Фарзандларингизга ўқиб беринг: “БЎРИ ВА МУШУК…”
Ўрмондан қишлоққа ҳаллослаб чопиб Кириб келди бир кун очофат Бўри. Меҳмон бўлиб эмас – бир паноҳ топиб – Ўзин қутқармаса – қурийди шўри....
ҚАРОҚЧИНИНГ ҚОРА ҚИСМАТИ…
Тўлиқ исми шарифи: Пронин Олег Юревич Туғилган вақти: 1967 йил Жиноят оламидаги усули: Маняк Очиғи, мен ундайларни мана шу қўлларим билан бўғиб ташлаган бўлардим. Ҳатто, жавобгарликдан ҳам қўрқиб ўтирмасди. Афсуски, иложи йўқ. Майли, ҳарқалай қўлимдан у ҳақида очиқ-ойдин ёзиш келади-ку! Шунинг учун бу жиноятчинининг ҳақиқий исми шарифини ҳам сир...
ФИРИБ УСТАЛАРИ… (ёхуд кар-соқов фожиаси)
Нима бўлди-ю, бир пайтлар бозорда ҳаммоллик қилиб базўр чориғини судраб юрган Темирвой бирданига бойиб кетди. Ҳа энди, бозордан-бозорга чопди, уни бунга, буни унга уриштирди. Ишқилиб, мўмай пул орттирди… Аммо бу камдек туюлаверди. Тўғриси, атрофдагиларнинг саройдек қўша-қўша уйларини, машина олиб машина сотишларини кўрганда ҳар гал ичи куярди....
Отамнинг вафотидан сўнг ваҳимага тушиб қолдим...
— Бундан уч йил олдин отам ҳаётдан кўз юмди. Шу воқеадан кейин яқинларимдан кимнингдир тоби қочса, ундан айрилиб қоладигандек ҳис қиламан ўзимни. Нега шундай, билмайман. Ўзимни қўлга олишга ҳаракат қилганим сайин янада кўпроқ ваҳима босади. Жуда қийналиб кетдим, дугоналарим каби ўйнаб-кулиб яшашни истайман, аммо қўрқувни енголмаяпман...»...
Қора сочли қаҳрамон
Очиғини айтсам, бу гал паришонхотирлик тўғрисида ёзмоқчиман. Ёзганларимдан паришонхотир кишилар хафа бўлишмайди, чунки улар паришонхотирликлари туфайли буни ўқишмайди. Одатдаги одам учун паришонхотир киши азоб-уқубатнинг ўзгинаси: у баъзида бошқаларнинг янгироқ калишини ўзиникидай бемалол кийиб кетаверади, бошқа бировнинг хотинини худди ўзининг...
Сочингиздаги ок нимадан, онахон?
Йо‘налишли такси тирбандлигига карамай яна бир бекатда то‘хтади. О‘тириш тугул ойок ко‘йишга жой бо‘лмаган уловга йо‘ловчи йопирилиб кирди. Тиг‘из пайт. Хамма ишдан кайтяпти. Айоллар тезрок бориб козон-товокнинг харакатига тушишни о‘йлаб шошиляпти. Шу пайт тирбандлик ичида таниш овоз кулог‘имга чалинди:...
Рамазоннинг илк куни
— Ойижон, мен, албатта, бу йил рўза тутаман, – деди. Жамол ўз онасига Рамазондан бир кун олдин. — Сен эндигина 6 га тўлдинг-ку, вақтли эмасми?! – деди онаси. — Муҳаммад рўза тутади-ку, – тинчланмади Жамол. — Ҳа, лекин у 10 ёш, – жавоб берди онаси....
МУДҲИШ ХАТО…
Тарки одат — амри маҳол, деганлар. Султон бойвачча бу оқшом ҳам гандираклаб уйига қайтди. Хотини Замира ошхонада куймаланиб юрарди. Дераза ойнасидан бир муддат унга кўзини сузиб қараб турди-да, Султон нимадир ёдига тушгандек муштини дўлайтириб ичкарига бостириб кирди ва хотинининг тирсагидан маҳкам сиққанча темир сандиқ ёнига ўтқазди. Кейин...
Иншо (аччик хакикат)
— Эртага дам олиш куни, — укитувчи болаларга карата дона-дона сузлади. — Албатта ота-онангиз билан бирор маданий масканга бориб, таассуротларизни иншо тарзида ёзиб келинг. Душанба куни текшириб оламан!......
АРИСТОН…
Аямнинг ёлғиз фарзанди бўлганим учунми, болалигимда тўполончи, танбал эканман. Буни ўн етти ёшимда — мени куракда турмайдиган сўз билан ҳақорат қилган пиёнистани уриб ўлдириб қўйиб, турмага тушганимдан кейингина англадим. Қамоқда саккиз йил ўтирдим. Бошимга не кунлар тушмади. Аввалига «пахан» мени қайириб олишга роса уринди. Тепкилар, муштлар...