Бухорийнинг онаси

Бухорийнинг онаси
Бухорийнинг онаси


Фарзандларини еру кўкка ишонмай юрган Фотимани Аллоҳнинг яна бир имтиҳони кутарди. Бир куни гўдак ўғли Муҳаммад атак-чечак қилаётиб, йиқилди. Шунда ерда ётган бир шохча унинг кўзига заха етказди. Орадан уч-тўрт кун ўтгач, она фарзандининг кўрмаётганини пайқаб қолди. Фотима дунёни унутди. Аллоҳга нола қилди. Шу топда у ўғлининг кўра олиши эвазига ҳамма нарсасини беришга тайёр эди. Катта ўғли билан бирга бухоролик машҳур табибникига жўнади.


Қартайган, кўзлари қисиқ, титроқ қўлли табиб ўғлини обдон синчиклаб кўриб, даволашга ожиз эканини айтди. “Шифо ёлғиз Аллоҳдан!” деб таскин ҳам берди. Фотима табиб ҳузуридан бўшашиб, оёққўли ҳолсиз қайтди.

Фотима саросимага тушмади. У тунлари тоатибодатда бедор, кундузлари рўзадор бўлиб, Аллоҳга илтижо қилиб ёлворди, чин ихлос ва умид билан фарзандининг касалига шифо сўради.

Кунларнинг бирида жуда толиқиб, озроқ ухлаган эди, туш кўрди. Ҳасса тутган баланд бўйли, юзи нурли, кўркам соқолли бир қария тушига кирди. Кейин билса, бу зот Иброҳим Халилуллоҳ алайҳиссалом эканлар. У киши Фотиманинг қаршисига келиб, унга хурсанд ҳолда: “Эй аёл, Аллоҳга кўп ёлвориб йиғлаганинг, тинмай дуолар қилганинг самарасиз кетмади. Меҳрибон Аллоҳ ўғлингга кўзларини қайтариб берди”, дедилар.

Уйқудан юраги ҳапқириб уйғонди. Шошилинч ўғли ётган хонага чопди. Кириб қараса, кўзи яна ҳаммаёқни кўра бошлаган ўғли ўрнида жилмайиб ётарди. Аёл умид-илтижоси мукофотига берилган бу яхшиликдан чексиз севинди. Аллоҳга ҳисобсиз шукрлар айтди, ҳамду санолар йўллади.

Онаси суйиб-ардоқлаб ўстирган бу бола кейинчалик ҳадис илмининг султони, улуғ муҳаддис Муҳаммад ибн Исмоил Бухорий (Имом Бухорий) бўлиб етишди.

БАРВАҚТ ТУРИШГА ОДАТЛАНИНГ!

БАРВАҚТ ТУРИШГА ОДАТЛАНИНГ! Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи ва саллам: “Ё Аллоҳ! Умматимнинг барвақт қилган ишларига барака бер!” деб ҳақимизга дуо қилганлар. Бу дуо мағзини чаққан ота-боболаримиз вақтли туришга одатланишган, тонгдан ишга киришишган. Натижада кўп ютуқларга эришишган. Улар фарзандларини ҳам шунга ўргатиб боришган. Миллий...

Миш-мишларга ишонманг!

015 йилнинг 7 март куни араб мамлакатларидаги бази ахборот воситаларида Масжидун набавий гумбази қизил рангга киргани ҳақида миш-миш тарқатилди. Бизнинг юртда ҳам кўпчилик буни телефонига ёзиб олиб, таниш-билишларига тарқатиб юрибди. Ҳарамайн (икки Ҳарам) риёсати буни инкор қилиб, гумбаз ранги ўзгармагани, бу масжид минораларидан тушган чироқнинг...

ШАЙТАНАТ… (8-қисм. Биринчи китоб)

Зоҳид Шарипов прокуратура жойлашган иморатнинг рўпарасидаги катта чинор ёнида турган аёлни дарров таниди. Унинг шундай фазилати бор — бир кўрган одамини анча вақтдан кейин ҳам дарров танийди. Эгнига одми, бир оз уринган палто кийиб, жун рўмол ўраб олган бу аёл — Шариф Намозовнинг хотини — Насиба эди. Бу ҳол Зоҳидни ажаблантирмади. Хибсга...

Йигитга совчи келди...

Кеча уйдагилар нариги "дўм”да турувчи Манзураларникига совчиликка боришди. Ноз қилиб, совчиларимни қайтарибди. Нима эмиш, чет эллик йигитга тегармиш. Ўргилдим нозингиздан.  Айтишларича, Ҳиндистонда бўлажак куёвнинг уйига совчи келаркан. Ғалати-я! Тасаввур қилинг, бизда ҳам шу анана урфга кирса. Йигит ўқишга кетган. Ота-онаси уйда ўтиришибди. Бир...

ЁМОН ҚЎШНИ

Совчиларга рози бўлишдан олдин, Шариф ишонган дўсти  Бахромга қўнғироқ қилишга жазм қилди. Қизи Шахнозага келган совчилар Маруфжонни роса мақташган эди. Аммо ўзбекчиликда суриштирмай қиз бериш, кейин бир умр пушаймонга кўмилиб яшаш, дегани. Гўшакдан дўстининг таниш овозини эшитиб Шариф  жилмайди....

ҚАЙСАРЛИКНИНГ ОҚИБАТИ (Ибратли ҳикоя)

ҚАЙСАРЛИКНИНГ ОҚИБАТИ  (Ибратли ҳикоя) Ҳозир сиздан: “Оёғингиз тагида ер борми?” ёки “Тепангизда осмон борми?” деб сўрашса сиз ҳеч иккиланмай: “Ҳа”, деб жавоб берасиз. Аллоҳ таолога ишончимиз ҳам шундай кучли бўлиши керак. Кимдир сиздан: “Аллоҳ таоло сизни кўриб турибдими?” деб сўраса, ишонч ва қатъийлик билан “Ҳа” деб жавоб бера олишингиз керак....

ОЙ ЁРУҒИДА…

Самар қоя оралиғидан ўтган сўқмоқдан юриб ялангликка чикди. Ой унинг қоқ манглайида, сояси томон чўзилган эди. Сўқмоқ оқариб кўринади. йўлдан чиқмаса, у тонггача қишлоққа тушиб боради. Самар яқинда хотинидан ажралиб, бу ёққа келгач, уни шаҳар ҳам ўзидан бездирган, бу ёввойи тоғ орасида бир-икки ой яшашга қарор қилган эди. Бир оқшом гаровда...

“Йош жазманнинг касофати...

Бу оилани узок йиллардан бери биламан. Адашмасам, улар турмуш курган кунданок жанжаллашишни бошлашган еди. Аммо хар гал бу жанжаллар даханаки сокиш-у йенгил хакоратлар билан якун топарди. Охири ажралишди хам. Афсуски, шундан кейинги жанжал икковлари учун хам кимматга тушди…...

ҒАРИБ ЖУРНАЛИСТНИНГ КЎРГАН-КЕЧИРГАНЛАРИ (ҳажвия)

Худди бизнинг замонда деразалари қулаб тушаёзган, ваннахонасидаги трубалардан елкага чакка томиб турувчи, ошхонасидан сувараклар аримайдиган, балконсиз, зах ҳиди уфуриб тургувчи «однушка»да ожиз-у нотавон, ғарибдан ғариб шоир, журналист яшаган экан. У кунларнинг бирида ярим кечаси ҳовлига чиқиб тиз чўкибди-ю, худога нола қила бошлабди. — Худойим,...

Курси-одам

Ҳар тонг Ёсико эрини ишга жўнатиб, нуфузли "N” журналининг ёзги сонида чоп этилиши лозим бўлган романи устида ишлаш учун оврўпача жиҳозланган ижодхона (эри иккаласи учун битта бўлма)да ёлғиз қоларди. Ёсико нафақат латофатли, иқтидорли, қолаверса, шундай машҳур эдики, Ташқи ишлар вазирлигининг котиби бўлмиш турмуш ўртоғидан-да ўзиб кетганди....

Фикр қўшиш