Шайтон аралашди

Шайтон аралашди
Шайтон аралашди


Ривоят қилинишича, бир киши ҳазрати Абу Бакр Сиддиқни ҳақорат қилди. Пайғамбар алайҳиссалом ҳам ўша жойда эдилар. У зот бўлаётган воқеадан ажабланиб, ҳатто табассум ҳам қилдилар.

Ҳалиги кимса ҳақоратни жуда кўпайтириб юборгач, Абу Бакр ҳам унга бир-икки оғиз гап билан жавоб қайтардилар. Шунда Набий алайҳиссаломнинг жаҳллари чиқди ва жойларидан туриб кетдилар. Абу Бакр ҳам ортларидан эргашиб:


– Эй, Аллоҳнинг Расули, у мени сўкканида индамай ўтирган эдингиз, баъзи сўзларига жавоб қайтарганимда эса, ғазабланиб, туриб кетдингиз? – дедилар.
Шунда Пайғамбар алайҳиссалом:

– Олдин ёнингда бир фаришта туриб, ҳақоратларни сендан қайтараётган эди, бир-икки сўз айтганингдан кейин фаришта кетиб, шайтон келди, мен шайтон бор жойда ўтирмайман, – дедилар.

"Кўҳна дунё ривоятлари" китобидан

ҲОЗИРГИ ЗАМОНДА: Ҳозир бундай ҳолларда шайтоннинг келишининг ҳожати ҳам йўқ. Ўзимиз ҳатто шайтонни хижолат қиладиган даражада жавобини бериб юборадиган бўлганмиз! Бу ишимиз билан номаи аъмолимизни ортиқча гуноҳ сўзлар билан тўлдираётганимизни ўйламаймиз ҳам!
Афсус...базиларимиз Аллох узи кечирсин Барчамизни

КИССАВУР…

Саломат ҳам бир пайтлар учар эди. Ўмон йўлларга юравериб, охири эрининг бошини еди. Бир куни жанжаллашиб қолганларида билмасдан эрнинг бошига ўқлоғ билан туширганди. Миясига теккан экан. Касалхонага етмай жон берди....

Ёғоч кавуш

Исажон СУЛТОН Бу воқеа узоқ йиллар аввал, Хитой императорларининг Тан сулоласи замонида, яни бундан бир минг уч юз йил олдин рўй берган. Бу – ҳаёт шафқатсизлиги ҳамда меҳрибон ота ҳақидаги ҳузунли бир ҳикоядир. Ронзян деб аталмиш қишлоқда бир одам яшар эди. У қотма, озғин киши бўлиб, жуда қашшоқ ҳаёт кечирарди. ...

Мен севган киз фохиша екан..

Кунлардан бир куни узок сафардан уйга кайтдим.Хамма хурсанд хамма мени кайтиб келганимни ешитиб,уйимга йигилишиб келди коплаб табриклар ешитдим.Орадан 1-хафта отди ва уйда бироз дам олганимдан кейин,кочага чикиб атрофни томоша килгим келди.Йошим 21-да айни йигитлик чогимда бундан 5-йил олдин бир киз билан танишиб,уни севиб колгандим у хам мени...

Кетту...

Сабр қил юрак, сўндирмай тилак,  бўғизламай умидим қайта ва қайта. У жонсиз хануз, шундоғам бехол, нималарга чидаб ўтмади  кутиб. Мен борман десин, сўндирмам десин, ишонгин  хечкимга сени   бермайман десин. Унсиз нигохим, термулган кўзим,  шундай  бир инсонни кутари бўлдим......

Ҳамдардлик

Ражаб керишиб, ёнида ухлаётган хотинига тикилди. Бечора худди жон таслим қилаётган бемордай тўлғаниб чиқди. Унинг оғир нафас олиши билан бирга мунгли инграши қулоққа чалинди. Аёл қўпол ва қадоқ қўлини мушт қилиб тугиб олганди....

САВОБМИ ЁКИ?..

Доимо бирор бир яхшилик қилишдан аввал "Савоб бўлар" дейишга ўрганиб қолганмиз. Аслидачи? Аслида ҳам шу ниятда иш қилармиканмиз?? Мени куни кеча бўлган бир воқеа ўзига жалб қилди ва жуда ўйлантириб қўйди....

Мен сенга ишонаман

Ҳалигина чилласи чиққан Севинч янги оилага анчагина кўникиб қолди, қайинсингиллари уни бегона қилишмади, қайнонаси «ўзимники» деб, рўзғорнинг киши билмас сирларини келинчак билан бўлишишни канда қилмади. Айниқса, Анваржон Севинчни қўйишга жой тополмайди, «шу қизга уйланаман!» - деб, унинг изидан озмунча югурдими? Ҳар сафар унинг йўлини тўсиб,...

Муҳаббат ҳақида 10 та қизиқ факт

1. Олимлар шундай тажриба ўтказишган. Бир қанча жуфтликларни бир ярим соат давомида бир хонага қамаб, фақат севги ҳақида гаплашиб, кейин эса,ярим соат бир-бирининг кўзига термилиб туришни буюришган. Орадан кўп ўтмай, ҳалиги жуфтликларнинг ярмидан кўпи бир-бирига кўнгил қўйиб, турмуш қуришган....

ИШИД (ИГИЛ) ХАКИДА “КАЛЛАКЕСАР…” НОМЛИ ХАЙОТИЙ ХИКОЯ (2-кисм)

ТУТКУНДА «Мана шу йердан жилмаслигим керак, — ойлади Мехмонали уйокдан-буйокка колларида зил-замбил сумкалар билан отиб турган йоловчиларга зимдан бокиб. — Турсам, кимдир егаллаб кояди. Ундан кейин каерда мизгийман. Ертага мардикорликка чикишим зарур. Акс холда очдан олиш хеч гапмас. Чидайман, бардош киламан… Ех, тога, тога, шунчалик аблахлигингни...

Бахтли болинглар

Ташкарида лопиллаб лайлаккор йогʻарди. Зебо бувисининг танчасида мудраб оʻтирар, унинг коʻз олдидан качонлардир китобларда оʻкигани йохуд одамлар тилидан ешитгани бир манзара оʻтар еди: деразалар! Дераза ойналари лампочкалар нурига йоʻгʻрилиб коʻринади. Ичкаридаги ноз-не’матларга тоʻла стол атрофида тик турган одамлар коʻлларидаги кадахларини...

Фикр қўшиш