Саҳифангизни эҳтиёт қилинг!

Саҳифангизни эҳтиёт қилинг!
Саҳифангизни эҳтиёт қилинг!


Бир киши Валид ибн Абу Хайра роҳматуллоҳи алайҳни сўкиб юборди.
Шунда у зот: “Бу сенинг саҳифангдир. Шундай экан, унга хоҳлаган нарсангни ёздиравер!”, дедилар.

Унутмаслик керак, тил – Аллоҳнинг улуғ неъмати. Ҳар бир инсоннинг елкасида ҳаёти давомида амалга оширган, содир этган гуноҳ ёки савоб амалларини ёзиб борадиган фаришталар мавжуд. Инсонни оғзидан чиқаётган ҳар бир яхши-ёмон айтилаётган сўзларни, ҳатто тортган оҳ-воҳларини ҳам амал дафтарининг саҳифаларига ёзиб борадилар.

Аллоҳ ўз каломида бу ҳақида айтади:
“У бирoр сўзни тaлaффуз қилсa, aлбaттa, унинг oлдидa ҳoзиру нoзир бўлгaн бир кузaтувчи (сўзни ёзиб oлувчи фaриштa) бoрдир”.

(Қоф: 18).

Тилнинг зарари улкан бўлиб, хатарининг кўлами эса жуда катта саналади. Тил зарарли йиртқич ҳайвон, чақувчи илон ҳамда алангаланувчи оловдир. Тилингиз ила киши айбини гапирмангки, Сизнинг ҳам барча жойингиз айб, камчиликдан иборатдир.
Муоз ибн Жабал розияллоҳу анҳу Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламдан сўради: “Эй Аллоҳнинг расули, гапирганларимизга ҳам жазоланимизми?
– Сен ўлиб, онанг боласиз қолгур, эй Жабалнинг ўғли! Ахир, фақат тилларидан унган хосиллар туфайли одамлар жаҳаннамга юзлари билан қулайди-да”.

Ақаба ибн Амр розияллоҳу анҳу айтади:
“Нажот нимада, эй Аллоҳнинг расули? – деб сўрадим.
– Тилингни тий, уйингни кенг қил ва хатоларинг учун йиғла, – дедилар Расули акрам соллаллоҳу алайҳи васаллам”.
Саҳобаи киромлар Қуръон ва суннат одоби ила тарбияланган вақтлариданоқ, лафзларини тўғирлаб, гапларига риоя қила бошладилар. Уларнинг нутқлари зикр, назарлари ибрат ҳамда сукут сақлашлари эса тафаккурга айланди. Мўмин инсон ўз тили орқали бошқа мусулмон биродарларининг қалби озор бермаслиги керак. Зеро, Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи ва саллам ўз ҳадисларида марҳамат қилганларидек, “Мусулмон – бошқа мусулмонлар унинг тили ва қўлидан омонда бўлган кишидир”.

Муқаддас Ислом динимиз инсонларни қалбига озор бермасликка чақиради. Бу амални Ислом ўзининг шиорлари даражасига кўтарди.
Бир кун Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам Оиша розияллоҳу анҳодан хурсанд бўлиб, “Эй Оиша, мендан хоҳлаган нарсангни сўра” дедилар. Оиша розияллоҳу анҳо жуда ҳам зийрак аёл эдилар, бу фурсатни қўлдан бой бермаслик учун энг яхши нарсани сўрашни қасд қилдилар ва “Бу борада отам билан маслаҳатлашсам” дедилар. Чунончи Абу Бакр розияллоҳу анҳунинг ҳузурларига бориб воқеъани баён қилдилар. Абу Бакр розияллоҳу анҳу : “Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам меърожга чиққанларида Аллоҳ таоло у зотга сирларни айтган. Ўшалардан бирини айтиб беришларини сўра” дедилар. Оиша онамиз розияллоҳу анҳо ўша нарсани сўрадилар. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам : “Роббим менга меърож кечасида “Менинг наздимда мўминнинг даражаси шу даражада юқорики, қайси бир мўмин бошқа бир мўминнинг қалбига хурсандчилик солса, албатта жаннатий бўлади” деди”, дедилар. Оиша розияллоҳу анҳо хурсанд бўлиб Абу Бакр Сиддиқ розияллоҳу анҳуга бу гапни етказган эдилар Абу Бакр қаттиқ йиғладилар. Оиша розияллоҳу анҳо “Нега йиғлайсиз, ахир бу хурсандчилик хабар эмасми” деганларида, “Бу, мўминнинг қалби Аллоҳ таолонинг наздида шу даражада қадрлики, ким унга озор етказса, дўзахийдир” дегани бўлади – дедилар.
Аллоҳ барчаларимизга ўз саҳифаларимизни солиҳ амаллар билан тўлдиришимизни насиб қилсин. Бир бир инсоннинг қалби озор беришликдан Аллоҳ паноҳ берсин. Омин!

Азизлар, Саҳифангизни эҳтиёт қилинг!

Ислом Каримов тутган кундалик (1-қисм)

Бундан бир неча йил муқаддам Самарқанд шаҳрига, Президентимиз Ислом Абдуғаниевич ўқиган 21-мактабга борган эдим. Мени, Ислом Абдуғаниевичнинг болалик чоғлари қизиқтирар, "Бўладиган бола бошидан малум” иборасини ишлатиб, ҳаммани лол қолдирувчи мақола ёзсам дердим. Мактаб Ислом Абдуғаниевич ўқиган пайтлари қандай бўлса, ўша ҳолатда сақланиб қолган,...

БОЗОРДА (хажвия)

Бозор айланиб юргандим. Сотувчилардан бири кутилмаганда колимга гилос тутказди. — каранг ширинлигини!.. Худди малласоч кизларга охшайди!.. Менга каранг, нега тескари огирилаяпсиз? Сотиб олсангиз-чи!.. — Пулим йок. — Вей, арзонгаровга бервораман....

Асли кора - окармас!

Йошим оттизда, олий малумотлиман. Учта фарзандим бор. Турмуш ортогим билан севишиб турмуш курганмиз. Аммо... Ростини айтсам, бу дунйода севги-мухаббат йок екан. Киши "севдим", дея парвонага охшаб алданиб, канотини куйдириб койганини ози билмай хам колар екан....

Йош кизнинг хатоси (Орамиздаги одамлар)

Ассалому алайкум калби кенг саховатли азиз юртдошларим, сизлардан илтимос факат тöгри тушунасизлар ва маслахат йордамларизни аямайсизлар деган умиддаман, енг якин дугонам дöстимга тöгри маслахат берингизлар. Гули оиласида 2 киз, 1 опаси 1 акаси, ва синглиси бор, улар бир вактлар бахтли оила едилар, 2004 йил гули бошидан муракаб жарохликни öтказди,...

КЕЛИНОЙИ… (Хикоя)

Шерали кизчасини айвонда еркалаб отирган Бувсарага йер остидан бокаркан, юраги хаприкиб-хаприкиб кетар, шайтон уни кеннойиси томон чорлаб, кучишга, еркалашга ундарди. «Нималар болаяпти ози? — оз уйи, ичкарида супур-сидир килиш билан банд хотини Мадинага огринча коз ташлаб ойларди у. — Акамнинг хотинини яхши корсам, оз жуфти халолим билан овунгим...

Адолатли бўлинг

Масжиддан қайтаётган икки қўшни суҳбатидан: – Қўшни, янги имомизнинг қироатлари чиройли экан-а! Намозларни маза қилиб ўқияпмиз.  Маърузалари ҳам маъноли, Қуръон-ҳадисдан гапирар эканлар. Аллоҳ рози бўлсин, илмли инсон эканлар......

ҚАПЧУҒАЙ ҚАРОҚЧИСИ…

Аёл ўзининг нафосати, назокати, ибоси билан гўзал. Надоматлар бўлсинки, бази аёлларимиз ўзларининг чиркин мақсадлари йўлида мана шу буюк номга доғ туширишдан-да тойишмайди… * * * Шаҳардаги сершовқин бозорда ҳаёт қайнайди. Олди-сотдининг тобини олганлар жонини жабборга бергудек қичқириб нуқул харидор чорлайди. Олдинга чўзилган қўллари ҳавода...

ҚАЙСАРЛИКНИНГ ОҚИБАТИ (Ибратли ҳикоя)

ҚАЙСАРЛИКНИНГ ОҚИБАТИ  (Ибратли ҳикоя) Ҳозир сиздан: “Оёғингиз тагида ер борми?” ёки “Тепангизда осмон борми?” деб сўрашса сиз ҳеч иккиланмай: “Ҳа”, деб жавоб берасиз. Аллоҳ таолога ишончимиз ҳам шундай кучли бўлиши керак. Кимдир сиздан: “Аллоҳ таоло сизни кўриб турибдими?” деб сўраса, ишонч ва қатъийлик билан “Ҳа” деб жавоб бера олишингиз керак....

Кайтар дунё

Ширакайф уч огайни нимкоронгуда "Муъжиза" деб номланувчи чойхонадан чикишди. - Машинани йулнинг у четига куйганман, - деди Нодир тишлари орасидан этиб тупуриб. - Йул-йулакай сизларни уй-уйларингизга ташлаб утаман. Улар катта йулни кесиб, дарахтлар орасидан утишаётганда, ногиронлар аравасидаги бир кишини таёги билан утларни пайпаслаётганини...

Кизг’алдок

Неча алплар Толгонойга дираялмай толин ой билан сирлашиб келайотганди. Уларнинг барчаси коксини зах йерга, Турдихол еса кизини Маши масхарага берди. Машининг мучали маймунлиги боисми, болалигидан дарахтга тирмашиб юрарди. Елнинг огзига шамол ойнатиб Раззок миршаб тойига масхара олиб келди. Масхаралар кизгалдок дарасига дор курди. Дорда...

Фикр қўшиш