Ибратли хикоя

Ибратли хикоя
Ибратли хикоя


Бир аёлнинг эри вафот этди. Икки кизи етим колди. Бу мусибат сабаб факирлик, мухтожлик унинг боши узра айлана бошлади. Уйнинг эгаси ижара хаккини сурар, дилбандларининг очликдан силласи куриб борарди. Маблаг йуклиги туфайли уйдан чикариб юборилди. Хар хил гап сузлар - у, ёмонларнинг зараридан кочиб, бегона шахарга кетди. У шахарда кахратон совук хукм сурарди. Кизларини эски - вайрона масжидда колдириб, емак топиб келиш максадида ташкари чикди.
Мусулмон, викорли, шахар зодагонларидан бири булган кишига дуч келди. Ахволини тушунтириб ёрдам суради.
Аёлнинг гапларини эшитиб булгач бой:
— Гапларинг ростлигини исботла! Далил келтир менга!— деди.

Аёл:
— Сизга кандай исботлай, бу шахарда хеч кимим йук булса, мени кимса танимайдики сизга келтириб суйлатсам, — деди.
Мусулмон киши унга ишонмади, юзини угириб кетди.
Аёлнинг шундок хам гам кучган калби, баттар синди. Иложсизликдан йиглай бошлади. Шу пайт унинг ёнидан ёши улуг, кекса бир киши утиб кетаётганди. Аёлнинг холи унинг диккатини жалб килди.
— Тинчиликми, кизим? Нимага йиглаяпсиз? — деб суради.
Аёл ахволини, бояги кишининг унга ишонмаганлигини айтиб йиглади.
Чолнинг унга рахми келиб уйидан аёл - кизларини жунатди. Улар аёл ва унинг масжидда колган кизларини келтиришди. Едириб - ичириб, ювинтириб чиройли кийимлар беришди. Олий даражада иззат - икром килишди.
Чол ва унинг оиласи насронийлар эдилар.
Тун ярмига чукканда, аёлни ночор холида колдирган мусулмон киши туш курди.
Унда, киёмат коим булганди. Расулуллох соллаллоху алайхи васаллам ва Уларнинг ортларида байроклари хилпираб тик турарди.
Шунда бойнинг нигохи ям - яшил зумраддан курилган чиройли касрга тушди. Унинг айвонлари дур ва ёкутдан, куббалари марварид, жавохир - у маржонлардан ясалган, ута нозик ва хашаматли эди.
Бой Расулуллох соллаллоху алайхи ва салламдан каср кимга тегишли эканлигини суради.
У Киши:
— Тавхидли мусулмонники, — дедилар.
Бой:
— Эй Аллохнинг элчиси, менман уша Аллохнинг ягона, Сизни хак Пайгамбар эканлигингизга иймон келтирган, тавхидли мусулмон, — деди.
У киши:
— Кани, далил - исботинг, гапинг ростлигини тасдикла?! — дедилар.
Унинг аклига чакмокдек аёл билан утган сухбат келди.
— Сен аёлдан далил сурадинг - ку?! «Гапларинг ростлигини исботла!» дединг - ку! — дедилар.
У куркиб уйгониб кетди. Килган ишидан жуда афсусланди. Эртаси кунидан бошлаб аёлни шахар буйлаб ахтара бошлади. Ахири уни насронийнинг уйда эканлигини билди.
Бориб:
— Аёл ва унинг кизларини менга беринг! — деди.
— Бунинг иложи йук, улар уйимга келгандан бери шунака барака ёгила бошладики, тасаввур килолмайсиз, — деди чол.
— Мен сизга минг дийнор бераман, уларни менга беринг! — деди, бой.
— Йук, — деди, насроний.
— Беришингиз шарт! — деди бой.
Насроний:
— Сиз хохлаётган нарсага сиздан кура мен хаклирокман. Тушингизда курган каср, мен учун курилган. Аллохга касам, уйимга аёл ва кизлари келгандан сунг, унинг кулида мен ва оилам исломни кабул килдик, кейин сиз курган тушни мен хам курдим.
Расулуллох:
— Аёл ва унинг кизлари сеникидами? — деб сурадилар.
— Ха, шундай, эй Росулуллох, дедим.
У киши:
— Бу каср сен ва оилангники, дедилар, — деди.
Бу гапларни эшитган бой шу даражада надомат килдики, умри буйи хеч нарсага бунчалик афсус килмаганди!

Поччамни умр йўлдошим, дея олмайман”

Поччасига турмушга чиққан қизнинг кечинмалари Бугунги куним ҳам гап эшитишдан бошланди. Сабаби... бир қарашда оддийгина, у кийиши керак бўлган кўйлакнинг ўрнига бошқасини дазмоллаб қўйганим... Йўқ, сабаб кўйлакда эмас, беш дақиқада унинг истаганини тахт қилиб беришим мумкин, аслида ҳамма гап яраланган кўнгилларимизда... ...

Жумбок 9 кисм

Жафар Самшод сен мени шу нарсаларди уз хохишим Билан килгани деб уйлесанми......

Қаҳратонни меҳрингиз билан маҳв этинг!

Биласизми, менга қолса, кузни эмас, қишни энг романтик фасл деб атардим! Ахир дераза оша қор ёғишини томоша қилиб, иссиқина қаҳва ёки мурабболи чой ичганча, хотиралар уммонига шўнғиш кишига романтик кайфият бағишламасдан қолмайди. Балким айни дақиқаларда сиз ҳам иссиқ чойдан бир ҳўплаб, газетамизни варақлаётгандирсиз. Этиборингизга ҳавола...

Хикоя: Изтиробли умр

Кун иссик. Йерда унган майсалар осмонга тикилиб, йомгир йогишини исташмокда. Айникса, уй оркасидаги дарахтзорлар ичидан макон топган откулокларнинг йомгирни кутайотганлиги уларнинг рангидан билиниб турибди. Абдивойнинг хам бужмайган юзи откулокникидан колишмайди. ...

Тумордаги сурат (ҳикоя)

Шанба оқшоми Энди Донаван олтинчи мавзедаги уйига келиб, янги қўшниси—ёшгина Конвей хоним билан танишди. У одмигина қизғиш кўйлак кийиб олган-ди. Икки ҳафта ўтиб, Энди йўлда тамаки тутатиб кетаркан, орқасида шип-шип товуш эшитилди. Ўгирилиб қаради-ю, кўзини узолмай қолди: Конвей хоним! Кўйлаги ҳам, шляпаси ҳам қоп-қора. У қадамини секинлатиб,...

СИНФДОШИМ, ҚАЙДАСАН?..

— «Мавлуда, сенга анчадан бери айтолмаган гапимни айтмоқчиман… Сени яхши кўраман!.. Бу гапни юзингга барибир айта олмасдим. Шунинг учун хат ёзишга мажбур бўлдим… Жавобингни кутаман. Шуҳрат.»;СГЕ; Мавлуда сарғайиб, четларигача титилиб кетган бир парча қоғозни юзларига босганча узоқ вақт ўтириб қолди. Кўз ўнгида мактаб ҳовлиси, одмигина кийинган,...

ШАҲРИСАБЗДАН ЧИҚҚАН ҲИНД ШОИРИ

Адабиёт тарихида йирик беш достондан иборат "Хамса” ёзиш насиб этган тўрт шоирдан бири, ҳинд-форс адабиётининг буюк вакили Хусрав Деҳлавийдир. Асли исми Яминиддин Абул Ҳасан бўлган бу зот мелодий 1253 йилда Ҳиндистоннинг Ганг дарёси бўйидаги Патёли шаҳрида туғилган. Унинг отаси Амир Сайфуддин Маҳмуд асли Кеш (ҳозирги Шаҳрисабз)дан бўлиб, мўғуллар...

ШАЙТАНАТ (1-қисм. Биринчи китоб) / SHAYTANAT (1-qism Birinchi kitob)

ЭЛЧИН 1978 йил, 8 сентябр. *** У момиқ булутлар устида сархуш сузарди. Бирдан булут чоки сўкилиб, пастга қараб шўнғиди. Юраги шув этдию кўзини очди. Чиндан ҳам булут устида сайр қилардими, чиндан ҳам пастга шўнғидими — дафатан идрок этолмади. Хаёлини жамлашга уринди. Кўриб тургани — нақш билан безатилган шифт — демак, ўз уйида. Ажаб, уйга қачон,...

Якинда мусулмон булган бир яхудий хикоя килади

«Бир мусулмон инсон билан шерикликда анча йиллар тижорат билан шугулландик. Ишимиз жуда катталашди. Катта фойдалар килдик. Вакти келиб, иккимиз ажралишга карор килдик. Уртадаги молимизни хисобладик......

Келинойининг кирдикорлари… (Воқеа реал ҳаётдан олинган)

Шерали қизчасини айвонда эркалаб ўтирган Бувсарага ер остидан боқаркан, юраги ҳаприқиб-ҳаприқиб кетар, шайтон уни кеннойиси томон чорлаб, қучишга, эркалашга ундарди. «Нималар бўлаяпти ўзи? — ўз уйи, ичкарида супур-сидир қилиш билан банд хотини Мадинага ўғринча кўз ташлаб ўйларди у. — Акамнинг хотинини яхши кўрсам, ўз жуфти ҳалолим билан овунгим...

Фикр қўшиш