Ғалати ит

Ғалати ит
Ғалати ит


Бир бор экан, бир йўқ экан. Катта бир адирда бир қанча итлар бирга яшашар экан. Бу итларнинг ранглари турлича экан. Бири қора,бир оқ, бири жигарранг экан. Бир куни бу ерга олачи пор ит келибди. Итлар уни узоқдан кўриб ҳайрон бўлиб қолишибди.
Қора ит: Вой, бу қанақа ит? Нега унинг териси олачипор? деб вовиллабди.
Бошқаси: Мен бунақа итни кўрмагандим. Менимча у касал бўлса керак, дебди.
Бошқалари ҳам: Ҳа, териси доғ билан тўла,-деб бошларини силкишибди.
Олачипор ит айтилганларидан бехабар уларнинг олдига келибди. Улар билан танишиб, дўст бўлишни хоҳлабди. Лекин итлар бирдан вовиллаб юборишибди.

Олачипор ит қўрқиб: Нега бундай қиляпсизлар? - дебди. Тез бу ердан кет! Биздан нари юр! Бизга касалинг юқади, - деб акиллабди қора ит. Олачипор ит ҳайрон бўлиб: Касаллик? Қанақа касаллик? Терингдаги доғларни қара! Бу доғларни бизга ҳам юқтирмоқчимисан? Тез бу ердан кет! - деб бақирибди жигарранг ит. Кейин ҳаммалари баравар вовиллай бошлашибди. Бечора олачипор ит ноилож улардан узоқлашибди. У ёлғиз қолибди.


Ҳар куни узоқдан итларни кузатар, улар билан ўйнашни жуда истар экан. У бир неча марта ўзининг касал эмаслигини, териси табиий шунақа эканини тушунтириб бериш учун уларга яқинлашмоқчи бўлибди. Лекин улар ғазабланиб, ундан узоқлашишибди. Кунлар ўтибди. Бир куни адирга қўйлар суруви келибди. Сурувнинг бошида чўпон ити ҳам бор эди. Сурув шу ерда ўтлар, чўпон ити уларга кўз қулоқ бўлиб турар эди. Чўпон ити бирдан ғамгин ўтирган олачипор итни кўриб қолибди. У хафа бўлиб ўтирган итга қарабди. "Нега ёлғиз ва ғамгин бўлиб ўтирибди экан?" деб ўйлабди. Чунки бошқа тарафда бир талай итлар завқ билан ўйнашарди.


Чўпон ити олачи пор итнинг олдига келиб: Нима бўлди? Нега хафасан? деб сўрабди.
Олачипор ит ҳайрон бўлиб унга қарабди: Сен нега келдинг? Мендан қўрқмаяпсанми? Нега қўрқаман? - дебди чўпон ити. Шунда олачипор ит унга бўлиб ўтган воқеаларни гапириб берибди.
Чўпон ити: Мен анча олдин бир қишлоқда сенга ўхшайдиган ит кўргандим. Қўрқадиган жойи йўқ эди. Ҳамма итларнинг териси бир хил бўлмайди. Яхшиси, сен бу ерда сурувни қўриқлаб тур. Мен бориб улар билан гаплашаман, деб итларнинг олдига кетибди. Олачипор ит сурувни пойлаб турганида чўпон ити бориб уларга ҳамма итларнинг териси бир-биридан фарқли эканини тушунтирибди.
Ким билсин, дунёда биз билмаган яна қандай итлар бор экан...
Шунда оқ ит: Унда биз ҳам фақат олачипор итлар орасига тушиб қолсак, бизни улар касал деб ўйлашар экан-да. Ҳа, бу жуда ёмон бўларди, дебди қора ит. Сўнгра у оқ итга юзланиб: Ҳатто, фақат қора итлар яшайдиган жойда сенинг ҳам ит эканлигинга биз ҳам ишонмасдик, — деб қўшимча қилибди. Қора ит: Ҳа, нотўғри иш қилибмиз, дебди. Орага жимжитлтик чўкибди. Улар хатоларини англашибди ва жуда уялишибди. Сўнг югуриб олачипорнинг олдига боришибди ва ундан узр сўрашибди. У итларнинг узрини қабул қилибди. Олачипор ит энди жуда бахтиёр экан. Шу кундан бошлаб улар бирга яйраб ўйнашибди.

Эртаклар
42
Аввалги нашр Кейинги нашр
Болам қаерда

Бир бор экан, бир йўқ экан, бир кўл атрофида тинч яшайдиган ўрдак оиласи бор экан. Ўрдак ҳар куни ўн нафар боласи билан кўлда сузар экан. Кўлнинг четида чинор дарахти бор экан. Унинг шохлари узун бўлиб, бир қисми кўлнинг ичига қараб ўсган экан. Ўрдак ҳар куни болалари билан бирга шу чинорга қараб сузар экан. У тумшуғини сувга тиқиб олар ва чинор...

Дария ва турфа ранг балиқчалар

Қачонлардир кўм-кўк тубсиз денгиз ва қалин зумрад ўрмон оралиғидаги кичкина қишлоқда балиқчилар оиласи яшаган экан. Хонадон соҳиби Кали, меҳрибон бека Дилда, ўғли Мансур ва соҳибжамол қизалоқ Дариядан иборат бу уйда барчанинг ўз юмуши бор эди. Кали балиқ тутиб келар, Мансур парранда ва даррандаларни овлашда моҳир эди. Дилда ва Дария уй ишлари...

Қирқ ямоқ ҳақи

Бир бор экан, бир йўқ экан, биз кўрмаган, биз бўлмаган замонларнинг бирида икки қўшни бўлган экан. Бири ўта бой, бўғзигача мой, иккинчиси унинг хизматида сочи оқарган, аммо косаси оқармаган камбағал экан......

Сичқоннинг гугурт қутилари

Кичик бир қишлоқда хароба бир уй бор экан. Бу уйда иккита сичқон яшар экан. Улар бирбирларини жуда яхши кўришар, бир-бирларини яхши тушунишар экан. Сичқонлар фақат бир мавзуда келиша олмас эканлар: гугурт қутилари. Эркак сичқон гугурт қутисини йиғишни яхши кўрар экан. Қачон бўш гугурт қутисини кўрса, уни олиб уйга келтирар экан. Аммо сичқон хоним...

Тошқотган аждарҳо

Қадимда Бойсун билан Шўрчи орасидаги кичик сўқмоқ Қорадарадан ўтарди. Савдогар, йўловчи карвонлари минг азоб билан дара ичидан ўтиб, Ҳисор томонларга боришарди......

Сабр дарахтининг меваси

Бир бор экан, бир йўқ экан. Катта бир шаҳар бўлган экан. У ернинг аҳолиси жудаям меҳнаткаш экан. Бу шаҳарда бир этикдўз яшар экан. Унинг Кўса исмли ўғли бор экан. Этикдўз ҳар куни чарчаб ишдан қайтганда Кўса билан суҳбатлашар, боласининг бийрон жавобларидан яйраган этикдўз бирпасда чарчоғини унутиб юбораркан. Кунлар ўтаверибди. Кўса ҳам анча...

Бойлик топган бола

Бор экан-у, йўқ экан, қадим ўтган замонда бир чолнинг икки ўғли бўлиб, улардан бири сабрли ва меҳнаткаш, иккинчиси эса ялқов ва ишёқмас экан. Катта ўғил тинмай меҳнат қилгани учун ҳам соғлом ва бақувват бўлса, дангаса ўғил хўппа семиз ва дардманд экан......

Шоколадли кеча

Зиёда саккиз ёшли ёқимтой қиз экан. Қишки таътил кунларида у кўп вақтини хонасида ўйинчоқлар ўйнаб ўтказар экан. Ўша куни Зиёда хонасида копток ўйнаётганида онаси ошхонадаги шкафга катта қутида шоколад қўяётганини кўриб қолибди. Қизалоқ шоколадни жуда яхши кўрар экан. Шунинг учун бутун ҳаёли шоколад қутисида бўлибди. Аввал ўзига-ўзи:" Онам...

Кенгуру ва шифокор Лайлак

Қадим замонларда кичкина кенгуру яшаган экан. У ота-онаси билан яшар экан. Кенгурулар туғилганда жуда кичкина бўлар экан. Улар олти ойлик бўлгунча онасининг қорнидаги халтачада юрар, она сути билан овқатланишар экан. Кангу ҳам туғилгандан бери онасининг халтасида яшар экан. Бу ерларга баҳор келибди. Ҳамма ҳайвонлар табиат қўйнида ўйинлар ўйнай...

Хўроз минган бола (эртак)

Бўривой ҳовлига чиқиб, у ёқ-бу ёққа қаради. Дон чўқилаётган хўрозни бир тепиб, қоқолатди-ю, кўчага ошиқди. Кечқурун ҳовли четидаги товуқхонада тепки еган хўроз йиғламсираб, ҳасрат қила бошлади......

Фикр қўшиш