Умримиз ўтиб кетяпти,
Ўзимизга билинмай,
Ойю йил кетяпти,
Инсонларга сездирмай...

Соғинчлардан ўртанса диллар,
Сени сўраб турса туйғулар,
Армонларга бермайин йўллар,
Сени севдим она ватаним...

Нега мени ёлғизлаттинг ожиз кўнглим,
Сени сўраб яна йиг ламоқда дилим,
Кўнглим мендан кечганини кейин билдим,
Йиғлама, менинг ёлғизим кўнглим...

Мен сизни севар эдим дунёга сиғмай,
Орзуларим боғида очилган гулдай,
Сиз мени юрагимни сира ҳам билмай,
Кетяпсиз сиз мени армонга солиб...

Орзуларим осмонида юлдуз энди йўқ,
Юрагимнинг бир тубида ёниб бўлди чўқ.
Нега мени унутдинг қалбингга йўл-йўқ,
Майлига сен мен ошиқни эслама гулим...

Сендан йироқ юрсам ҳам,
Гоҳ ўйнатиб кулсам ҳам,
Ё бепарво бўлсам ҳам,
Ўшанда, ҳам севасанми...

Туҳмат-у бўҳтондан қийналиб кетдим,
Яшагим келмасдан зорланиб кетдим,
Юрагим эзилиб орланиб кетдим,
Оллоҳим, қўлладинг ўзингга шукур...

Орзуларим юрагимда йиғламоқда,
Aрмонларим қаҳ-қаҳ отиб қувнамоқда,
Сени қўмсаб яна мени қийнамоқда,
Келмаяпти, бевафо ёр келмаяпти...

Орзуларим армонларга айланмасин,
Ҳаёлларим дардни бахт деб сайламасин,
Ўтмишларим мени қийнаб ўртамасин,
Бевафолик, бемеҳрлик қийнар мени...

Бу дунё кўзингга кўринса зулмат,
Интизор бўларсан севган ёрингга,
Бошингга ёғдирса бало-ю туҳмат,
Номини эсласанг севасан қайта,

Оламни севгига тўлдиргин ҳардам,
Зулматни ёритгин чин севгинг билан,
Муҳаббат йўлида сен бўлгин бардам,
Aрмон бўлиб қолмасин сенга муҳаббат.

Aллоҳим инсоф бер бағри тошларга,
Виждони йўқлар у беномусларга,
Aллоҳим инсоф бер номард нокасга,
Бир умр ҳаёсиз назар пастларга,
Aллоҳим инсоф бер тиғсиз сўйганга,
Ёнингда дўстман деб иймон сотганга.

Меҳрли кўзларингиз,
Хушзабон сўзларингиз,
Меҳрибонсиз ўзингиз,
Онажоним сизни соғиндим...