb baqiribdi. - Ulardan ko'p tortmali shkaf yasayman! U darhol ishtiyoq bilan ishga berilibdi. Qutilardan ajoyib shkaf yasashga ahd qilibdi. - Ayolim uyga qaytganida bu chiroyli shkafni ko'rib juda hayron bo'ladi? - debdi o'ziga-o'zi. U avval bir latta bilan hamma gugurt
qutilarining changlarini artibdi. So'ng: - Endi menga ozgina bo'yoq va yelim kerak bo'ladi,- debdi.
Uyda bunday narsalar ko'p ekan. Oldin bu uyda yashaganlar ko'chib ketishayotganda ashqol-dashqollarini shu yerga tashlab ketishgan ekan. Sichqon bir burchakda turgan changli qutilarni taxlabdi va bir idish yelim bilan ozgini qizil bo'yoq topibdi. Uning ustboshi chang bo'lib ketibdi, lekin u o'zidan xursand ekan. Darhol gugurt qutilarini ustmaust, yonma-yon qo'yib, bir-biriga yopishtiribdi. Shunda bir nechta tortmali ajoyib shkaf paydo bo'libdi. So'ng shkafni qizil bo'yoqqa bo'yab, tortmalarning o'rtasiga o'zi topgan bir nechta rang-barang tugmalarni yopishtiribdi. Hamma ishlar bitgandan keyin shkafni chetroqqa joylashtiribdi va uyni yig'ishtiribdi. Sichqon xonim uyga qaytib kelib, tortmali shkafni ko'ribdi va hayrat bilan: - Voy, qanday chiroyli shkaf! Buni qanday qilib yasading? - deb chiyillabdi. Sichqon o'zini bilimdonlardek tutib: - Har doim gugurt qutilari bir kun kelib korimizga yaraydi deb aytardim. Mana o'sha kun keldi. - debdi.

Ertaklar
54
Avvalgi nashr Keyingi nashr
Ochko‘z bo‘ri

Bir bor ekan, bir yo‘q ekan, ulkan o‘rmonda bir ayyor tulki bo‘lgan ekan. Bir kuni u yo‘lda, bo‘rini uchratibdi. Bo‘ri semizgina quyonni tishlab ketayotgan ekan. Tulki bo‘riga......

Shlyapa kiygan haykallar

Tog‘dagi bir qishloqda nihoyatda kambag‘al chol bilan kampir yashar edi. Er-xotin poxoldan shlyapa to‘qishar, chol ularni shaharga sotgani olib borardi. Savdosi yurishsa, biror yegulik olib qaytardi. Shlyapa sotilmagan kuni qariyalar och-nahor uxlashga majbur bo‘lishardi......

Bahodir tabib

Bor ekan-u, yo‘q ekan, qadim-qadim zamonda, juda olis tomonda, baland tog‘lar etagidagi kichkina bir kulbada Bahodir ismli bola bobosi va buvisi bilan yashar ekan. Bahodir yashaydigan shaharda vabo kasali keng tarqalgan bo‘lib, otasi va onasi shu kasalga chalinib vafot etgan ekan. Buvasi uni erkalab, Bahodirtoy, deb chaqirarkan. Ammo bu baxtli...

Sabr daraxtining mevasi

Bir bor ekan, bir yo‘q ekan. Katta bir shahar bo‘lgan ekan. U yerning aholisi judayam mehnatkash ekan. Bu shaharda bir etikdo‘z yashar ekan. Uning Ko‘sa ismli o‘g‘li bor ekan. Etikdo‘z har kuni charchab ishdan qaytganda Ko‘sa bilan suhbatlashar, bolasining biyron javoblaridan yayragan etikdo‘z birpasda charchog‘ini unutib yuborarkan. Kunlar...

G'alati it

Bir bor ekan, bir yo'q ekan. Katta bir adirda bir qancha itlar birga yashashar ekan. Bu itlarning ranglari turlicha ekan. Biri qora,bir oq, biri jigarrang ekan. Bir kuni bu yerga olachi por it kelibdi. Itlar uni uzoqdan ko'rib hayron bo'lib qolishibdi......

Bolam qayerda

Bir bor ekan, bir yo'q ekan, bir ko'l atrofida tinch yashaydigan o'rdak oilasi bor ekan. O'rdak har kuni o'n nafar bolasi bilan ko'lda suzar ekan. Ko'lning chetida chinor daraxti bor ekan. Uning shoxlari uzun bo'lib, bir qismi ko'lning ichiga qarab o'sgan ekan. O'rdak har kuni bolalari bilan birga shu chinorga qarab suzar ekan. U tumshug'ini suvga...

Qirq yamoq haqi

Bir bor ekan, bir yo‘q ekan, biz ko‘rmagan, biz bo‘lmagan zamonlarning birida ikki qo‘shni bo‘lgan ekan. Biri o‘ta boy, bo‘g‘zigacha moy, ikkinchisi uning xizmatida sochi oqargan, ammo kosasi oqarmagan kambag‘al ekan......

Tulkining uyi

Bor ekan-u yo‘q ekan, och ekan-u to‘q ekan, obod dasht qishlog‘ida tomorqasi kattagina ahil oila yashar ekan. Uy bekasining buyurtmasiga ko‘ra ota-o‘g‘il shu tomorqalari chetida qurgan yangi qo‘noq – tovuqkatak binoyidek chiqibdi. Mo‘jaz hovlisi sim to‘r bilan o‘ralgan. Erta-indin tovuqlar shu joyga ko‘chiriladi. Tushdan keyin bekaning o‘g‘li...

Toshqotgan ajdarho

Qadimda Boysun bilan Sho‘rchi orasidagi kichik so‘qmoq Qoradaradan o‘tardi. Savdogar, yo‘lovchi karvonlari ming azob bilan dara ichidan o‘tib, Hisor tomonlarga borishardi......

Sichqonning noshukurligi

Bir bor ekan, bir yo‘q ekan, ko‘m-ko‘k o‘rmon yoqasida bir uy bor ekan. Bu uyda bir keksa kampir yolg‘iz yashar ekan. Bir kuni kampir eshik yonida ip yigirib o‘tirganda, qarg‘a quvlab kelayotgan sichqonni ko‘rib qolibdi. Kampir o‘rnidan turib, qarg‘ani kaltak bilan haydabdi. Sichqonni uyga olib kirib, oldiga bir kaft guruch to‘kibdi......

Fikr qo'shish