Сичқоннинг гугурт қутилари

Сичқоннинг гугурт қутилари
Сичқоннинг гугурт қутилари


Кичик бир қишлоқда хароба бир уй бор экан. Бу уйда иккита сичқон яшар экан. Улар бирбирларини жуда яхши кўришар, бир-бирларини яхши тушунишар экан. Сичқонлар фақат бир мавзуда келиша олмас эканлар: гугурт қутилари. Эркак сичқон гугурт қутисини йиғишни яхши кўрар экан. Қачон бўш гугурт қутисини кўрса, уни олиб уйга келтирар экан. Аммо сичқон хоним бундан хурсанд эмас экан. Сичқон гугурт қутисини олиб келганида сичқон хоним вайсайверар экан. Бир куни унинг сабри тугабди: - Ҳамма жой гугурт қутисига тўлиб кетди. Буларнинг бизга нима фойдаси бор? Нима бўлса ҳам, шуларни отиб юбор. Бу уйда гугурт қутиларини кўришни хоҳламайман. Бу ерда гугурт қути, у ерда гугурт қути, ҳамма жойда гугурт қутиси! Бу уй гугурт қутиларига тўла. Нарсаларимизни қўйишга жой қолмади. Сен бу қутиларни нима қилишингни умуман тушунмадим. Эркак сичқон бамайлихотир жавоб берибди:




- Нега ундай деяпсан? Бир куни бирор нарсага яраб қолар, - дебди. Аслида сичқон ҳам уларни нима қилишни билмас экан. Фақат уларни йиғишни хоҳлар экан, холос. Сичқон хоним гапининг умуман таъсир қилмаганини кўриб баттар жаҳли чиқиб кетибди: - Мен кечки овқат учун пишлоқ топишга кетяпман. Умид қиламанки, қайтганимда бу қутиларни бирор нарса қиларсан, - дебди. Сичқон хоним кетгандан сўнг эркак сичқон ўтириб ўйлаб қолибди:" Нима қилсам бўлади?" Сўнг бирдан ўрнидан сакраб туриб:


- Топдим! - деб бақирибди. - Улардан кўп тортмали шкаф ясайман! У дарҳол иштиёқ билан ишга берилибди. Қутилардан ажойиб шкаф ясашга аҳд қилибди. - Аёлим уйга қайтганида бу чиройли шкафни кўриб жуда ҳайрон бўлади? - дебди ўзига-ўзи. У аввал бир латта билан ҳамма гугурт қутиларининг чангларини артибди. Сўнг: - Энди менга озгина бўёқ ва елим керак бўлади,- дебди. Уйда бундай нарсалар кўп экан. Олдин бу уйда яшаганлар кўчиб кетишаётганда ашқол-дашқолларини шу ерга ташлаб кетишган экан. Сичқон бир бурчакда турган чангли қутиларни тахлабди ва бир идиш елим билан озгини қизил бўёқ топибди. Унинг устбоши чанг бўлиб кетибди, лекин у ўзидан хурсанд экан. Дарҳол гугурт қутиларини устмауст, ёнма-ён қўйиб, бир-бирига ёпиштирибди. Шунда бир нечта тортмали ажойиб шкаф пайдо бўлибди. Сўнг шкафни қизил бўёққа бўяб, тортмаларнинг ўртасига ўзи топган бир нечта ранг-баранг тугмаларни ёпиштирибди. Ҳамма ишлар битгандан кейин шкафни четроққа жойлаштирибди ва уйни йиғиштирибди. Сичқон хоним уйга қайтиб келиб, тортмали шкафни кўрибди ва ҳайрат билан: - Вой, қандай чиройли шкаф! Буни қандай қилиб ясадинг? - деб чийиллабди. Сичқон ўзини билимдонлардек тутиб: - Ҳар доим гугурт қутилари бир кун келиб коримизга ярайди деб айтардим. Мана ўша кун келди. - дебди.

Эртаклар
49
Аввалги нашр Кейинги нашр
Танга балиқлар ва итбалиқ

Дизе билан Мизе кумуш рангли ялтироқ тангачалари бор иккита кичкина балиқча экан. Улар ота-оналари билан денгиздаги уйида яшашар экан. Она балиқ кун бўйи тозалик билан машғул бўлар экан. Кичкина уйнинг у тарафига бу тарафига сузар, думини ликиллатиб ишларини қилар экан. Кираверишдаги ўтларни тозалар, тошларни ўз жойига қўяр экан. Бир куни у ҳамма...

Сабр дарахтининг меваси

Бир бор экан, бир йўқ экан. Катта бир шаҳар бўлган экан. У ернинг аҳолиси жудаям меҳнаткаш экан. Бу шаҳарда бир этикдўз яшар экан. Унинг Кўса исмли ўғли бор экан. Этикдўз ҳар куни чарчаб ишдан қайтганда Кўса билан суҳбатлашар, боласининг бийрон жавобларидан яйраган этикдўз бирпасда чарчоғини унутиб юбораркан. Кунлар ўтаверибди. Кўса ҳам анча...

Шляпа кийган ҳайкаллар

Тоғдаги бир қишлоқда ниҳоятда камбағал чол билан кампир яшар эди. Эр-хотин похолдан шляпа тўқишар, чол уларни шаҳарга сотгани олиб борарди. Савдоси юришса, бирор егулик олиб қайтарди. Шляпа сотилмаган куни қариялар оч-наҳор ухлашга мажбур бўлишарди......

Сичқоннинг ношукурлиги

Бир бор экан, бир йўқ экан, кўм-кўк ўрмон ёқасида бир уй бор экан. Бу уйда бир кекса кампир ёлғиз яшар экан. Бир куни кампир эшик ёнида ип йигириб ўтирганда, қарға қувлаб келаётган сичқонни кўриб қолибди. Кампир ўрнидан туриб, қарғани калтак билан ҳайдабди. Сичқонни уйга олиб кириб, олдига бир кафт гуруч тўкибди......

Қирқ ямоқ ҳақи

Бир бор экан, бир йўқ экан, биз кўрмаган, биз бўлмаган замонларнинг бирида икки қўшни бўлган экан. Бири ўта бой, бўғзигача мой, иккинчиси унинг хизматида сочи оқарган, аммо косаси оқармаган камбағал экан......

Сичқоннинг гугурт қутилари

Кичик бир қишлоқда хароба бир уй бор экан. Бу уйда иккита сичқон яшар экан. Улар бирбирларини жуда яхши кўришар, бир-бирларини яхши тушунишар экан. Сичқонлар фақат бир мавзуда келиша олмас эканлар: гугурт қутилари. Эркак сичқон гугурт қутисини йиғишни яхши кўрар экан. Қачон бўш гугурт қутисини кўрса, уни олиб уйга келтирар экан. Аммо сичқон хоним...

Айиқнинг туғилган куни

Бир бор экан, бир йўқ экан. Катта ўрмоннинг ўртасида бир уй бор экан. Ўша уйда ота айиқ, она айиқ ва Маймоқвой исмли кичкина айиқча яшар экан. Баҳорнинг охирги кунларидан бирида она айиқнинг туғилган куни нишонланар экан. Маймоқвой бир неча кун онасининг туғилган кунида уни қандай хурсанд қилишни ўйлабди......

Бойлик топган бола

Бор экан-у, йўқ экан, қадим ўтган замонда бир чолнинг икки ўғли бўлиб, улардан бири сабрли ва меҳнаткаш, иккинчиси эса ялқов ва ишёқмас экан. Катта ўғил тинмай меҳнат қилгани учун ҳам соғлом ва бақувват бўлса, дангаса ўғил хўппа семиз ва дардманд экан......

Деҳқон ва Жин

Қадим замонларда Балиқкўл томонларда бир Жин бўлган экан. Кунларнинг бирида унинг хожаси оламдан ўтиб, Жин озодликка чиқибди. У ҳеч қачон мустақил, озод яшаб кўрмаган экан. Энди нима қилсам экан, ё ўзимга бошқа хўжайин топсаммикан, деб кетаётиб далада меҳнат қилаётган деҳқонга дуч келибди. У терлаб-пишиб ер чопаётган экан. Жиннинг деҳқонга раҳми...

Тошқотган аждарҳо

Қадимда Бойсун билан Шўрчи орасидаги кичик сўқмоқ Қорадарадан ўтарди. Савдогар, йўловчи карвонлари минг азоб билан дара ичидан ўтиб, Ҳисор томонларга боришарди......

Фикр қўшиш