Танга балиқлар ва итбалиқ

Танга балиқлар ва итбалиқ
Танга балиқлар ва итбалиқ


Дизе билан Мизе кумуш рангли ялтироқ тангачалари бор иккита кичкина балиқча экан. Улар ота-оналари билан денгиздаги уйида яшашар экан. Она балиқ кун бўйи тозалик билан машғул бўлар экан. Кичкина уйнинг у тарафига бу тарафига сузар, думини ликиллатиб ишларини қилар экан. Кираверишдаги ўтларни тозалар, тошларни ўз жойига қўяр экан. Бир куни у ҳамма жойни тартибга келтиргандан кейин: - Эртага озгина моғор тўплаб, деразанинг пардаларини янгиласам, яхши бўларди,- дебди. Дизе билан Мизе сал нарироқда тўп ўйнашарди. Дизе онасининг гапини эшитиб қолибди ва ўйинни ташлаб Мизега: Онамиз жуда чарчади. Пардалар учун озгина моғор топиб, уни хурсанд қилишга нима дейсан? - деб пичирлабди. Яхши фикр! Онам хурсанд бўлади, - дебди Мизе. Сўнг улар оналарига: Онажон,биз бироз сузиб келамиз, - дейишибди. - Яхши,лекин ҳовлидан ташқарига чиқманглар. Ташқарида балиқчилар, катта балиқлар, ҳатто итбалиқлар бор, - дебди она балиқ. Дизе билан Мизе ташқарига чиқиб, ямяшил моғор қидиришга киришиб кетишибди. Аммо яқин атрофда унақасини топа олишмабди. У ерни қарайлик, бу ерни қарайлик деб анчагина узоқлашиб кетишибди. Улар сузиб итбалиқнинг уйи олдига бориб қолишибди. Мана, бу ерда ажойиб моғор бор экан! - дебди Мизе. Дизе ҳамма моғорларни тўплай бошлабди. Шу пайт Мизе бақириб юборибди: Вой, итбалиқ! - У бизни кўрса, тутиб олади, - дебди Дизе қўрқув билан. Улар дарҳол моғорлар орасига беркинишибди. Итбалиқ бироз узоқлашгач, иккаласи ҳам шиддат билан уйига қараб суза бошлашибди. Қўрқувдан орқаларига ҳам қарашмабди. Шу тарзда сузиб кетишаётганда бошларининг устида шарпани сезиб қолишибди. Тўсатдан юқоридан бир овоз эшитилибди: Қармоқни тушир! Мизе хавотир билан: Балиқчилар, - дебди. Қармоқдан узоқроқ бўлишимиз керак! Қани, тез суз, - деб бақирибди Дизе. Улар бор кучлари билан сузишибди. Нафаслари тиқилиб уйга етиб боришибди. Она балиқ эшик олдида уларни хавотир билан кутиб турган экан. Балиқчалар думларини силкитиб бўлган воқеаларни гапириб беришибди. Она балиқ титраб: Қандай қўрқинчли! - деб уларни тинглабди. Охирида у шундай дебди: У ерда нима ишингиз бор эди? - дебди жаҳл билан. Биз сизга ёрдам бермоқчи эдик. Пардалар учун моғор йиғиб, сизни хурсанд қилмоқчи эдик, дейишибди балиқчалар. Она балиқ бу гапни эшитиб: Менга ёрдам бермоқчилигингиз жуда яхши. Аммо моғор йиғиш учун ҳали кичкинасизлар, дебди. Ақлимга бир фикр келди, деб бақириб юборибди Дизе. - Биз гулдонга қўйиш учун ҳовлимиздаги ранг-баранг денгиз гулларини тера оламиз! - Бу иш ажойиб бўлади,- деб жавоб берибди она балиқ. Дизе билан Мизе севинч билан ҳовлига сузиб кетишибди.

Эртаклар
55
Аввалги нашр Кейинги нашр
Деҳқон ва Жин

Қадим замонларда Балиқкўл томонларда бир Жин бўлган экан. Кунларнинг бирида унинг хожаси оламдан ўтиб, Жин озодликка чиқибди. У ҳеч қачон мустақил, озод яшаб кўрмаган экан. Энди нима қилсам экан, ё ўзимга бошқа хўжайин топсаммикан, деб кетаётиб далада меҳнат қилаётган деҳқонга дуч келибди. У терлаб-пишиб ер чопаётган экан. Жиннинг деҳқонга раҳми...

Сабр дарахтининг меваси

Бир бор экан, бир йўқ экан. Катта бир шаҳар бўлган экан. У ернинг аҳолиси жудаям меҳнаткаш экан. Бу шаҳарда бир этикдўз яшар экан. Унинг Кўса исмли ўғли бор экан. Этикдўз ҳар куни чарчаб ишдан қайтганда Кўса билан суҳбатлашар, боласининг бийрон жавобларидан яйраган этикдўз бирпасда чарчоғини унутиб юбораркан. Кунлар ўтаверибди. Кўса ҳам анча...

Тошқотган аждарҳо

Қадимда Бойсун билан Шўрчи орасидаги кичик сўқмоқ Қорадарадан ўтарди. Савдогар, йўловчи карвонлари минг азоб билан дара ичидан ўтиб, Ҳисор томонларга боришарди......

Болам қаерда

Бир бор экан, бир йўқ экан, бир кўл атрофида тинч яшайдиган ўрдак оиласи бор экан. Ўрдак ҳар куни ўн нафар боласи билан кўлда сузар экан. Кўлнинг четида чинор дарахти бор экан. Унинг шохлари узун бўлиб, бир қисми кўлнинг ичига қараб ўсган экан. Ўрдак ҳар куни болалари билан бирга шу чинорга қараб сузар экан. У тумшуғини сувга тиқиб олар ва чинор...

Бойлик топган бола

Бор экан-у, йўқ экан, қадим ўтган замонда бир чолнинг икки ўғли бўлиб, улардан бири сабрли ва меҳнаткаш, иккинчиси эса ялқов ва ишёқмас экан. Катта ўғил тинмай меҳнат қилгани учун ҳам соғлом ва бақувват бўлса, дангаса ўғил хўппа семиз ва дардманд экан......

Танга балиқлар ва итбалиқ

Дизе билан Мизе кумуш рангли ялтироқ тангачалари бор иккита кичкина балиқча экан. Улар ота-оналари билан денгиздаги уйида яшашар экан. Она балиқ кун бўйи тозалик билан машғул бўлар экан. Кичкина уйнинг у тарафига бу тарафига сузар, думини ликиллатиб ишларини қилар экан. Кираверишдаги ўтларни тозалар, тошларни ўз жойига қўяр экан. Бир куни у ҳамма...

Шляпа кийган ҳайкаллар

Тоғдаги бир қишлоқда ниҳоятда камбағал чол билан кампир яшар эди. Эр-хотин похолдан шляпа тўқишар, чол уларни шаҳарга сотгани олиб борарди. Савдоси юришса, бирор егулик олиб қайтарди. Шляпа сотилмаган куни қариялар оч-наҳор ухлашга мажбур бўлишарди......

Тулкининг уйи

Бор экан-у йўқ экан, оч экан-у тўқ экан, обод дашт қишлоғида томорқаси каттагина аҳил оила яшар экан. Уй бекасининг буюртмасига кўра ота-ўғил шу томорқалари четида қурган янги қўноқ – товуқкатак бинойидек чиқибди. Мўжаз ҳовлиси сим тўр билан ўралган. Эрта-индин товуқлар шу жойга кўчирилади. Тушдан кейин беканинг ўғли Жавлон қараса, занжирдаги...

Баҳодир табиб

Бор экан-у, йўқ экан, қадим-қадим замонда, жуда олис томонда, баланд тоғлар этагидаги кичкина бир кулбада Баҳодир исмли бола бобоси ва бувиси билан яшар экан. Баҳодир яшайдиган шаҳарда вабо касали кенг тарқалган бўлиб, отаси ва онаси шу касалга чалиниб вафот этган экан. Буваси уни эркалаб, Баҳодиртой, деб чақираркан. Аммо бу бахтли кунлар ҳам узоқ...

Ари билан Капалак

Ари билан ипак қурти бир боғда яшайдиган иноқ дўстлар экан. Улар кунларни шу боғда ўйнаб ўтказаишар экан. Лекин охирги кунларда ипак қурти ари билан ўйнамай қўйибди. Ари қачон ипак қуртининг олдигакелса: - Чарчаганман, уйқум келяпти, - дер экан. Бир куни ари ипак қурти ётган дарахт япроғига қўниб хафа бўлган оҳангда: Сен нега бунчалар ҳорғин ва...

Фикр қўшиш