To‘yga bir oy qolganda qiz yigit bilan uchrashib keldi-yu, unga tegmayman deb turib oldi. Bu gapni avval onasiga aytdi. Otasiga aytishdan qo‘rqdi. Chunki kuyov bo‘lmishning otasi padari buzrukvori bilan juda qalin do‘st edilar. Taqdir ekan, ular boshqa viloyatga ko‘chib ketishdi. Yillar o‘tib esa ikki do‘st o‘zaro rishtalarni mustahkamlash niyatida farzandlarining taqdirini bog‘lashga ahd qildilar. Qarangki, uchrashuvga chiqib kelgan qiz mening boshqalardan qayerim kam, deya yig‘lashdan tinmasdi. Hamma hayron. Keyin sababini bilishsa, yigitning oyog‘i oqsoq ekan. Bu gapni eshitgach, ota ham dovdirab qoldi. Lekin to‘yni qoldirishni isnod deb bildi...

....Bir zamonlar juda oqila adolatli ayol bo‘lgan ekan. U ayolni ikki o‘g‘il farzandi bo‘lgan ekan. Ayol farzandlari haqqiga ular to‘g‘ilishi bilanoq juda ko‘p duo qilar ekan. Ularga soliha umr yo‘ldoshlari kelishini, kelinlari uyini farishtalariga aylanishini orzu qilarkan.
....U yillar davomida bo‘lajak kelinlari bilan ilk uchrashuvga aloxida tayyorgarlik ko‘ribdi. Oradan yillar o‘tib farzandlari ulg‘ayishibdi va katta o‘g‘li oila quribdi. Tuyning ertasiga ayol kelinini xuzuriga chorlab shunday debdi: ~ Qizim.!..bugundan boshlab ko‘zimni nurini sizga omonat qilib topshiraman. Uni yillar davomida asradim va bugun tushunib yetdimki uni aynan siz uchun asradim. Bugundan boshlab uni sizga topshiraman. Men uning onasiman u uchun eng aziz insonman. Unga umrim davomida qo‘limdan kelgan barcha yaxshiliklarni qildim. Umrimni qurbon qildim...

Bir qishloqda bir chol yashagan ekan. U juda kambag‘al bo‘lsa-da, bisotidagi yakkayu-yagona chopqir otiga hatto podshohlar ham havas qilishar ekan. Oti uchun juda ko‘p pul taklif qilishsa ham u sotmas ekan. Chol: "Bu menga nafaqat ot, balki do‘stim. Do‘stni qanday sotaman?", - der ekan...

Ayol har kuni bomdod namoziga erini uyg‘otar, eri namozni jamoat bilan ado etish uchun masjidga chiqar edi. Bir kuni xotini uyg‘otganiga qaramay masjidga kech qolib borgan erkak farz namozi jamoatiga yetib ulgurdi...

Bir o‘tinchi yigit bo‘lgan ekan. O‘rmonga borib, toqqa chiqib o‘tin terib kelib bozorda sotardi. O‘tin topolmay ozroq shox olib kelsa, bozorda o‘tin yo‘q, ikki tangaga sotar, yanagi safar ko‘p o‘tin topib kelsa, bozorda o‘tin ko‘payib zo‘rg‘a ikki tangaga sotardi. Har galgi savdosi ikki tanga edi...

Men bu xatni uzok o‘ylab, keyin yozishga karor kildim.Bu xatimni ukiganlar uzlariga tugri xulosa chikarsa,xar bir kadamini o‘ylab bossa, men vijdonim oldida ozgina bo‘lsa am yengil tortardim. Azizlarim, xech biringizni kariganingizda menga uxshab bir kosa issik ovkatga,bir piyola choyga,bir ogiz shirin suzga muxtoj kilmasin…deb gap boshladilar,xamda ismlarini sir saklanishini suradilar...
Oliygohda o‘qib yurganimda eng old, a’lochi talabalardan biri — go‘zal va aqlli qizni sevib qoldim. Paxta mavsumi bizni yanada yaqinlashtirdi, biz turmush qu­rishni ahd qildik. Sevgilim o‘ziga to‘q xonadon farzandi edi. U qattiq turib olgandan so‘ng ota-onasi to‘yimizga rozi bo‘­lishdi. To‘y­dan keyin turmush o‘rtog‘im bizning nochorroq oilamizga ko‘nikib yashay boshladi...

Hazrati Sulaymon alayhissalom hukm surgan davrda bir odam qocha-qocha saroyga kelib, payg‘ambarning huzurlariga keldi. Rangi o‘chib, qo‘rquvdan dir-dir titragan holda Sulaymon alayhissalomdan o‘ziga yordam etishni istadi.
Hazrati Sulaymon alayhissalom u odamdan so‘radilar:...

Bir odamning to‘rtta o‘g‘li bor edi. Shoshilib qaror chiqarmaslik, fikrlar yuzaki bo‘lib qolmaslik borasida hayotiy dars o‘rgatish uchun ota ularni uzoq vodiyda joylashgan katta daraxtni ko‘rib kelishga yubordi...

Olti yoki yetti yoshli bolakay nonushtada dadasi va oyisiga yalinish ohangida dedi:

- "Dadajon, joon dadajon menga ham velosiped olib beringlaaar, iltimoooos.. meni rossa ham velosiped haydagim kelyapti oyijoon!"

Dadasi o‘g‘liga dedi:...

Ancha vaqtdan beri to‘yga taraddud ko‘rayotgan Murod tez-tez internetdan ob-havo xabarlarini kuzatib turgani uchun shu kunlarda havoning sovishi va atrofni qor qoplashi haqidagi xabarni o‘qidi-yu, tinchi buzildi. Ikki haftalar oldin qo‘shni qishloqdagi Mamatqul cholning uyini ko‘tarib, ikki tomini sozlab bergan edi. Chol «Pulini ikki-uch kunda to‘g‘rilab beraman», deganiga ham bir hafta o‘tdi. «Ertalab turaman-u, choldan pulni olib, bozorliklarni qilib, to‘yni tezlashtirib yuboraman. O‘zi xatna to‘y bo‘lsa, guruch-yog‘ni allaqachon olib qo‘yganman, bir amallarmiz-da qolganini», degan xayol bilan Murod uyquga ketdi. Boshida tashvishi bo‘lgan odam uxlay olarkanmi? Hali xo‘roz qichqirmasidan uyg‘onib ketgan Murod hamma narsani hisob-kitob qilgach, Mamatqul choldan olingan pul ham to‘y xarajatlariga yetmasligini his qildi. Uyda turgan bittagina sigirni ham sotishni xayoliga keltirdi-yu, ichidan nimadir uzilganday bo‘ldi…

Torgina yo‘lakdan palataga kirgan Po‘lat ranglari oqarib ketgan onasining karavotiga yaqin bordi-da, so‘ngra singlisi Go‘zalga: «Nima gap?» degandek qaradi. Palataga kimdir kirganini sezgan Dilorom aya asta ko‘zlarini ochdi:..

Insoniylikning narxi bormi?
Restoranlarning birida bir kishi kechki ovqat tanovul qilayotgan edi... Birinchi ovqatni yeb bo‘lgach, uning oldiga eng mazali taom solingan lagan olib kelindi. Qarasa, tashqaridan kambag‘al bir bola va bir qizcha restoran oynasidan uning taomiga termulib turibdi...