Исмлар маноси. Сараланган кизлар чиройли исмлари


Исмлар маноси. Сараланган қизлар чиройли исмлари. ПАЙҒАМБАРИМИЗНИ АЁЛЛАРИНИ ИСМЛАРИ-Хадиджа
Сауда
Аиша
Хафса
Зайнаб бинт Хузайна
Умм Салма
Джувайрия
Маймуна
Сафия
Зайнаб бинт Джахш
Умм Хабиба
Марям
Пайғамбаримизни набиралари ва фарзандлари исмлари
Зайнаб
Иброхим*
Хасан
Рукайя
Касим*
Хусайн
Умм Кулсум
Таййиб*
Зайнаб
ЗАМОНАВИЙ ҚИЗ БОЛА ИСМЛАР
Анора – анор, нор билан туғилган қизларга қўйилади.
Дилноза- дилли, нозли қиз.
Гулноза – гуллар каби ифорли, нозли қиз.
Ифора – ширин, ифорли қиз.
Муслима – Аллоҳни севувчи, Аллоҳ йўлидаги муслим, мусулмон қиз.
Мўмина – Мўмингина, қобилгина қиз.
Шахрибону- ўз юртининг маликаси.
Мусулмон аёллар исмлари
А
Абла — а. «чиройли қомат соҳибаси».
Абруксиман — п. «камон қара қош».
Абхаят — аз. «ҳаёт суви».
Адаб—а. «чиройли тарбия эгаси».
Азизгул — тадж. ўзб. Азиз + Гул.
Азхар — а. «гуллар».
Айгюл — аз. Айгул.
Айдана — каз. «мақсадли, ақлли».
Айла(р) — т. аз. тат. тур. «ой нури».
Айман—каз. «таниқли, ёқимли».
Айниса — аз. Ай + Ниса.
Айсел — тур. «ойсимон қизча».
Айсенем — аз. Ай + Санам.
Айсу — тур. «ой суви».
Айша — т. Аиша.
Аккуш — тат. «қуш».
Аклима — каз. «ақлда тенги».
Акрамниса — тат. Акрам + Ниса.
Акчан — тур. «оқ қалбли».
Акчечек — тат. «оқ гул».
Алзамия — а. «энг керакли».
Алсу — тат. «пушти сув».
Алуа — каз. «холва, ширинлик».
Алфиза — а. «қадрли кумуш».
Амал—а. «умид, кутиш, харакат».
Амбар — а. «кулранг амбра».
Амбарин — п. «кўнгилли».
Амила — араб. «умидлар рўйёби».
Амина — а. «хавфдан холи».
Амина — а. «ишончли, содиқ, ишончга лойиқ қиз».
Амира — а. « малика, бошқарувчи».
Анат — а. «чидаш, сабир»
Аннура — а. « нур, ёруғлик».
Арзу — п. « ният, интилиш».
Аризе— аз. « кечириш».
Арус—п. « келин».
Асалбану — тат. Асал + Бану.
Асалбике — тат. Асал + Бике.
Асалгул — тат. Асал + Гул.
Асалмо — тадж. Асал + Мох.
Асима — а. « химоячи».
Асма— а. « буюк, юқори».
Асмабану — тат. Асма + Бану.
Асмабике — тат. Асма + Бике.
Асмагул — тат. Асма + Гул.
Асманур — тат. Асма + Ҳйп.
Асмо — тадж. Асма.
Ашия — а. « тун, кечки вақт».
Ашика — а. « севги, севувчи».
Ашурабиби — тадж. ўзб. Ашура + Биби.
Ашурагул — тадж. ўзб. Ашура + Гул.
Ашурмо — тадж. ўзб. Ашура + Мох.
Б
Бакура — а. « эрта келувчи».
Банафше — « бинафша гули».
Бану — п. « хоним, малика, қиролича».
Бараим — а. « гулдаста».
Бариа — а. « гуноҳсиз, мақсадли».
Барира — а. « гапга кирувчи, ақлли».
Барно — тадж. « ёш».
Басма — а. « кулги».
Бахар — п. « бахор, гуллар».
Бахита— а. « бахтли, омадли».
Бахор — тадж. ўзб. « бахор».
Бахруза— п. « бахтли қиз».
Бибигул — п. тадж. ўзб. Биби + Гул.
Бибигулбану — тат. Биби + Гул + Бану.
Бибизулейха — тат. Биби + Зулайха.
Бибизухра — тат. Биби + Зухра.
Бибикамал — тат. Биби + Камал.
Бибикамар — тат. Биби + Камар.
Бибикамиля — тат. Биби + Камила.
Бибикарима — тат. Биби + Карими
Бибикафия — тат. Биби + Кафия.
Бибиназ — тат. Биби + Наз
Бибирахима — тат. Биби + Рахима.
Бибисалима — тат. Биби + Салима.
Биллур — п. «хрустал».
Богигул — тадж. « боғни гули».
Валима — а. « тўй».
Вамика — а. « севувчи».
Варакия — а. « яшил барг».
Васифа — а. « қиз бола».
Г
Габиба — аз. Хабиба.
Газиза — баш. тат. каз. Азиза.
Газизабану— тат. Азиза + Бану.
Газизабике— тат. Азиза + Бике.
Газизаниса — тат. Азиза + Ниса.
Гайшабану — тат. Аиша + Бану.
Гайшабиби — тат. Аиша + Биби.
Галиба — « ғолиба».
Гафу — тат. каз. « авф».
Гулбану — п. Гул + Бану.
Гулбарг— п. « атиргул барглари».
Гулбарчин — каз. Гул + Барчин.
Гулбаршўн— каз. Гул + Барчин.
Гулбсисар — тадж. ўзб. Гул + Бахар.
Гулбахрам— каз. Гул + Бахрам (сайёраси Марс).
Гулбахт — п. Гул + Бахт.
Гулбашира — тат. Гул + Башира.
Гулбаяз — тат. « оқ гул».
Гулбаян— тат. Гул + Баян.
Гулбону — тадж. ўзб. Гулбану.
Гулдаста — тадж. ўзб. « гуллар».
Гулджамал— тат. Гул + Джамал.
Гулджамол — тадж. Гулджамал.
Гулзада — п. « гул қизи».
Гулзор — тадж. ўзб. Гулзар.
Гулзухра — тат. Гул + Зухра.
Гулим — « мени гулим».
Гулимбике — тат. Гулим + Бике.
Гулимнур — тат. Гулим + Ҳйп.
Гулинисо — тадж. Гулниса.
Гулиса — тат. « гул каби ширин хидли».
Гулия — тат « керакли гул».
Гуллиамин — тат. « лимон гули».
Гулназ — п. Гул + Наз.
Гулназира — тат. Гул + Назира.
Гулнар(а) — п. «анор гули».
Гулнасаб— тадж. « гуллар наслидан».
Гулнахар — тат. « нахорги гул».
Гулнигор — тадж. ўзб. Гул + Нигар.
Гулниса — каз. Тат Гул + Ниса.
Гулнисо — тадж. Гулниса.
Гулноз — тадж. узб. Гулназ.
Гулруй — тат. Гулру.
Гулрухон — тадж. узб. « гул юзли қиз».
Гулрухсор — тадж. узб. « гул юзли қиз».
Гулсанам — п. Гул + Санам.
Гулсара— п. « энг янги, энг яхши гул».
Гулсарвар— тат. « асосий гул».
Гулфина — тат. « гулчи».
Гулфиниса — тат. « аёллар ичидаги гул».
Гунча — п. « ғунча».
Гюмюш — тур. « юрак».
Гюнай — тур. « қадимий ой».
Гюрай — тур. « тўлин ой».
Д
Давлатбегим — тадж. ўзб. Даулат + Бегим.
Давлатби — тадж. Даулат + Би.
Дамира — тат. « мустаҳкам қиз»
Дана — п. « катта илм эгаси; ўқимишли; « ягона нуша».
Данеш — каз. Даниил.
Дания — а. « яқин».
Дариса — а. « аёл-ўқитувчи».
Даруна — п. « юрак, қалб, юракка яқин қиз».
Диларам- дилга ором берувчи қиз
Дилбар-чиройли, келишган аёл
Дилгул – ДИЛ+ГУЛ
Джадида — а. « янги».
Джадира — а. « ёқимли, ёқимтойгина,эътиборга лойиқ».
Джазиба — а. « ўзига тортувчи».
Джалилабану —- тат. Джалила + Бану.
Джалилабике — тат. Джалила + Бике.
Джалиласўлу — тат. Джалила + Сулу.
Джамал — а. « чиройли».
Джана — п. « севимлия».
Джумагул — ўзб. Джума + Гул.
Дил— п. « юрак, қалб, ақл».
Дилара — п. «қалб безаги, севимли».
Диларам — п.-т. «дилга ором кирувчи».
Дилафруз(а) — п. «қалб хурсанд қилувчи; қалбни ёритувчи».
Дилбар — п. «севимли, ўзига ром қилувчи».
Дилбарбану — тат. Дилбар + Бану.
Дилдар — п. « қалбли қиз, севимли қиз».
Дилджу — п. « севимли, ўзингники, қалбга жуда яқин».
Дилдор — тадж. ўзб. Дилдар.
Дилгюша — аз. «ҳуш кайфият қиз».
Дилкаш — п. «ўзига тортувчи, ўзига ишонтирувчи».
Дилнаваз— п. «тинчлантирувчи, қалбни оро кирувчи».
Дилназ — п. Дил + Наз.
Дилоро — тадж. ўзб. Дилара.
Дилором — тадж. ўзб. Диларам.
Дилрабо — тадж. Дилруба.
Дилроба — п. Дилруба.
Дилсуз — тадж. « қалби гўзал».
Дилфуза — (п.) Дилафруз.
Дилфруз — п. Дилафруз.
Дилхох—тадж. «севимли».
Диляра — баш. тат. Дилара.
Диляфруз — баш. тат. Дилафруз.
Дина — тат. « ишонувчи, яхши қиз».
Динара — тат « олтин танга».
Дур — (а.) Дурр.
Дурбану — п. Дурр + Бану.
Дурдана — п. Дурр + Дана.
Дурдане — аз. Дурдана.
Дурджамал — тат. Дурр + Джамал.
Дурия— каз. « чиройли, силлиқ».
Э
Ёкут — тадж. (а.) Якут.
Ёкутой — тадж. ўзб. Якут + Ай.
Ж
Жайна — каз. «ёрқин, чиройли бўлиш».
Жалши — каз. «гўзалликда тенги йўқ».
Жамал — каз. Джамал.
Жамила — каз. Джамила.
Жанар — каз. «қариндош, қўз нури».
Жания — каз. Джания.
Жансая — каз. «химоячи, ёрдамчи».
Жулдўз — каз. Юлдуз.
Жумабика — каз. Джумабике.
Жумакул — каз. Джумагул.
З
Забиба — а. узум».
Забида — а. « танланган, дуо қилинган».
Забира — а. « кучли, қаттиқ».
Завар— а. « зебу-зар».
Заварбану — тат. Завар + Бану.
Загидабану — тат. Загида + Бану.
Загидабике — тат. Загида + Бике.
Загира — Захира.
Загирабану — тат. Захира + Бану.
Зайн— а. « чиройли, безалган».
Зайна — (а.) «зийнатланган».
Зайнаб— а. « тўлиқ, вақтига етган»;
Зайнап— п. тат. Зайнаб.
Зайнапбану — тат. Зайнаб + Бану.
Зайнапбике — тат. Зайнаб + Бике.
Зайнигул— тат. Зайн + Гул.
Зайния— (а.) « тақинчоқ, зебу зар».
Зайтуна — а. « зайтун, зайтун дарахти».
Зайтунгул — тат. Зайтун + Гул.
Закие — Закия.
Закира — а. «Аллоҳни тушунувчи,эсловчи, суръа ўқувчи;
Закиябану — тат Закия + Бану.
Замзам — а. « сахий, ажойиб»;
Замзамбану — тат. Замзам + Бану.
Замзамбике — тат. Замзам + Бике.
Замзамгул — каз. Тат Замзам + Гул.
Замила — а. « шериг, дугона, аёл».
Замира—а. 1. « уят, ор-номус»; 2. «ақл, ўй, сирли».
Замфира — а. «сапфир» (қимматбахо тош).
Зарбану — п. Зар + Бану.
Зарбегим — п.-т. Зар + Бегим.
Зарбону — тадж. ўзб. Зарбану.
Заргалам— аз. «олтин пат».
Зари — п. « тилла ранг».
Зарина — п. « олтин».
Зария — « олтин, олтин эгаси».
Заринджамал — п. Зарин + Джамал.
Заринтадж — п. Зарин + Тадж.
Зарка — а. « кўзи кўкяшил ёки очиқ кулранг кўзли».
Зарнигар — п. Зар + Нигар.
Зарнигяр — аз. Зарнигар.
Зарофат — тадж. Зарафат.
Заррина — тадж. « тилла тақинчоқ».
Зарура — араб. « керакли, фойдали».
Зарханум — аз. Зар + Ханум.
Захина — а. « ёрқин, ялтироқя».
Захира— а. «очиқгина»; « чиройли, келишган».
Зеби — тадж. « чиройли, гўзалгина».
Зебигул — тадж. Зеби + Гул.
Зебинисо — тадж. узб. Зеб + Нисо.
Зебо — тадж. Зиба.
Зебочехра — тадж. « юзи чиройли».
Зебунисо — тадж. Зеб + Нисо.
Зейнаб — аз. тат. Зайнаб.
Земира — п. аз. Замира.
Зербану — аз. Зарбану.
Зиёда — тадж. Зияда.
Зилхумар — аз. баш. Зулхумар.
Зиряк « қобилиятли, ақлли, ўйлаб иш қиладиган, фаросатли.
Зирякбану — тат. Зиряк + Бану.
Зифа — тат. Зиба.
Зифабану — тат. Зифа + Бану.
Зифабике — тат. Зифа + Бике.
Зифагул— тат. Зифа + Гул.
Зифанур — тат. Зифа + Ҳйп.
Зифасўлу — тат. Зифа + Сулу.
Зиягул — каз. « нур таратувчи гул».
Зобейде — Зубайда.
Золейха — Зулайха.
Зохра — аз. Зухра.
Зубайда — а. « кичкина танлаб олинган.
Зубарджат — тат. Забарджад.
Зубейда— аз. Зубайда.
Зуберъят—баш. Забарджад.
Зулайфа — а. « жингалак».
Зулайха—а. «соғлом, чиройли қомат сохибаси
Зулал(а) — а. « тоза, шаффоф».
Зулале — аз. Зулала.
Зулбахар — «баҳор».
Зулджамал— (а.) чиройли».
Зулджамила— (а.) «чиройли».
Зулейха — т. Зулайха.
Зулкамар —- а. « ой каби гўзал».
Зулназ— а. « нозик, мулойим, гўзал».
Зулхумар — тадж. ўзб. « ёқимли қиз».
Зулхимор — тадж. (а.) Зулхумар.
Зулшад— «хушчақчақ қиз».
Зухур — а. « гуллар».
И
Ибадат— а. « Аллоҳга хизмат қилувчи, суръа».
Ибадет — аз. Ибадат.
Ибодат — тадж. ўзб. Ибадат.
Иборат — тадж. ўзб. «вўражение».
Ибрат — тадж. ўзб. « мисол, ибратли қиз».
Ибриз — а. « тоза тилла».
Илсина — тат. Ил + Сина.
Илсия — тат. « ҳалқ тамонидан севилган».
Илсўлу — тат. «ҳалқ гўзали».
Илтифат — п. т «милост».
Илфиза — Илфируза.
Илфира — тат. Илфируза.
Илфируза (Илфруза) — тат. Ил + Фируза.
Интизор — тадж. Интизар.
Ирам— п. « жаннат боғи».
Ирода — аз. (а.) Ирада.
Иффат— а. « яхши, ақлли».
Иффатбану — а.-п. Иффат + Бану.
Ишбану — тат. Иш + Бану.
Ишбике — тат. Иш + Бике.
Ишембике — тат. Ишбике.
Й
Ясим — а. «жасмин».
Ясмин— а. «жасмин».
К
Кабила — а. « ақлли, уддабурон».
Кабира — а. «катта, каттаси, буюк»;
Кабра — а. Кабира.
Кадерниса — тат. (а.-п.) Кадр + Ниса.
Кайбану — п. « қиролича».
Калб— а. « юрак».
Калдиргач — т. « қалдирғоч».
Камар — а. « ой».
Камила (Камиля) — а. « мукаммал киз».
Каракаш — т. « қора қошли қизга қўйилади»
Карима— а. « сохий, кенг қалбли, раҳмли, яқин, қадрли, хурматга лойиқ».
Каримабану— тат. Карима + Бану.
Каримабике — тат. Карима + Бике.
Кизлархон — т. Қил бола хон
Комила — тадж. ўзб. Камила.
Кумуш — т. « кумуш».
Куяш — тат. «қуёш».
Л
Лабиба — араб. « ақлли, чаққон, ўткир ақл соҳибаси, топқир қиз
Лаззат — араб. « ширинлик, роҳат».
Лазиза — а. « ширин, ширингина, бол»; 2. «диди яхши қиз».
Лазима — а. « керакли, жуда зарур қиз».
Лайина — а. « милойим, эгулувчан, ширин қиз».
Лайла (Лайли) — а. « чиройли , гўзал қиз.
Лайло — тадж. Лайла.
Лайли — а. Лайла.
Лала — п. «лола».
Лауза — п. « бодом дарахти, бодом».
Леззет — аз. Лаззат.
Лейла — баш. каз. тат. Лайла
Лина — араб. « ёқимли қиз.
Лутфикамал— тат. Лутф + Камал.
Лутфиниса — тат. Лутф ан-Ниса.
Лутфинур — тат. Лутф + Ҳйп.
Лютфия — п. Лутфия.
Лябиба — баш. Тат Лабиба.
Ляззат — тат. Лаззат.
Ляля — тат. Лала.
М
Мавдуда— а. « севимли дугона»
Мавлуда — а. « тўғма».
Майсара — а. « бойлик».
Майсун— араб. «юзи ва қомати чиройли».
Майшакар — тат. Мах + Шакар.
Максуда — а. «кутилган, кўп кутилган қиз».
Малайка — а. «фариштали қиз».
Малак—а. «фаришта қиз».
Малаха(т) — а. «чирой, ажойиб , гўзал».
Малика — а. « малика».
Малиха — а. « чиройли, ажойиб, қизиқ қиз».
Малума— а. «машхур, тан олинган қиз».
Манзура— а. «танлаган, вада берувчи, қабул қилувчи.
Марджан — а. «маржон».
Мардия — п. « қахрамон қиз».
Мартаба — а. «мартаба, олқишларга лойиқ қиз».
Мархаба — п. (а.) « кутилган, хуш келибсиз».
Мархабо — тадж. ўзб. (п.) Мархаба.
Марям — тат. Марям.
Маръямбану — тат. Марям + Бану.
Маръямниса — тат. Марям + Ниса.
Маснуна — а. «тўғри, силлиқ».
Масрура — а. «бахтли, хушчақчақ, рози».
Матина — а. «кучли, қаттиқ, қарор чиқарувчи».
Матлуба — а. « талаб қилувчи, керакли;
Матлюба — тат. ўзб Матлуба.
Махбуббике — тат. Махбуб + Бике.
Махбубджамал — тат. Махбуб + Джамал.
Махбубджихан—-тат. Махбуб + Джихан.
Махбубзада — тат. « севимли фарзанд».
Махигул — тат. Мах + Гул.
Махигулъсум — тат. Мах + Кулсум.
Махиджамал — тат. Мах + Джамал.
Махиджихан — тат. Мах + Джихан.
Махидилбар — тат. Мах + Дилбар.
Махиназ — тат. Мах + Наз.
Махинбану — тат. (п.) Махин + Бану.
Махинбону — тадж. (п.) Махин + Бану.
Максима — п. «ой қиз».
Махсума — тат. (а.) Маъсума.
Махтаб— п. «ой нури»
Махшид — « ёруғ ой».
Мехрангиз — п. « севги тухфа қилувчи».
Мехрбану — п. Мехр + Бану.
Мехригул — тадж. Мехр + Гул.
Мехрнигар — п. Мехр + Нигар.
Монаввар—н.-п. Мунаввар.
Монир — мисол. Мунир.
Мохбегим — тадж. Мох + Бегим.
Мохбону — тадж. Мох + Бону.
Муъина — а. « яхши ёрдамчи».
Мукаррама— а. 1. «хурматли, қадрли»;
Муна — а. «ният».
Мунира — а. «нурли қиз.
Муниса — а. «яқин дугона, шериг»;
Муслима — а. «Аллоҳга содиқ, мусилмон қиз».
Муслиха — а. «оқ кўнгил, яхши».
Мухаббат — а. «севги».
Мухджа — араб. « юрак, қалб».
Мухибджамал — тат. Мухибб + Джамал.
Мухибкамал — тат. Мухибб + Камал.
Мухлиса — а. «содиқ, тўғри, тоза қалбли».
Мухсина — а. « яйшилик тиловчи, яхшилик қилувчи, ёрдам берувчи».
Мухтарама — п. « хурматли, яхши.
Мушаррифа — а. «кўтарилган, танилган, машхур».
Н
Наввар — араб. «гул, гуллар тўплами».
Нагиза — п. «яхшигина, чиройли қиз».
Нагима — (а.) Наъима.
Нагина — п. «маржон, зебу-зар».
Наджиа — а. Наджия.
Наджиба — а. «танланган, қалби кенг қиз»
Наджибе — мисол. Наджиба.
Наджма — а. «юлдузча, қимматбахо».
Надира — а. «камёб, асосий қиз»;
Надра(т) — а. «катта тилла».
Назакат — п. «назокатли чиройли қиз».
Назанин — п. «нозик, лотофатли, чиройли қиз».
Назафарин — п. Наз + Афарин.
Назафа(т) — а. «тозалик, хақиқат».
Назбахар — п. Наз + Бахар.
Назбегим — п. Наз + Бегим.
Назгул — п. Наз + Гул.
Назигул — п. Наз + Гул.
Назик{а) — п. «ёқимли, мулойим, ажойиб қиз».
Наиля — (а.) Наила.
Наъима—а. «бахт, чиройни кўриб роҳатланиш».
Наира — а. «чақнаб турувчи, ёниб турувчи қиз».
Нардана — п. «анор данаги».
Нарджис — а. Наргис.
Нархаят — а. «ҳаёт олови».
Насиба — а. « ҳаёт насибаси»; 2. «яқин қариндош».
Насрин — а. «жонкилия, нартсисс, шиповник, иерихонская роза».
Нигар — п. « суюкли, чиройда тенги йўқ».
Нигина— п. «қимматбахо тош».
Нигор — тадж. Нигар.
Нисабану — тат . Ниса + Бану.
Нисабике— тат. Ниса + Бике.
Нисо — тадж. ўзб. Ниса.
Нихал — п. «ўсувчи».
Нихла — а. «совға, ином».
Норгул — тадж. узб.(п.) Наргул.
Нудар (Нузар) — а. «тоза тилла».
Нуравшан — (п.) Нурафшан.
Нурангиз— п. « энг зўр нур».
Нуриасма — тат. Ҳйп + Асма.
Нуригул — тат. Ҳйп + Гул.
Нуриджамал — тат. Ҳйп + Джамал.
Нурсултан — тат. Ҳйп + Султан.
Нурчира — тат. «нурли юз»
О
Обайда — тадж. Убайда.
Одина — п. «жума».
Одинабиби — тадж. Одина + Биби.
Одинагул — тадж. Одина + Гул.
Одинамо — тадж. Одина + Мох.
Озода — тадж. ўзб. «тоза».
Озодабиби — тадж. Озода + Биби.
Озодагул — тадж. Озода + Гул.
Оина — тадж. ўзб. Айна.
Ойгул — тадж. Ай + Гул.
Ойджамол —ўзб. Ай + Джамал.
Омина — тадж. ўзб. Амина.
Ороста — тадж. «тоза».
П
Пари — п. «чиройли қиз».
Парибону — тадж. Пари + Бону.
Паригул — п. Пари + Гул.
Паризод — тадж. ўзб. Паризад.
Парихан — п.-т. Пари + Хан.
Р
Равила — а. Равия.
Равшан— п. «ёруғ»
Радифа — а. «чиройли юзли, буюк».
Раима — а. Рахима.
Раиса — а. «бошлиқ, асосий, малика.
Райхан — а. « роҳат, ажойибот»;
Райхана — а. Райхан.
Райхон — тадж. узб. (а.) Райхан.
Раъна — а. «гўзалликда тенги йўқ».
Рани— (инд.) « малика».
Рано — тадж. ўзб. Раъна.
Раногул — тадж. ўзб. (а.) Раъна + Гул.
Расима — а. «рассом қиз.
Расина — а. «босиқ , ўзини тутиб турадиган қиз».
Расула — а. «хабарчи,элчи».
Раум — а. «севимли, ёқимтойгина».
Раушанара — п. (а.) Равшанара.
Рахима — а. «сахий, раҳмли.
Рахимабану — тат. Рахима + Бану.
Рашида — а. тўғри йўлда кетувчи.
Реза — тадж. Рида.
Рияд — а. «жаннат боғи»
Робия — тадж. ўзб. (а.) Рабиъа.
Рохила — тадж. ўзб. Рахиля.
Рузимо — тадж. Руз + Мох.
Рузина — п. « ҳар он керакли, зарур қиз».
Рухсара — п. «чиройли қиз»
Рухсаро — тадж. (п.) Рухсара.
Рухфаза — тат. (п.) « аёл ( қиз бола) чиройли юзли».
Рухшана — п. «ёруғ, ёрқин,нурли».
С
Сабира — а. «чидамли, сабирли»
Сабита — а. «умидли, ишончли»,
Сабиха — а. «сахар, тонг».
Сабохат — тадж. ўзб. Сабахат
Сайрамби — тадж. Сайрам + Би.
Сайрамбиби — тадж. Сайрам + Биби.
Сайрамгул — тадж. Сайрам + Гул.
Сарвигул— тадж. тат. Саре + Гул.
Сарвиджамал — тат. Саре + Джамал.
Сарвиджихан — тат. Саре + Джихан.
Сарвикамал— тат. Саре + Камал.
Сарвимо — тадж. Саре + Мох.
Сафаргул — тадж. тат. Сафар + Гул.
Сахиба— а. «дугона, яхши инсон».
Сахибджамал — а. Сахиб + Джамал.
Сахибкамал — а. Сахиб + Камал.
Севар — т. «севимли».
Ситара — п. «юлдуз».
Ситора — тадж. Ситара.
Собира — тадж. ўзб. Сабира.
Султана — а. «бошқарувчи, малика, шони аёли.
Султанат — а. «шох қасри, буюклик».
Сунмас — тат. «сўнмайди, абадий».
Сураё — тадж. Сурайя.
Сурур — а. «хурсандчилик».
Сурурбанат — тат. Сурур + Банат.
Сурурвафа — тат. Сурур + Вафа.
Суфро — тадж. Сафура.
Сухайма — а. «кичкина кўрсатма(стрелка)».
Т
Таира— а. «учувчи, қуш».
Такмила — а. «хар тамонлама этук, ҳамма нарсаси бор, тўқликда яшовчи қиз».
Таманна — а. Таманни.
Таманни — а «хохишли, интилиш».
Тамиза — а. «соғлом, тоза».
Танзима — а. «тартибга солинган, тўғриланган
Тансулу — т. «эрталабки нур каби ажойиб».
Тохира — тадж. ўзб. Тахира.
Тохфа — аз. Тухфа.
Туйбике — тат. Туй + Бике.
Туйсултан — тат. Туй + Султан.
Тулганай — тат. «тўлин ой»
Турсуной — ўзб. Турсун + Ой.
Тухфа — а. «совға».
Тюркай — тур. «турк атиргули».
У
Убайда — а. «кичкина Аллоҳни қули.
Улмас— т. «тўлмайди, яшайди».
Улмасджамал — тат. Улмас + Джамал.
Улмасджихан — тат. Улмас + Джихан.
Улмаскамал — тат. Улмас + Камал.
Улмаснур — тат. Улмас + Ҳйп.
Умайя— а. «кичкина ёрдамчи».
Умби — тат. У мм + Би.
Умида — а. «умид, ишонч, ният, интилиш;
Умидбану — тат. Умид + Бану.
Умиднур — тат. Умид + Ҳйп.
Уммид — араб. «умид».
Умния— а. «ният, умид, кутиш».
Ф
Фазила — п. (а.) Фадила.
Фазилат — п. (а.) Фадила.
Файруза — а. «қимматбахо тош»
Файрузджамал—тат. Файруз + Джамал.
Файхура — а. «хушбўй хидли».
Фалак— а. «осмон, очиқ осмон».
Фансияр — тат. (а.) «илмни севувчи».
Фарзана — п. «ақлли , ўқимишли».
Фарзане — мисол. Фарзана.
Фари — мисол. Пари.
Фарида — а. «моржон, топилмас»;
Фаридабану — тат. Фарида + Бану.
Фаррах — араб. «хурсанд бўлувчи».
Фархана — а. «тушунувчи,ақлли, бахтли.
Фархизуха — тат. «эрталабки хурсандчилик».
Фархиназ — тат. Фарха + Наз.
Фархинур — тат. Фарха + Ҳйп.
Фархуна — а. «бизни хурсандчилигимиз».
Фаршад — п. «бахли, ҳуш кайфиятли».
Фатимабану — тат. Фатима + Бану.
Фатимабике — тат. Фатима + Бике.
Фатиха — а. «бошини очувчи, боши»;қуронни биринчи суръаси номи.
Фахринур — тат. Фахр + Ҳйп.
Фахрисўлу — тат. Фахр + Сулу.
Фахрниса — тат. Фахр ан-Ниса.
Фахрия — п. Фахри.
Фирузе — н.-п. Фируза
Фуада — а. «юрак»
Хабиб(а) — а. «севимли, дугона».
Хабибджамал — тат. Хабиб + Джамал.
Хабибе — мисол. Хабиба.
Хабила — а. Хабил.
Хадичабану — тат. Хадиджа + Бану.
Хадия — а. «совға».
Хадиябану — тат. Хадия + Бану.
Хакимабану — тат. Хакима + Бану.
Халимабану — тат. Халима + Бану.
Хамима — а. «яқин дўст».
Хамиса — а. «5 чи фарзанд қиз»
Ханимгул — тадж. Ханим + Гул.
Ханин— а. «ният, интилиш».
Ханиса — а. «ёқимли, милойим, ширингина».
Ханифа — а. «тўғрисўз, тоза»
Хасина — а. «чиройли яхшигина»
Хатима — а. «яхши, сахий».
Хашира — а. «йиғувчи».
Хаятбану — тат. Хаят + Бану.
Хейирниса — аз. Хайрунниса.
Хубби — а. «севимли».
Хулла — а. «ширингина, роҳат берувчи».
Хурмат — а. «хурмат».
Хусна — а. «энг яхши қиз»
Хуснебану — тат. Хусн + Бану.
Ч
Чолпон — кирг. тур. Чулпан
Ш
Шабнам — п. «эрталабки шидринг».
Шакира— а. раҳмат айтувчи, тан олувчи.
Шараф — а. «шарафли қиз»
Шарбан — каз Шахрбану.
Шарофат — тадж. ўзб. Шарафат.
Шахзадебегим — тадж. ( Шахзада Қ Бегим.
Шахзади—н. «малика».
Шахла — п. (а.) «кўзлари чиройли қиз».
Шахназ — п. «малика».
Шахрназ — п. Шахр + Наз.
Шахсанам — п. Шах + Санам.
Шахсанат — п. Шах + Санъат.
Ширин — п. «ширин, нозик, ёқимли».
Ширинбану — тат. Ширин + Бану.
Шолпан—каз. Чулпан.
Я
Ясаман — мисол Ясамин.
Ясамин — мисол «жасмин».
Ясмина — тат. Ясамин.
Ясминур — тат. «нурли ясмин гули».
Яхши — т. «яхши».
Яхшигул — тат. Яхши + Гул
Изохлар 19