У қўшиқ куйлади ёр шаънига маст,
Шўхчан шеърлар айтди севги номидан.
Ҳаммани кулдирди, қиз эса фақат
Бепарво жилмайиб ўтди ёнидан.

Туни билан ёққан ёмғирлар
Ювиб ўтди тонглар юзини.
Мен изладим
ўзим учун сир
Бўлган бахтнинг ёруғ изини...

Бу оғир боғ ичра оғир қадамлар
Ташлаб кетаётган оғиргина қиз,
Дунё кўзларингдан дунё аламлар
Томчилар, ҳар бири бир улкан юлдуз.

Менга оғир бўлар - сен ўлсанг...
сенга нима - ўлсам-ўлмасам
Менга оғир бўлар - йўқ бўлсанг...
сенга нима - бўлсам-бўлмасам...

Яхшиям биринчи муҳаббатимнинг гапларига лаққа тушмабман!
Энг тутуриқсиз одамлар ошиқлар бўлса керак!..
Бирортаси шу пайтгача сўзида турмаган!..
«Сенсиз ҳаёт йўқ!» – деб, мана, пенсиягаям чиқди ўша биринчи муҳаббатим…

Мухаббатинг бўғзим кўйдиргувчи чўғ,
Бир сени ўйласам олам бўлар йўқ,
Ишқинг юрагимга санчиб синган ўқ,
Мен сени севаман демай севаман.

Қуш мисоли само кезгандим
Ўзни бахтли инсон сезгандим.
Ўша кундан кейин ўзгардим
Сизни илк бор учратганимда...

Кўнглингизни сўраб олардим,
Олиб келган гулим олсангиз.
Ишонинг мен бахтли бўлардим,
Агар мени севиб қолсангиз.

Тушларимда қўлингни тутар қўлим,
Таъбирини ўйлаб ёмон ичикдим.
Мени узоқ кутган эдинг севгилим,
Афсусдаман, йигирма йил кечикдим.

Севаман бу дунёда кўзим юмгунча
Севаман руҳим осмон узра чиқгунча, 
Севаман севгим сизга етгунча 
Севаман то сиз ҳам мендек севгунча.

Сенсиз мен гўёки тушга ўхшайман,
Уйғонсанг лахзада кетарман ўчиб.
Сенсиз мен қанотсиз қушга ўхшайман,
Кўкни севаману кетолмам учиб.

Ўксик дилгинамни соғинч қийнайди
Юрагим сиқилар ҳаво етмайди.
Соғиниб дунёдан ўтарман аммо,
Сизни ўйламасам куним ўтмайди