ИШИД (ИГИЛ) ХАRИДА “КАЛЛАКЕСАР…” НОМЛИ ХАЙОТИЙ ХИКОЯ (4-кисм)

ИШИД (ИГИЛ) ХАRИДА “КАЛЛАКЕСАР…” НОМЛИ ХАЙОТИЙ ХИКОЯ (4-кисм)
ИШИД (ИГИЛ) ХАRИДА “КАЛЛАКЕСАР…” НОМЛИ ХАЙОТИЙ ХИКОЯ (4-кисм)


ТИЛХАТ

Чамаси кирк дакика ичида Мехмонали чукурни комиб, тупрокни текислаб, гиламни кайтадан жойига тошади-ю, харсиллаганча кария ва барзанги отирган стол каршисига якин борди.

— Баракалла-а, — дея йокимсиз тиржайиш килди Соли ота. — Боларкан-ку! кани, енди курсига чок!

Мехмонали корсатилган курсига чокиб бир карияга, бир барзангига жавдиради.

Тизза-ю, колларигача титрашдан тохтамаганди. Титрок устун келайотганини сездирмаслик, озини коркок корсатмаслик учун каттикрок лаб тишлади.

— Билдинг-а нима комганингни? — ортадаги жимликни бузиб соради кария. — Йо тонасанми?

— Тонмайман, — деди бош егиб Мехмонали. — Мурда комдим чукурга… Енди… Келишганимиздек хакимни берсангиз, кетсам!

— Нима?.. Кетсам? каерга? Катта холангникигами? кара, Мойдинбой бунинг гапини! Кетармиш!..

Мойдин Мехмоналига нафрат назари билан бокиб олди-да, кариянинг гапини макуллади.

— Ахмок, овсар-да, бой ота, — деди у йокимсиз хиринглаб. — Огайни, иш енди бошланади! Бу денгиздан томчи холос.

— Менга кара, бола, — гапни илиб кетди Соли ота шоша-пиша стол четидаги когоз ва ручкани колига олиб. — Тонмаслигинг макул. Еркак деган килган ишидан, гапирган гапидан тонмаслиги керак. Енди манави савил колгур когозга тилхат йозиб берасан.

Шундай деб кария когоз ва ручкани Мехмоналининг колига тутказди.

— Нима деб йозишим керак? — соради Мехмонали. — Айтаверинг!

— Мен — унга шошилмай йозажак матнини окий бошлади кария. — Фалончи фалончийев фалон куни фалончи фалончийевнинг фалончи деган йолгиз кизини он ойдан бери зорлаб келганимни, айол хомиладор болиб кози йоригач, айбимни яшириш учун икки хафталик чакалок фарзандимизни олдириб, ховли йертоласига комиб юборганимни тан оламан…


— А-ахир… Бу… Ахир…

— Йоз дейилдими, йозгин-да, хонасалот! — бакириб берди кария норозилик билдириш учун огиз жуфтлаган Мехмоналига. — Бол тез! Йо Мойдин акангнинг тайогини йегинг келяптими? Агар кайсарлик килсанг, оша озинг ковлаган чукурга тириклай комвораман! Мана шу колларим билан комвораман сени! Йо мелисага топшираман, камалиб кетасан! камокда чиритаман!.. Йоз дедим!!!

Ха, Мехмонали колидаги бир парча когозга битилган тилхатни йозиб, ози учун росмана кабр хозирлаб койганини идрок ета бошлаганди. Лекин каршилик хам кила олмасди. Жон ширин. колаверса, шуни хам йозиб колига топширса, Соли ота койиб юборишидан умид киларди…

Йозди, имзосини хам койди. Ундан кейин Мойдин гувохлик килганини тиркаб имзо чекди. Ва нихоят ок когоз Соли отанинг колига тегди.

* * *

— Боракалло-о, боракалло, — дея когозни койинга урди Соли ота. — Ана енди битта ишимиз конуний болди. Сен енди кочиб хеч каерга бора олмайсан. Мен нима десам, шуни бажарасан. Худо корсатмасин, кочишга уринсанг борми, худди шу когозни мелисага топшираман-у, сени каматвораман. Йо ишонмайсанми?

Мехмонали индамай йер чизди. Билиб турарди. кария унинг жон йеридан тутди. Тутганда хам жуда каттик, устамонлик, зорлик билан тутди. Хакикатан, кочиб хеч каерга бора олмайди. Америкага караб кочган такдирда хам бирпасда тутиб олишади. колаверса, кишлокдаги кошнилари Салим тракторчидан ешитгани бор. У бировни богиб олдириб он йил отириб келган. Айтгандики, номусга тегиш, зорлаш билан камалганларни турмада хезалакка айлантириб юборишаркан. кария буларни хам билса керак хойнахой…

«Аблах, козинг чиккур чоккисокол! — калбан фарйод чекарди Мехмонали. — Худодан коркмаскан-ку бу чол! Мени бохтонга белаб, нак гирибонимдан олди. Ана енди занжирласаям, нон бермай томоркада итдай ишлатсаям Мехмонали мик ета олмайди. Боя кария кул килиб олганини тан олмаган болса, енди толик амин болди. Соли ота бойнимга ота жиддий айбни койиб ташлади. Тилхатдан тонворган такдирдаям чукурга комилган годакнинг танасида бармок изларим колгани тайин. Шунинг ози сабаб бола олади. Жуда жирканч, хавфли, кахратон совугидан-да совукрок айбни бойнимга койди бу хунаса…»

— Ота, мана, хамма талабингизни бажардим, — деди барибир озодликдан умид килиб Мехмонали. — койвора колинг мени енди! Илтимос, хали хужжатимни топишим керак!..

Унга жавобан Соли ота масхараомуз тиржайиш килди. Сонгра йер остидан Мехмоналига разм солганча бир неча он сония сукутга толди ва дафатан бошини котарди.

— Йок, кетишдан умидни уз, болам, — дея шивирлади у. — Буйогига олигимиз хам, тиригимиз хам бир. Мен нима десам, шуни киласан… Йок, сени кулликка махкум килмайман. Озодликда юрасан. Бирок мен айтган сокмокдан, мен корсатган кочадан юрасан. Нима килишинг кераклигини йол-йолакай озим айтаман. Хозир еса…

кария илкис Мойдин томонга юз бурди.

— Мойдин, сен машинангда тез боргин-да, ичкилик, газак, йегуликлар дегандай сотвол. Кейин Мотабарникига боравер. Биз оша йерда боламиз бу йигит билан.

— Хоп болади, ота, — Мойдин даст орнидан козгалиб икки колини коксига койди. — Йест киламиз хаммасини!

— Ха, шундай кил! Харкалай, бу йигит мурда комди. Асабийлашайотгандир, коркайотгандир. «Истирес»лари чиксин, майли!..

«СОВЧИ»

* * *


Мойдин кетди. Соли ота ехтийотини килдими, Мехмонали йозиб берган тилхатни хам унинг колига тутказиб юборди.

«Бу барзанги огли десам, оглига охшамайди, — ойларди Мехмонали кариянинг машинасида кетиб бораркан. — Аммо унга каттик ишонаркан. Барзангиям айтганини киляпти. Сорасаммикан? Ие, хозир каерга оборади-ю, яна бошимга не кунларни солади бу кари тулки. Билишга хакким бор-ку ахир!.. Йо шартта ешикни очиб озимни пастга ташласаммикан? Тилхатиниям, озиниям бошини йерди бу сассик чол. камата олмасди хам. Аммо… Мен олиб кетсам, ким куяди? Ким олигимни одамбашара килиб комади? Хеч ким. Нари борса, катта бир чукур ковлашади-да, тузалмас касалга йоликканлар каторида комиб ташлашади. Кимдир тепамга келиб тиловат хам килмайди. Яхши-йомонларнинг ойоклари остида колиб кетаман… Йок, мен ортга чекинмаслигим керак. Бу чолнинг миясида яна кандай балолар айланайотганини коришим керак. Бир кунмас-бир кун менга корсатган куни, гунохлари учун жазо топишига гувохлик килишим керак…»

— Ота, бир гап сорасам болар? — деди Мехмонали таваккал бошини котариб. — Йо бунгаям рухсат йокми?..

— Сора, дардинг ичингда колиб кетмасин тагин, — деди захархандалик билан кария. — Яна нима килиб берай сен нодонга?

— Бояги барзанги оглингизми?

— Мойдинни айтяпсанми? Оглимданам якинрок. Катта аммамнинг кенжаси. Локигин унинг жахлини чикариб юрмагин яна. Жуда тезоб йигит. Сойворишданам тоймайди у курмагур…

— Хозир каерга кетяпмиз? Тилхат дедингиз, йозиб бердим, ком дедингиз, комдим. Тагин нима килишим керак? койворсангиз, ишга чикиб кетардим. Ахир…

— Бас, — гапни кесди Соли ота. — Хаддингдан ошаверма, бола! Жа индамаса… Мендаканги хотамтойни топиб бопсан! Катта холангникига борасанми?

— Унда айтинг-да нима ишлигини! Менам одамман-ку, ахир, ота!..

Соли ота Мехмоналининг сонгги гапидан кейин сал шаштидан тушдими, машинани тохтатди-да, йонида отирган Мехмоналининг йелкасига кокди.

— Икболинг боракан, болам, — деди совук кулимсираб. — Хадемай манзилга йетайлик, озинг корасан. коркма, афсусланмайсан! Менга рахмат дейсан хали, ха!..

Мехмонали жавоб бермади.

Асабий лаб тишлаганча ташкарига бош бурди.

* * *

Улар то манзилга йетгунча мик етишмади. Мехмонали хайолан олдинда озини кутиши мумкин болган конгилсизликларни тасаввур етар, калбини афсус ва надомат оти куйдирарди. кишлокдан чикиб бегона шахарга келганларига пушаймонлар йерди.

«Тогам кочалар, хеч болмаса, далалардаги ташландик шийпонларга ега чикмасди-ку, — дерди хайолан. — Нега оша йерда колмадим? Далаларда ишласам, йоки бировларникига мардикор болиб йоллансам хам тешиб чикмасди-ку! кишлокларда канчалаб одам шоли екади. Бири болмаса бошкаси албатта ишлатарди, хакимни берарди. Асосийси манавинга охшаган иймонини ютганлар кош-кабогига караб саргаймасдим. Одам боласининг пешонаси шунчалар шор боладими?.. Хош, енди нимага еришаман? Бу чол кабиларга одам олдириш чотмасакан-ку! Акс холда йертоладаги чакалокни чукурга комдириб хотиржам юра олмасди. кассобдан баттар жохил екан булар…»

Шундай хайоллар коксини кемирганча отирганда, машина тор кочалардан бирига бурилиб тохтади.

Онгдаги накшинкор дарвоза очик еди. кария рулни ичкарига бурди. Кирганлари хамоно паст бойли, калта юбкали, сийналари ярим очик, кизил кофтали 30 йошлар атрофидаги айол пайдо болди.

«кизи шекилли, — ойлади Мехмонали киздан коз узмай. — Шахарлик-да, отасининг йонида хам манавинаканги очик-сочик юраверади булар. Лекин жа кетворган екан. Чол пули коплигидан кизини яхши парвариш килади шекилли…»

— Сен юр мен билан, — деди Соли ота Мехмоналига совук тикилиб. — Огзингни юм, пашша кириб кетади! Юр дедим!..

Мехмонали яна бир карра зимдан айолга караб олди-да, карияга ергашди.

(давоми бор)

ПЛАСТИК ЖАРРОҲ МОНОЛОГИ

Сизга бир нарсани айтиб қўяй. Бизнинг мамлакатда пластик жарроҳлик касби ҳозирги кунда жуда анъанавий бўлиб кетди. Ҳа, хадқ орасида бизни қандай аташади, биласизми? Башара бузувчилар ва тузатувчилар…...

Битта смс туфайли бузилган туй.

Осмонда сузиб юрган увада булутлар бир жойга жам булди-ю, хаво айниб, аста-секин ёмгир томчилай бошлади.Хаял утмай,унинг шиддати кучайди.Хозиргина куклам шабадасида чайкалганча кийгос гулларини куёшга куз-куз килиб турган дарахтлар бир зумда эгилиб колди.Ерга дувва тукилган гулбарглар эса йулак четидаги арикчаларда гир-гир айлана-айлана,лойка...

Амир Темур қурдирган сардобалар сайёҳларни ҳайратга солишда давом этмоқда

Ривоятларга кўра, Амир Темур аскарларига доимо икки ёки уч донадан ғишт олиб юришни буюрган. Булоқ бўйларида дам олганда ўша ғиштлардан сардоба қурдириб, дам олиш учун маскан ҳозирлар экан. Тарихий манбаларда қайд этилишича, Соҳибқирон Амир Темур фармони билан қурилган сардобалар - Сирдарё, Тошкент, Қашқадарё, Сурхондарё ва Жиззах вилоятларида...

Телефон ичидаги дадам келдилар! (психолог қабулидан лавҳа)

"Мен беш йил давомида Корея давлатида ишладим. Шу муддат ичида уй қурдим, машина олдик, орада келиб кетиб турдим ва учта фарзандли бўлдик. Шартномам муддати тугалланганлиги учун уйга қайтдим. Фарзандларимни интернет орқали кўриб, гаплашиб турардим. Аммо, мени тез-тез телефонда кўриб туришган бўлсада, бироз бегонасирашди....

Ҳикоя: Қалтис қасос

Чироқлар, полиция машинасининг сигнал товушлари, дўкондан қочиб улгурган одамларнинг бақир-чақири, қулоқларим остидан кетмади. Оёқларим титраяпти, кўзларимни асабдан тез-тез пирпиратяпман. Лекин қўлимдаги ягона нажотни — қуролни туширгим йўқ. Тўппончани касса олдида йиғлаб турган эркакнинг пешонасига тирадим. — Ташқаридаги итларни чақирганинг учун...

ДОЗАХ ДОМИДА КОЛГАН КИЗАЛОК…

Россиянинг Брянск вилоят марказидаги коп каватли уйлардан бирида фожиа юз берди. Кутилмаганда токкиз ойлик кизалок Аня гойиб болди. кизалокнинг ота-онаси Александр Калугин ва Светлана Шрапсовалар барча хукукни мухофаза килиш ташкилоти ходимларини ойокка тургазишди. Аняни бутун мамлакат бойлаб кидира бошлашди… Оила   Александр хамда Светланаларнинг...

АРИСТОН…

Аямнинг ёлғиз фарзанди бўлганим учунми, болалигимда тўполончи, танбал эканман. Буни ўн етти ёшимда — мени куракда турмайдиган сўз билан ҳақорат қилган пиёнистани уриб ўлдириб қўйиб, турмага тушганимдан кейингина англадим. Қамоқда саккиз йил ўтирдим. Бошимга не кунлар тушмади. Аввалига «пахан» мени қайириб олишга роса уринди. Тепкилар, муштлар...

ТАТАР КАМПИР…

Етмишдан отган, узок йиллик бел огриги каддини егиб койган Нина холанинг уч хонали квартираси хориж мусикаси, кичкириб сакрайотган маст-аласт еркак, айолларнинг дупур-дупуридан зир титрарди. Нина хола балконнинг бир четида мунгайиб отирган койи озича гудраниб коярди. — Илойим йер ютсин сендай келинни!.....

Ҳукмдорлар муллаларга қуллуқ қилган даврлар...

Бизнинг уммат...  Усмонийлар давлатининг илк муфтийси Мулла Фонарий (асл исми Шамсиддин Маҳмуд) бўлган. У зот Мовароуннаҳрда таваллуд топган, кейинчалик Онадўлига кўчган экан. Wikipediaʼда Мулла Фонарий ҳақида ўқиётиб қизиқ бир фактга дуч келдим: Бурса шаҳрида қози бўлган вақтда бир масалада султон Йилдирим Боязиднинг гувоҳлигини қабул қилмаган,...

АЙФОН (ҳажвия)

Телефон жиннисиман. Дўкондами, бозордами, янги телефон кўриб қолсам, тамом, ғимирлаб қоламан, юрагим бошқача уриб, юрсам ҳам, турсам ҳам ўша қурмағур кўз олдимда айланаверади. Эҳ, шунчадан бери қанақа телефонларни ишлатиб ташламадим! Лекин барибир кўнглим тўлмади....

Фикр қўшиш