Кунларим ўтмоқда бир сизни қумсаб
Қаламим чарчади севгини сўзлаб
Ўткан кунларимиз бирма-бир эслаб
Соғиндим севгилим ёмон соғиндим!!...

Сен ёзмайсан...
Мен ёзмайман...
Иккимиз жим.
Ғурур қурғур иккимизни қилди ажрим,
Ўртамизда соғинч тоғи бўлди ҳоким,
Соғиндим!..

Бахтли эдик. Бахтлидан бахтли.
Яна шу кунларга қайтгим  келяпти.
Яна дийдорлашса бир кун  нигоҳлар.
Сени Соғиндим  деб  айтгим келяпти.

Соғиндим, жудаям, жудаям, қаттик,
чунки севаманда жонимдан ортиқ.
Ёнимдан бир лаҳза, бўлишинг учун,
сенга дунёларни қиламан тортиқ.

Дунё яримта ой мисоли кемтик,
Бир кам дунё сенсиз яна ҳам камдек.
Тунлар беҳаловат кутаман бедор,
Кундуз ҳижронингдан бўламан бемор...

Илк севги энг баланд кўкдаги юлдуз.
Ундан узолмаймиз кўз қиримизни.
Висол деганлари армон бўлса хам,
Соғиниб яшайлик бир биримизни.

Яна мактуб, кераксиз қоғоз,
Қўлингизда титраб турибди.
Яна кўнгил тентираб бир оз,
Меҳрингизни излаб юрибди !

Ериб кетар калбингиз тоши 
Окар кöздан ожизлик йоши 
Йетмас екан инсон бардоши 
Сиз барибир севиб коласиз. 

Согинч синар екан юрак сабрини, 
Вакт тузатаркан калбнинг дардини, 
Хар куни яшнатар умид калбини, 
Айрилик билдирар инсон кадрини...

икки йиллик севгим Бир зумда сунди 
на килай дакдиримга тан бераман енди

Насиб килар бизга хам дийдор, 

Оллох килар бизни бахтийор. 

Ишк кушиги 
Мен сенсиз ойи йук коронгу тунман 
Куёши чикмаган булутли кунман 
Бутун борлигини сукунат босган 
Парийсин йукотган куриган кулман