Ўғлингизга ҳаридор бўлиб келдик

Ўғлингизга ҳаридор бўлиб келдик
Ўғлингизга ҳаридор бўлиб келдик


Улар тўртинчи қаватдан жой сотиб олиб, илк бора айвонга чиқиб нонушта қилишарди. Йигитнинг кўзи рўпарадаги худди шундай айвонда кир ёяётган қизга тушиб қолди. У илгари ҳовлида яшаганигами, бундай ҳолни кўрмагани учунми, ғалати бўлиб кетди.

Дарровда орқа ўгириб, нонуштани қилаверди. Ота-онаси эътибор қилмади ҳам. Йигитнинг юраги бир турланди-ю кўнглидан бир нималар ўтди. Шу бир нималар уни ишга отланган жойидан орқага қайтарди. Истиҳолага бориб, сустлик қилишни хоҳламади. Бояги хонадонга чиқиб борди. Эшикни онаси тенги бир аёл очди. Салом берди, ўзини танитди. Ҳозиргина кўрганларини ва айвонга парда тутсалар яхши бўлишини қийналиб бўлса ҳам айтди. Ўғли тенги боланинг ақл ўргатиши аёлга ёқмади. Хойнаҳой ота-онасининг гапи билан чиққанов, деган хаёлга борди.


– Айвон биззики, мабода кўзийларга тўғаноқ бўлаётган бўлсак, ўзийлар парда тутволақолийлар, айланай, – деди
– Биз-ку парда тутволамиз-а, бошқалар-чи, бошқалар томоша қил-е-б ўтираверишса, қизингизми, келинингизми – уларнинг шаънига яхшимас-да, опоқи.

Бу гапдан кейин аёл жимиб қолди. Йигит кўзига анча баъмани мулоҳазали кўринди. Йигит кечки пайт ишдан келиб, айвонга чиқиб, рўпарага кўзи тушди-ю хурсанд бўлиб кетди. Ҳайрият, гаплари осмонга учмапти. Гапни тушунадиган одамлар экан. Аммо иш бу билан тугамади. Кечқурун эрта билан кўрган аёли, эри билан уларникига кириб келди. Уй муборак, деб танишган бўлишди. Шу пайт меҳмон эркак чапанироқ эканми, йигитнинг отасини сўроққа тутиб қолди:
– Ўғлингиз уйланганми?
– Йўқ.
– Унаштирганмисиз?
– Йўқ.
– Унда биз ўғлингизга харидор...
– Харидор?
– Мени бир мастура қизим бор, бозори қизиб, совчи устига совчи келиб ётибди, хаёлимда униси ўпоқ, буниси сўпоқ. Менга худди сизнинг ўғлингизга ўхшагани танишми-нотанишми ишқилиб, аёлларнинг шаънини ўйлайдиган, ҳимоя қиладиган куёвтўра керак, хўп десангиз қуда бўлсак... Камига аёл йигитнинг эрталабки гапларини айтиб берди. Шундан кейингина йигитнинг ота-онаси нима гаплигини тушуниб етдилар.
Хуллас, тўй бўлди. Тўйнинг таърифи оғиздан-оғизга ўтиб, мана сизларга ҳам етиб келди...

ҚАСАМ (КУН КУЛГИСИ…)

Мен шифокор Босволди Отвордиевич оқ халатимнинг қора, қизил, яшил… Ва… яна бошқа рангдаги доғларига умуман этибор қилмасликка, беморларимни кўзга илмасликка, уларга психологик тасир ўтказиш доирасида шарақламасдан, антишармандаомуз кулмасликка, заведиший бемордан пора олганини билмасликка, сабабини сўрмасликка, умуман бу воқеани кўрмасликка, бемор...

Фаришта

Каликстовани кўмиб бўлгач, Деришкурово шаҳарчасида жаноза маросими бўлди, жаноза маросимидан кейин эса оятларни ниҳоясига етказиб қўйиш учун яна бир нечта кампир костёлда қолди. Кун қиёмга келган, соат тўртлар чамаси эди, аммо қишда бу пайтда шом қоронғуси тушиб қоларди ва костёл ичи ҳам зим-зиё эди. Ҳаддан ташқари катта меҳроб зулмат қарига ғарқ...

Ҳаётий ҳикоя: Ҳаё пардаси кўтарилмасин

Болалар ахлоқий тарбияни муҳитдан олишади,бошқача қилиб айтганда, болалар сувга ўхшайдилар,сув идишнинг шаклини олганидек, болалар ҳаммуҳитнинг одоб – ахлоқини қабул қилади. Абдурауф Фитрат Тўлин ой. Кузнинг шўх шамоли ўз куйи билан эсмоқда. Ҳаётга интилаётгандек шоҳдаги барглар лола баргидек ҳилпирамоқда...

Озим айбдорман...

Хозир боламнинг ахволини кориб, озимдан нафратланиб кетаяпман. Пул, мол-дунйо, вактинчалик хузур халоват деб, бир умрлик кийнокка дучор болдим... Йошлигимдан пулга мухтожлик сезмай осдим. Йеганим олдинда, йемаганим ортимда еди. Билимли болмасамда колимда хунарим бор еди. Мактабни битириб бир сартарошга шогирд тушиб, бу хунарнинг барча сир -...

Ёмғир тинмаган кун

Шанба тонги бошқа кунлардан фарқли ўтди. Уч кундан бери ҳукм сураётган баҳор ҳавоси ниҳоясига етди. Куз борлигини эслатиб қўйгиси келди шекилли, шомдан кейин уюлган қош-қовоғи тонгга бориб янада тундлашди. Бор аламини ичига ютгандек кечаси билан бир томчи ҳам ёш тўкмади....

УЗОҚ КУТИЛГАН СОВҒА

Тарбиячи ётоқхонага кириб, болаларни паст овозда уйғота бошлади. Овозини пасайтиргани бефойда бўлди. Болалар уйғонар-уйғонмас чуғурлашиб кетишди. Гап бугунги байрам, қорбобо ва шунга ўхшаш яна алланималар ҳақида эди. Ёдгор уларга аҳамият бермасдан жимгина деразадан ташқарига қараб ўтирарди. Эсини билгандан буён шу – ҳар йили янги йил киришидан бир...

Сабр жаннатга йўлдир

Йигирма ёшда эдим. Устозим билан бир китоб ўқидик. Номи ёдимдан кўтарилган, араб тилидаги шеърий китобнинг мазмуни бундай эди: ўн уч ёшли қиз оғир касалликка чалинади. Изтиробда қолган онаизор қизига буни билдирмаслик учун, қўлидан нима келса, қилади. Лекин кун келиб ҳақиқатни билган қиз онасига дил сўзларини бундай баён қилади: “Онажон, сиз мени...

ХОТИНИНИНГ АЙБИНИ ЯШИРГАН ЭР

ХОТИНИНИНГ АЙБИНИ ЯШИРГАН ЭР Абу Ҳурайрадан (розияллоҳу анҳу) ривоят қилинади: Расулуллоҳ (соллаллоҳу алайҳи ва саллам): “Ким бир мусулмоннинг айбини беркитса, Аллоҳ таоло охиратда унинг айбини беркитади”, деганлар (Имом Ибн Можа ривояти)....

ИШИД (ИГИЛ) ХАRИДА “КАЛЛАКЕСАР…” НОМЛИ ХАЙОТИЙ ХИКОЯ (4-кисм)

ТИЛХАТ Чамаси кирк дакика ичида Мехмонали чукурни комиб, тупрокни текислаб, гиламни кайтадан жойига тошади-ю, харсиллаганча кария ва барзанги отирган стол каршисига якин борди. — Баракалла-а, — дея йокимсиз тиржайиш килди Соли ота. — Боларкан-ку! кани, енди курсига чок!...

Салом. Хайирли тонг!

Соат 6:00. Робияни телефонига навбатдаги СМС келди. "Салом. Хайирли тонг! Яхши йотиб турдингми? Мани уйгониб, согиниб колмадингми?...

Фикр қўшиш