Болам қаерда

Болам қаерда
Болам қаерда


Бир бор экан, бир йўқ экан, бир кўл атрофида тинч яшайдиган ўрдак оиласи бор экан. Ўрдак ҳар куни ўн нафар боласи билан кўлда сузар экан. Кўлнинг четида чинор дарахти бор экан. Унинг шохлари узун бўлиб, бир қисми кўлнинг ичига қараб ўсган экан. Ўрдак ҳар куни болалари билан бирга шу чинорга қараб сузар экан. У тумшуғини сувга тиқиб олар ва чинор дарахтининг баргларини иштаҳа билан ер экан. Болалари ҳам худди шундай
қилишар экан. Она ўрдак болалари кўлда сузаётганларида томоша қилишни яхши кўрар экан. Қандай чиройли болаларим бор! Улар чиройли сузишади, дер экан. Она ўрдак ҳар куни ўрдакчалар билан сузишга чиққанида учраган ҳар кимга: капалакларга, қушларга, дарахтлар билан саломлашар экан. У суҳбатлашишни жуда яхши кўрар экан. Кўлнинг нариги тарафида оққуш оиласи яшар экан. Она ўрдак оққуш хоним билан қўшни бўлса ҳам, ҳеч кўришмас экан. Чунки ўрдак қўшнисини такаббур оққуш



деб ўйлар экан. Ҳолбуки, оққуш хоним вазмин ва бироз тортинчоқ экан. У кўп гапиришни ёқтирмас экан. Бир куни эрталаб она ўрдак ва болалари кўлда сузишаётган эди. Улар бироз сузганларидан кейин чинор баргларидан ея бошлашибди. Қоринлари тўйгач, одатдагидек, онаси ўрдакчаларини санабди. Қараса, битта бола кам. У атрофига қарабди, аммо боласи йўқ эди. Кейин бошқа болаларига юзланиб: Болаларим, юринглар, укангизни қидирайлик, дебди.


Улар қурбақанинг олдига сузишибди. Қурбақа катта барг устида ўтирган эди. Ўрдак хавотир билан: Менинг кичкина боламни бу ерларда кўрмадингми? - деб сўрабди. Йўқ, кўрмадим, дебди қурбақа. Сўнг бошқа ўрдакчаларга қараб: Сен яхшиси, буларни шу ерда қолдириб, тезроқ йўқолган болангни топ. Мен уларга қараб тураман, дебди. Ўрдак рози бўлибди ва сузиб кетибди. У соҳилга борибди. Гул ва баргларнинг орасини қидирибди, лекин ўрдакча йўқ эди.


Она ўрдак ғамгин оҳангда: Мен энди нима қиламан? - дебди. Шунда чинор дарахти: Оққуш яшайдиган томонни қарадингми? - деб сўрабди.


Тўғри айтасан. Ўша ерни қараб кўрай, дебди ва тез сузиб кетибди. У оққушнинг олдига боришни хоҳламас, аммо бошқа иложи ҳам йўқ эди. Ўрдак оққушнинг олдига борганида нимани кўрибди денг? Кичкина ўрдакча



оққушнинг олдида экан! У дарҳол боласининг олдига сузибди. Оққуш секингина: У моғорга ёпишиб қолганди, ҳаракат қилолмай қолди. Жуда ҳолдан тойган ва қўрқиб кетганди. Уни бироз дам олсин, ўзига келиб олсин деб уйимга олиб келдим, - дебди. Она ўрдак оққушга миннатдорчилик билдирибди. Оққуш у ўйлагандек такаббур эмаслигини билибди. Сўнг қурбақанинг олдига сузиб бориб, болаларини олиб, уйига қайтиб кетибди. Шу кундан бошлаб ўрдак билан оққуш иноқ дўст бўлишибди.

Эртаклар
43
Аввалги нашр Кейинги нашр
Деҳқон ва Жин

Қадим замонларда Балиқкўл томонларда бир Жин бўлган экан. Кунларнинг бирида унинг хожаси оламдан ўтиб, Жин озодликка чиқибди. У ҳеч қачон мустақил, озод яшаб кўрмаган экан. Энди нима қилсам экан, ё ўзимга бошқа хўжайин топсаммикан, деб кетаётиб далада меҳнат қилаётган деҳқонга дуч келибди. У терлаб-пишиб ер чопаётган экан. Жиннинг деҳқонга раҳми...

Кенгуру ва шифокор Лайлак

Қадим замонларда кичкина кенгуру яшаган экан. У ота-онаси билан яшар экан. Кенгурулар туғилганда жуда кичкина бўлар экан. Улар олти ойлик бўлгунча онасининг қорнидаги халтачада юрар, она сути билан овқатланишар экан. Кангу ҳам туғилгандан бери онасининг халтасида яшар экан. Бу ерларга баҳор келибди. Ҳамма ҳайвонлар табиат қўйнида ўйинлар ўйнай...

Баҳодир табиб

Бор экан-у, йўқ экан, қадим-қадим замонда, жуда олис томонда, баланд тоғлар этагидаги кичкина бир кулбада Баҳодир исмли бола бобоси ва бувиси билан яшар экан. Баҳодир яшайдиган шаҳарда вабо касали кенг тарқалган бўлиб, отаси ва онаси шу касалга чалиниб вафот этган экан. Буваси уни эркалаб, Баҳодиртой, деб чақираркан. Аммо бу бахтли кунлар ҳам узоқ...

Қирқ ямоқ ҳақи

Бир бор экан, бир йўқ экан, биз кўрмаган, биз бўлмаган замонларнинг бирида икки қўшни бўлган экан. Бири ўта бой, бўғзигача мой, иккинчиси унинг хизматида сочи оқарган, аммо косаси оқармаган камбағал экан......

Танга балиқлар ва итбалиқ

Дизе билан Мизе кумуш рангли ялтироқ тангачалари бор иккита кичкина балиқча экан. Улар ота-оналари билан денгиздаги уйида яшашар экан. Она балиқ кун бўйи тозалик билан машғул бўлар экан. Кичкина уйнинг у тарафига бу тарафига сузар, думини ликиллатиб ишларини қилар экан. Кираверишдаги ўтларни тозалар, тошларни ўз жойига қўяр экан. Бир куни у ҳамма...

Шляпа кийган ҳайкаллар

Тоғдаги бир қишлоқда ниҳоятда камбағал чол билан кампир яшар эди. Эр-хотин похолдан шляпа тўқишар, чол уларни шаҳарга сотгани олиб борарди. Савдоси юришса, бирор егулик олиб қайтарди. Шляпа сотилмаган куни қариялар оч-наҳор ухлашга мажбур бўлишарди......

Тулкининг уйи

Бор экан-у йўқ экан, оч экан-у тўқ экан, обод дашт қишлоғида томорқаси каттагина аҳил оила яшар экан. Уй бекасининг буюртмасига кўра ота-ўғил шу томорқалари четида қурган янги қўноқ – товуқкатак бинойидек чиқибди. Мўжаз ҳовлиси сим тўр билан ўралган. Эрта-индин товуқлар шу жойга кўчирилади. Тушдан кейин беканинг ўғли Жавлон қараса, занжирдаги...

Ғалати ит

Бир бор экан, бир йўқ экан. Катта бир адирда бир қанча итлар бирга яшашар экан. Бу итларнинг ранглари турлича экан. Бири қора,бир оқ, бири жигарранг экан. Бир куни бу ерга олачи пор ит келибди. Итлар уни узоқдан кўриб ҳайрон бўлиб қолишибди......

Хўроз минган бола (эртак)

Бўривой ҳовлига чиқиб, у ёқ-бу ёққа қаради. Дон чўқилаётган хўрозни бир тепиб, қоқолатди-ю, кўчага ошиқди. Кечқурун ҳовли четидаги товуқхонада тепки еган хўроз йиғламсираб, ҳасрат қила бошлади......

Ари билан Капалак

Ари билан ипак қурти бир боғда яшайдиган иноқ дўстлар экан. Улар кунларни шу боғда ўйнаб ўтказаишар экан. Лекин охирги кунларда ипак қурти ари билан ўйнамай қўйибди. Ари қачон ипак қуртининг олдигакелса: - Чарчаганман, уйқум келяпти, - дер экан. Бир куни ари ипак қурти ётган дарахт япроғига қўниб хафа бўлган оҳангда: Сен нега бунчалар ҳорғин ва...

Фикр қўшиш