Ноумид шайтон (ҳикоя)

Ноумид шайтон (ҳикоя)
Ноумид шайтон (ҳикоя)


Бир замонларда бир машҳур шайх яшар эди...
ИЛМ ва ДОНОликда тенги йўқ... Ундан илм олишга ҳамма ошиқар, узоқ яқиндан ИЛМ ТАЛАБИДА юрган кўпчилик ёшлар келишарди.
Бир йигит ҳам шайхга шогирд тушиш ниятида келди... Устозидан дарс олишни бошлади... Дили ИЙМОН нурларига тўлиб, қувониб ҳамиша УСТОЗи айтганлари қунт билан ўргана бошлади... Кунларнинг бирида Шогирд китоб ўқиб туриб , ухлаб қолди...
-— "Фалончининг ўғли дўзахий",~ деган ёзувни кўрди...

Қарасаки устоз ШАЙХнинг исмлари қайд этилган эди.. Эрталаб турдида:
-— Шундай "ОЛИМ" дўзахий бўлиши мумкинми?!,~ дедида яна дарсга жўнади...
Йигит бу сафар ҳам устозини дарсларидан мамнун қайтди.. Ўткан дарсларни эслаб ётиб ухлади... Ва тушида:
-— "Фалончининг ўғли дўзахий!"~ деган ёзувни ТАКРОРАН кўрди....
Эрталаб уйғонгач, ўзига:
-— Бу сафар тушимни устозга айтиб бермасам бўлмайди"~ дедида дарсга жўнаб кетди...
Дарсдан кейин устозини ёнига келди, лекин тушини айтиб беришга журати етмади... Уйга келди... Ҳаёлида ҳали ҳамон ўша "ТУШ" айланарди... Кечаси яна ўша туш такрорланди...
Эрталаб дарсга отланиб йигит албатта тушини айтиб беришга қаттиян қарор қилди! Дарсдан кейин устозини олдига келди. Ва:
-— "Устоз, сизга бир гапни айтмасам бўлмайди...
Мана 3 кундирки тушимда сизни «ДЎЗАХИЙ» деган ёзувни кўряпман...
Устоз майингина табассум қилди:
-— "Сен бу тушни уч кундан бери кўраяпсанми?!
Мен эса бу тушни "ҚИРҚ ЙИЛДАН БЕРИ" кўраман!
Лекин ҳали~ ҳамон Роббимдан УМИДИМни узганим йўқ...
Йигит устозини гапларидан хайратланди...
Кўзлари жиққа ёшга тўлди... Дузахийлигини билиб ҳам Роббисининг ибодатида шунчалик ҒАЙРАТ билан давомли бўлиб келаётган УСТОЗИга меҳри яна ҳам ошиб кетди...
Ўша куни йигит уйига маюс ҳолда қайтди. Чарчаб ухлаб қолди... Яна туш курди, аммо эндиги сафар тушида:
-— "Фалончини ўғли ~ ЖАННАТИЙ ! ~деган ёзувни кўрди...
СубҳанАллоҳ
РОББИМИЗГА ҲАМИША ИШОНЧДА БЎЛАЙЛИК !
* * *
Аллоҳ Таоло айтади:
---“Мен бандани Менинг ҳақимдаги ГУМОНИга қараб мукофотлайман !
Бас, агар у Менинг раҳматимни "УМИД" қилса, Менинг уни афв қилишим ва кечиришимни гумон қилса, унга шу берилади...
Чунки бу неъматдан умид қилувчи инсон фақат мўмин инсондирки, у ўзига муносиб мукофот ато қилувчи Раббиси борлигини билади. Агар банда Менинг раҳматимдан умид УЗСА ва Мени уни жазолайди, азоблайди, деб ўйласа, унга шу иш бўлади. Чунки фақат «КОФИР» умидсиз бўлади”…

Хикоялар
32
Аввалги нашр Кейинги нашр
Ота ва Киз

Тобут одамлар елкасида кулма кул борар, бир кизалок нималар булаётганини тушунмай ʺАдажон, менам бораманʺ, деб эргашиб йигламаганни хам йиглатарди. Кизалок отасини каерга олиб кетишаётганини билганда шундай дермиди? Маййитни кабристонга куйиб келишди хамки кизалок йигидан тухтамади, хар бир эркакка ёпишиб, адажонисини сурарди: ʺАдажоним кани,...

Қаерда хато қилдим?

Икки фарзандимни ҳали мактабга чиқмасидан онамга ташлаб, хорижга ишлаш учун кетдим. Мусофир юртда иш топгунимча, жойлашгунимча не-не кунларни бошимдан ўтказмадим. Ахийри, икки боласи бор аёлнинг уйида ишлай бошладим. Ўзимнинг фарзандларимга беришим керак бўлган меҳримни ўзгалар фарзандига бердим....

Ҳақиқий севги

Улар бир-биридан олис эдилар. Йигит ўртанди,қиз соғинди. Тақдир уларни бир мартагина учраштирди холос. Соғинчлар, ҳислар қучоғида бутун бир умрнинг тўртдан уч қисми ўтиб кетди. Кун келиб улар яна кўришдилар. Хазонлар тўшалган хиёбон йўлаги четидаги скамейкада икки қария бир-бирига суянииб ўтиришарди......

Жиддий хонимнинг найранглари

«Макр»ларни ўқиб, гоҳида кулиб ҳордиқ чиқарсам, гоҳида ибрат оламан. «Мен ҳам ҳаётимда мана шу ҳийлани ишлатиб, вазият чиқиб кетсам бўларкан» деб қоламан. Ўйлаб қарасам, мен ҳам анча-мунча айёрликлар қилган эканман. Албатта, уларни ўзим ўйлаб топмаганман. Ёнимдагилар ёрдамида амалга оширганмиз. Шукрки, найрангларимнинг ҳаммаси яхшиликка хизмат...

Отасиз ўтган дабдабали тўй

Хуршида янги, ҳали бўёқ ҳиди ҳам кетмаган уйининг кўркига кўрк қўшиб турган пардаларни томоша қилиб, жилмайиб қўйди. Кейин ўнг оёғида турган оғриқдан оғриниб, юмшоққина мебелга ўтирди. Оёғини силаркан, хаёл қилди. «Шунча йил бекорга ишламабман. Савил оёғим панд бермаган-да, ўғлим машинали ҳам бўлиб қоларди», деб ўйлади. Шу жиринглаган телефон...

Тухмат

-Хотин, совук чой олиб кел! - ушкирди арок ичиб, маст булиб, гандираклаб келган эркак. -Хозир, - куркув аралаш жавоб берди аёл. Чойнакни чумагидан чойни хуриллатиб охиригача “ютгач” эркак темир каравотга узини ташлади. Бироздан сунг хона унинг гулдираган хуррагига тулди. Бир соатлардан кейин огзи какраб, сув ичишга турган эркак, негадир...

ХАЁЛПАРАСТ (ҳажвия)

Одам қанчалик камбағал бўлса, шунча хаёлпараст бўлиб бораркан. Ўзича қаёқдаги имкони йўқ нарсаларни ҳам хаёлида гавдалантиравераркан… Мана, масалан, сиз музқаймоқ еяпсиз. Мен қараб туриб тупугимни ичимга ютаман. Шунда томоғимда муздеккина музқаймоқни ҳис эта бошлайман. Ҳа, мен сизга қараб туриб ҳам музқаймоқ егандай ҳис қила оламан ўзимни…...

«Усмонийлар империяси тарихи» туркумидан: «ИБРОҲИМ ПОШШАНИНГ ҚАТЛ ЭТИЛИШИ ҲАҚИДАГИ ҲАҚИҚАТЛАР»

Усмонийлар тарихида 10- султон сифатида империяни деярли адолатга суянган ҳолда бошқарган султон Сулаймон-Қонуний болаликда қуллар қаторида саройга олиб келинган Иброҳим Паргали билан яқин дўст тутинган. У Иброҳимни нафақат дўст, балки туғишган жигаридек қабул қилган. Шунинг учун отасининг ўлимидан сўнг империя тахтига ўтиргач, Иброҳим Паргалини...

Отани норози қилган ўғил

Фазл ибн Яҳё Бармакийнинг кўкрагида кичкинагина оқ доғ пайдо бўлиб, у бундан қаттиқ қайғуга тушди. Биров сезиб колмасин, деб ҳаммомга ҳам кечаси борадиган бўлди. Бир куни ходимларини йиғиб: "Шу кунларда Ироқ, Хуросон, Шом ва Форсда энг кучли табиб ким?” -деб сўради. Ходимлар: "Форс Жосалиқ!” - деб жавоб беришди. У Форсга одам юбориб, ҳаким...

Онаси туфайли жиноятчига айланаётган болалар

Ушбу интернатда таҳсил олаётган ўқувчиларнинг "қора" ўтмишидан кўпчилик хабардор. Ўғирлик қилган, жанжаллашган, тан жароҳати етказган… Бу каби ибораларни ўқувчилар ҳам яхши билади. Тўғри, бу ерда ҳеч ким бир-биридан қандай жиноят содир этганини сўраб ўтирмайди. Аммо кўпчилик янги келган ўқувчи бу ерга нима учун тушиб қолганини дарров англаб олади....

Фикр қўшиш