Армон бўлди соғинчимга дор
Ўлгани йўқ хали хисларим бисёр
Яна битта туним ўтаркан  бедор
Соғингандим боролмадим ёр...

Бугун ўйга толдиму
Юракдан оғриндимда
Қўлга қалам олдиму
Пинҳона соғиндимда...

Мағрур туриб, кўксимни кериб,
"Қайтмайман" деб, ваъдалар бериб,
Қалбимдаги ўтли муз эриб,
Сени яна соғиндим кечир!...

Соғинчим айтишга етмайин сўзим,
Ёзолмай қалтирар ожиздир қўлим
Бегона йиғлар кўриб бу холим,
Мен сени соғиндим суйикли ёрим...

Мен сизни сўраб само юлдуздан,
Мен сизни сўраб кеча кундуздан,
Мен сизни қизғониб баҳору куздан,
Мен сизни севаман азизим чиндан.

Бир ховлида яшар эдик чуғурлашиб,
Неки бўлса, бирга баҳам кўрар эдик.
Тортишардик гоҳи тинмай бидирлашиб,
Бахтнинг дарёсида сузиб юрар эдик.
Шамолдек тез йилларимдан оғринаман,
Соғинаман, болалигим, соғинаман.

Қўл узатдим қўлларинг ушламоққа
Ҳаёт йўлларида бирга кетмоққа.
Бугун эса мендан кетдинг узоққа
Соғинганим билармисан энди ёр
Соғиндим деб келармисан эй дилдор.

Кўзларим соғиниб излаганда,
Юрагим сени деб йиғлаганда,
Вужудим соғинчдан титраганда,
Сени соғиндим деб айтолмадим

Кунлар тун бўлади унутолмайсиз
Жигар ҳун бўлади унутолмайсиз
Оҳ бе ун бўлади унутолмайсиз
Менсиз сизга қийин менсиз ёлғизим!

Хамон ёдимдадир ўтли нигохлар
Хамон ёдимдадир баҳтиёр дамлар
Ёдимда хали хам таъсирли онлар
Бугун сени кўзларингни соғиндим...

Илк севги энг баланд кўкдаги юлдуз.
Ундан узолмаймиз кўз қиримизни.
Висол деганлари армон бўлса хам,
Соғиниб яшайлик бир биримизни.

Яна мактуб, кераксиз қоғоз,
Қўлингизда титраб турибди.
Яна кўнгил тентираб бир оз,
Меҳрингизни излаб юрибди !