Танга балиқлар ва итбалиқ

Танга балиқлар ва итбалиқ
Танга балиқлар ва итбалиқ


Дизе билан Мизе кумуш рангли ялтироқ тангачалари бор иккита кичкина балиқча экан. Улар ота-оналари билан денгиздаги уйида яшашар экан. Она балиқ кун бўйи тозалик билан машғул бўлар экан. Кичкина уйнинг у тарафига бу тарафига сузар, думини ликиллатиб ишларини қилар экан. Кираверишдаги ўтларни тозалар, тошларни ўз жойига қўяр экан. Бир куни у ҳамма жойни тартибга келтиргандан кейин: - Эртага озгина моғор тўплаб, деразанинг пардаларини янгиласам, яхши бўларди,- дебди. Дизе билан Мизе сал нарироқда тўп ўйнашарди. Дизе онасининг гапини эшитиб қолибди ва ўйинни ташлаб Мизега: Онамиз жуда чарчади. Пардалар учун озгина моғор топиб, уни хурсанд қилишга нима дейсан? - деб пичирлабди. Яхши фикр! Онам хурсанд бўлади, - дебди Мизе. Сўнг улар оналарига: Онажон,биз бироз сузиб келамиз, - дейишибди. - Яхши,лекин ҳовлидан ташқарига чиқманглар. Ташқарида балиқчилар, катта балиқлар, ҳатто итбалиқлар бор, - дебди она балиқ. Дизе билан Мизе ташқарига чиқиб, ямяшил моғор қидиришга киришиб кетишибди. Аммо яқин атрофда унақасини топа олишмабди. У ерни қарайлик, бу ерни қарайлик деб анчагина узоқлашиб кетишибди. Улар сузиб итбалиқнинг уйи олдига бориб қолишибди. Мана, бу ерда ажойиб моғор бор экан! - дебди Мизе. Дизе ҳамма моғорларни тўплай бошлабди. Шу пайт Мизе бақириб юборибди: Вой, итбалиқ! - У бизни кўрса, тутиб олади, - дебди Дизе қўрқув билан. Улар дарҳол моғорлар орасига беркинишибди. Итбалиқ бироз узоқлашгач, иккаласи ҳам шиддат билан уйига қараб суза бошлашибди. Қўрқувдан орқаларига ҳам қарашмабди. Шу тарзда сузиб кетишаётганда бошларининг устида шарпани сезиб қолишибди. Тўсатдан юқоридан бир овоз эшитилибди: Қармоқни тушир! Мизе хавотир билан: Балиқчилар, - дебди. Қармоқдан узоқроқ бўлишимиз керак! Қани, тез суз, - деб бақирибди Дизе. Улар бор кучлари билан сузишибди. Нафаслари тиқилиб уйга етиб боришибди. Она балиқ эшик олдида уларни хавотир билан кутиб турган экан. Балиқчалар думларини силкитиб бўлган воқеаларни гапириб беришибди. Она балиқ титраб: Қандай қўрқинчли! - деб уларни тинглабди. Охирида у шундай дебди: У ерда нима ишингиз бор эди? - дебди жаҳл билан. Биз сизга ёрдам бермоқчи эдик. Пардалар учун моғор йиғиб, сизни хурсанд қилмоқчи эдик, дейишибди балиқчалар. Она балиқ бу гапни эшитиб: Менга ёрдам бермоқчилигингиз жуда яхши. Аммо моғор йиғиш учун ҳали кичкинасизлар, дебди. Ақлимга бир фикр келди, деб бақириб юборибди Дизе. - Биз гулдонга қўйиш учун ҳовлимиздаги ранг-баранг денгиз гулларини тера оламиз! - Бу иш ажойиб бўлади,- деб жавоб берибди она балиқ. Дизе билан Мизе севинч билан ҳовлига сузиб кетишибди.

Кенгуру ва шифокор Лайлак

Қадим замонларда кичкина кенгуру яшаган экан. У ота-онаси билан яшар экан. Кенгурулар туғилганда жуда кичкина бўлар экан. Улар олти ойлик бўлгунча онасининг қорнидаги халтачада юрар, она сути билан овқатланишар экан. Кангу ҳам туғилгандан бери онасининг халтасида яшар экан. Бу ерларга баҳор келибди. Ҳамма ҳайвонлар табиат қўйнида ўйинлар ўйнай...

Танга балиқлар ва итбалиқ

Дизе билан Мизе кумуш рангли ялтироқ тангачалари бор иккита кичкина балиқча экан. Улар ота-оналари билан денгиздаги уйида яшашар экан. Она балиқ кун бўйи тозалик билан машғул бўлар экан. Кичкина уйнинг у тарафига бу тарафига сузар, думини ликиллатиб ишларини қилар экан. Кираверишдаги ўтларни тозалар, тошларни ўз жойига қўяр экан. Бир куни у ҳамма...

Қирқ ямоқ ҳақи

Бир бор экан, бир йўқ экан, биз кўрмаган, биз бўлмаган замонларнинг бирида икки қўшни бўлган экан. Бири ўта бой, бўғзигача мой, иккинчиси унинг хизматида сочи оқарган, аммо косаси оқармаган камбағал экан......

Бойлик топган бола

Бор экан-у, йўқ экан, қадим ўтган замонда бир чолнинг икки ўғли бўлиб, улардан бири сабрли ва меҳнаткаш, иккинчиси эса ялқов ва ишёқмас экан. Катта ўғил тинмай меҳнат қилгани учун ҳам соғлом ва бақувват бўлса, дангаса ўғил хўппа семиз ва дардманд экан......

Болам қаерда

Бир бор экан, бир йўқ экан, бир кўл атрофида тинч яшайдиган ўрдак оиласи бор экан. Ўрдак ҳар куни ўн нафар боласи билан кўлда сузар экан. Кўлнинг четида чинор дарахти бор экан. Унинг шохлари узун бўлиб, бир қисми кўлнинг ичига қараб ўсган экан. Ўрдак ҳар куни болалари билан бирга шу чинорга қараб сузар экан. У тумшуғини сувга тиқиб олар ва чинор...

Шоколадли кеча

Зиёда саккиз ёшли ёқимтой қиз экан. Қишки таътил кунларида у кўп вақтини хонасида ўйинчоқлар ўйнаб ўтказар экан. Ўша куни Зиёда хонасида копток ўйнаётганида онаси ошхонадаги шкафга катта қутида шоколад қўяётганини кўриб қолибди. Қизалоқ шоколадни жуда яхши кўрар экан. Шунинг учун бутун ҳаёли шоколад қутисида бўлибди. Аввал ўзига-ўзи:" Онам...

Шляпа кийган ҳайкаллар

Тоғдаги бир қишлоқда ниҳоятда камбағал чол билан кампир яшар эди. Эр-хотин похолдан шляпа тўқишар, чол уларни шаҳарга сотгани олиб борарди. Савдоси юришса, бирор егулик олиб қайтарди. Шляпа сотилмаган куни қариялар оч-наҳор ухлашга мажбур бўлишарди......

Сичқоннинг ношукурлиги

Бир бор экан, бир йўқ экан, кўм-кўк ўрмон ёқасида бир уй бор экан. Бу уйда бир кекса кампир ёлғиз яшар экан. Бир куни кампир эшик ёнида ип йигириб ўтирганда, қарға қувлаб келаётган сичқонни кўриб қолибди. Кампир ўрнидан туриб, қарғани калтак билан ҳайдабди. Сичқонни уйга олиб кириб, олдига бир кафт гуруч тўкибди......

Сабр дарахтининг меваси

Бир бор экан, бир йўқ экан. Катта бир шаҳар бўлган экан. У ернинг аҳолиси жудаям меҳнаткаш экан. Бу шаҳарда бир этикдўз яшар экан. Унинг Кўса исмли ўғли бор экан. Этикдўз ҳар куни чарчаб ишдан қайтганда Кўса билан суҳбатлашар, боласининг бийрон жавобларидан яйраган этикдўз бирпасда чарчоғини унутиб юбораркан. Кунлар ўтаверибди. Кўса ҳам анча...

Ғалати ит

Бир бор экан, бир йўқ экан. Катта бир адирда бир қанча итлар бирга яшашар экан. Бу итларнинг ранглари турлича экан. Бири қора,бир оқ, бири жигарранг экан. Бир куни бу ерга олачи пор ит келибди. Итлар уни узоқдан кўриб ҳайрон бўлиб қолишибди......

Фикр қўшиш