Хой, оқ илон, оппоқ илон,
Ойдинда ётганинг қани?
Сен-ку мени ёмон дединг,
Яхшини топганинг қани?

Дунё бунча тор экан,
Ғалваси бозор экан.
Бирини енгдим десам,
Бошқаси тайёр экан...

Ота ўғлига:

«Юрганингда қадамингни ўйлаб босгин», деди.

Ўғли: «Отажон, аввало сиз эҳтиёт бўлинг, чунки мен сизнинг изингиздан боряпман» деди.

Сиз ўзингизни ислоҳ қилинг, чунки фарзандингиз барибири сизга эргашади.

Оллохим шундай бир бахт бергинки,
Килган сабримизни киймати бутун умр буйи эсда колсин ...

Жаннатда ҳеч йиғламаймиз!
Жаннатда ҳеч хафа
бўлмаймиз! Жаннатда ҳеч
ажрамаймиз! Жаннатда ҳеч
кек сақламаймиз! Жаннатда...

Дардимни эшитадиган эмас Тушунадиган инсонга эхтиёжим бор....💔

Энди сизга бўлмайди осон,
Қамоқдасиз қалбим қасрида.
Овунаман шундай мен нодон,
Занжирбандман ўзим аслида.

Ичида ит хурган одамлар,
Айбим излаб юрган одамлар,
Сизга ёрдам бергим келади,
Мени ёмон кўрган одамлар...

Сиз билмайсиз...жуда ёмонман,
Калбингизга кирганман айтмай.
Юлдузимсиз...багри осмонман,
Сизни дейман...ахдимдан кайтмай...

Соғиничларинг сайқал бермас қалбимга, Минг хаёл кучасин сарсон кезаман. Хижронлар дард қушмай Мухаббатимга ,Сени осмонимга олиб кетаман!

Шодон деманг лабим кулар дилим вайрон,
Амали кам жасадимдан хавотирман,
Жайрон каби жоним учун хушим ҳайрон,
Қабрдаги суҳбатимдан хавотирман.

Хаёлларга берилиб самоларни кучганлар.
Кибрларда керилиб хаёсидан кечганлар.
Узин хеч хам уйламай иймонини ютганлар.
Ёмон кунлар унутиб хаволаниб кетманглар.