Ноумид шайтон (ҳикоя)

Ноумид шайтон (ҳикоя)
Ноумид шайтон (ҳикоя)


Бир замонларда бир машҳур шайх яшар эди...
ИЛМ ва ДОНОликда тенги йўқ... Ундан илм олишга ҳамма ошиқар, узоқ яқиндан ИЛМ ТАЛАБИДА юрган кўпчилик ёшлар келишарди.
Бир йигит ҳам шайхга шогирд тушиш ниятида келди... Устозидан дарс олишни бошлади... Дили ИЙМОН нурларига тўлиб, қувониб ҳамиша УСТОЗи айтганлари қунт билан ўргана бошлади... Кунларнинг бирида Шогирд китоб ўқиб туриб , ухлаб қолди...
-— "Фалончининг ўғли дўзахий",~ деган ёзувни кўрди...

Қарасаки устоз ШАЙХнинг исмлари қайд этилган эди.. Эрталаб турдида:
-— Шундай "ОЛИМ" дўзахий бўлиши мумкинми?!,~ дедида яна дарсга жўнади...
Йигит бу сафар ҳам устозини дарсларидан мамнун қайтди.. Ўткан дарсларни эслаб ётиб ухлади... Ва тушида:
-— "Фалончининг ўғли дўзахий!"~ деган ёзувни ТАКРОРАН кўрди....
Эрталаб уйғонгач, ўзига:
-— Бу сафар тушимни устозга айтиб бермасам бўлмайди"~ дедида дарсга жўнаб кетди...
Дарсдан кейин устозини ёнига келди, лекин тушини айтиб беришга журати етмади... Уйга келди... Ҳаёлида ҳали ҳамон ўша "ТУШ" айланарди... Кечаси яна ўша туш такрорланди...
Эрталаб дарсга отланиб йигит албатта тушини айтиб беришга қаттиян қарор қилди! Дарсдан кейин устозини олдига келди. Ва:
-— "Устоз, сизга бир гапни айтмасам бўлмайди...
Мана 3 кундирки тушимда сизни «ДЎЗАХИЙ» деган ёзувни кўряпман...
Устоз майингина табассум қилди:
-— "Сен бу тушни уч кундан бери кўраяпсанми?!
Мен эса бу тушни "ҚИРҚ ЙИЛДАН БЕРИ" кўраман!
Лекин ҳали~ ҳамон Роббимдан УМИДИМни узганим йўқ...
Йигит устозини гапларидан хайратланди...
Кўзлари жиққа ёшга тўлди... Дузахийлигини билиб ҳам Роббисининг ибодатида шунчалик ҒАЙРАТ билан давомли бўлиб келаётган УСТОЗИга меҳри яна ҳам ошиб кетди...
Ўша куни йигит уйига маюс ҳолда қайтди. Чарчаб ухлаб қолди... Яна туш курди, аммо эндиги сафар тушида:
-— "Фалончини ўғли ~ ЖАННАТИЙ ! ~деган ёзувни кўрди...
СубҳанАллоҳ
РОББИМИЗГА ҲАМИША ИШОНЧДА БЎЛАЙЛИК !
* * *
Аллоҳ Таоло айтади:
---“Мен бандани Менинг ҳақимдаги ГУМОНИга қараб мукофотлайман !
Бас, агар у Менинг раҳматимни "УМИД" қилса, Менинг уни афв қилишим ва кечиришимни гумон қилса, унга шу берилади...
Чунки бу неъматдан умид қилувчи инсон фақат мўмин инсондирки, у ўзига муносиб мукофот ато қилувчи Раббиси борлигини билади. Агар банда Менинг раҳматимдан умид УЗСА ва Мени уни жазолайди, азоблайди, деб ўйласа, унга шу иш бўлади. Чунки фақат «КОФИР» умидсиз бўлади”…

Хикоялар
31
Аввалги нашр Кейинги нашр
ЖАННАТГА ЙЎЛ (ҲИКОЯ)

Тўрт соатдан бери бир пайтлар йўл бўлган, ҳозирда унинг ўрнини тошлоқ эгаллаган чанг кўчадан яёв кетмоқдаман. Бундай кўча чангитиб, пиёда юришимга бардошим ёки хасислигим сабаб бўлганлигини ҳозир хотирлай олмайман. Аммо олдимга келиб тўхтаган автобусга атай чиқмай, бирорта деҳқон аравада манзилимга бепул етиб олишни ният қилганим рост. Пиёда...

“Савобми, азобми, бу...”

Бази инсонлар кимгадир ёрдам бермоқчи бўлиб, бошқа бировга панд бериб қўяди-ю, кейин надомат олови ичида қоврилади. Қилган ишини, оқибатини англаб етганида эса қўлидан ҳеч нарса келмайди. "Юрагимда сақлаганларим...” саҳифасига ана шундай вазиятга тушган аёл қўнғироқ қилди. Исмини сир туришимизни сўраркан, "Менинг айтганларимни албатта ёзинг”, дея...

Пул берганимни Салим акага айтманг

Бу воқеа 2018 йил ноябр ойининг охирларида бўлган. Мен у пайтда ун дўконида юк ташувчи ва ҳам сотувчи бўлиб ишлардим. Харидорларнинг унини мошинасига юклаб берардим. Мошинаси йўқлар аравакашлардан фойдаланишар, сўнг манзилларига автобусларда, "Дамас"ларда олиб кетишарди. Бир аравакаш ака билан танишиб қолдим. Оти Салим ака. Бечора камбағал, ғариб...

Ғаройиб ҳодисалар изидан: “ҲАЁТ ДАВОМ ЭТАДИ”

Бу воқеа 1994 йили бўлиб ўтганди. Мен ўшанда заводнинг механика цехида ишлардим. Бир куни директор олдига чақириб қолди. Цех бошлиғини поезд уриб кетганмиш. Айтишича, танаси бўлак-бўлак бўлиб кетибди. Менга цехни бошқаришни топширди…...

Бахтли боʻлинглар

Ташкарида лопиллаб лайлаккор йогарди. Зебо бувисининг танчасида мудраб отирар, унинг коз олдидан качонлардир китобларда окигани йохуд одамлар тилидан ешитгани бир манзара отар еди: деразалар! Дераза ойналари лампочкалар нурига йогрилиб коринади. Ичкаридаги ноз-не’матларга тола стол атрофида тик турган одамлар колларидаги кадахларини чокиштириб,...

СОБИРБЕКНИНГ СЕВГИСИ .....(ЕХ СЕВГИ)

Мастлик олсин, сезмайди. Качон нима килганин. Авлийохам билмайди.  Бу алкашни билганин. Аслида бизни Собир. Котта бир химик болган. Адашиб моддаларда. Кегин енасин корган. Кашфийотлар килиб-килиб. Севгига топган даво. Давони шароб билиб. Маст юради доимо. Айтишича маст болса.  Севги есдан чикармиш. ...

КОТИЛ(мистика)

Бу йилги йоз аввалгиларига караганда анча иссик келди. Хатто жазирама бахона болиб кон босими бор, иссикни котара олмайдиган одамлар омонатини топширишгача борди. Инсониятга дозах хароратини еслатувчи ана шундай оловли кунлар Турсунтош домланинг хонадонига хам ташвиш олиб келди. Туппа тузук юрган домла далада кетмон чопиб кайтар чогида хушидан...

Бир кария чупон...

Бир кария чупон куй- сигирларини бокиб, эрта сахардан то кечгача яйловда юрар эди. Аксар холларда тепаликка якин усган олма дарахти тагида дам олар, олмалари пишган махал уша дарахт билан сухбатлашар эди: - Кани болам, мендай бир кариянинг олмасини бериб юбор-чи, - дер эди. Худди уша пайт мазаси суз билан таърифланмайдиган даражада ширин булган,...

ВАҲШИЙЛАР… (Воқеа реал ҳаётдан олинган)

Тошкент шаҳрининг чекка мавзеларидан бирида сукунат ҳукмрон эди. Ўрта бўйли, мовий кўз Мадинагина истар-истамас кўп қаватли уй томон юриб борарди. Хаёллари чалкаш, кўнглида ғашлик аломати сезилади. Миясида фақат бир савол чарх уради. «Нега чақирди экан? Наҳотки, тўй қилиб уйланишга қарор қилган бўлса?..» «Пакка»га етай деганда, қарама-қарши...

Ибратли ҳикоя: Оқибат

Бир инсонга кўп иззат-ҳурмат ва бойлик бе­рилди. У ўз жигарлари ва яқинларига қўлдан келганича ёрдам берарди. Айниқса, кенжа укасига кўп ёрдам қилди. Чунки ака отанинг пандига қу­лоқ солиб, қийинчиликлар эвазига кўзла­ган мақ­са­дига эришаётганди. ...

Фикр қўшиш