Соғинчлар қалбимга бердику азоб,
Гўёки бўлармиш орзуларим сароб.
Лек сенга бўлган ишончим сўнмас,
Лек қалбим сенсизликка кўнмас.

Соғинч ўртаб,кўзларим тўлган,
Мени ишқдан,бўлганим бўлган.
Аммо сизчи,севгидан кулган,
Юрагингиз, шунчалар тошми?...

Узун тунлар соғинган наҳорим бўлинг,
Совуқ қишлар соғинган баҳорим бўлинг.
Нафис шамол соғинган ифорим бўлинг,
Ширин уйқу соғинган бедорим бўлинг.

Кўзларим маюсдир қувонч бегона.
Баҳт ҳам мендан юзин бурмоқда.
Дардим менинг бирдур ягона,
Соғинч мени адо этмоқда...

Кунларим ўтмоқда бир сизни қумсаб
Қаламим чарчади севгини сўзлаб
Ўткан кунларимиз бирма-бир эслаб
Соғиндим севгилим ёмон соғиндим!!...

Сен ёзмайсан...
Мен ёзмайман...
Иккимиз жим.
Ғурур қурғур иккимизни қилди ажрим,
Ўртамизда соғинч тоғи бўлди ҳоким,
Соғиндим!..

Бахтли эдик. Бахтлидан бахтли.
Яна шу кунларга қайтгим  келяпти.
Яна дийдорлашса бир кун  нигоҳлар.
Сени Соғиндим  деб  айтгим келяпти.

Соғиндим, жудаям, жудаям, қаттик,
чунки севаманда жонимдан ортиқ.
Ёнимдан бир лаҳза, бўлишинг учун,
сенга дунёларни қиламан тортиқ.

Дунё яримта ой мисоли кемтик,
Бир кам дунё сенсиз яна ҳам камдек.
Тунлар беҳаловат кутаман бедор,
Кундуз ҳижронингдан бўламан бемор...

Илк севги энг баланд кўкдаги юлдуз.
Ундан узолмаймиз кўз қиримизни.
Висол деганлари армон бўлса хам,
Соғиниб яшайлик бир биримизни.

Яна мактуб, кераксиз қоғоз,
Қўлингизда титраб турибди.
Яна кўнгил тентираб бир оз,
Меҳрингизни излаб юрибди !

Ериб кетар калбингиз тоши 
Окар кöздан ожизлик йоши 
Йетмас екан инсон бардоши 
Сиз барибир севиб коласиз.